Adres: JANA KOZIETULSKIEGO 13A, LEGIONOWO
Dostawca świadczenia: NIEPUBLICZNY ZESPÓŁ ZAKŁADÓW OPIEKI ZDROWOTNEJ WIGOR SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ
Telefon: 226990099
Twoja opinia jest ważna dla nas i dla innych pacjentów.
Dodaj opinięTo dobre miejsce na ostatnie miesiące życia. Obserwowałam moją mamę, widziałam że dobrze jej tutaj. Nie ukrywam to ciężki i bolący czas.
Ja, osoba mająca doświadczenie w opiece medycznej, z pełnym przekonaniem mogę potwierdzić wysoki poziom świadczeń w tym hospicjum. Zespół pielęgniarski oraz lekarze prezentują bardzo dobre przygotowanie zawodowe w zakresie leczenia objawowego, kontroli bólu i opieki paliatywnej. Szczególnie doceniam prawidłową dokumentację medyczną, zachowanie zasad aseptyki i właściwe prowadzenie terapii farmakologicznej. Hospicjum działa zgodnie ze standardami NFZ i z poszanowaniem etyki zawodowej.
Przyjeżdżałam regularnie, mama była spokojna. Widać było, że ktoś naprawdę dba o jej godność mimo ciężkiej choroby. Rozważaliśmy jeszcze kilka innych ośrodków w okolicach Warszawy, ale żaden nie wzbudził takiego zaufania i opinii w sieci. Tutaj wszystko było okej, posiłki o stałych porach, wsparcie pielęgniarek i rehabilitantów. Polecam.
Jest to dobre i bezpieczne miejsce, jeżeli macie tak jak my bliskiego, który jest umierający. Tutaj w Wigor, mają wszystkie potrzebne środki aby te ostatnie dni były godne i bez bólu.
Moja opinia tego miejsca jest taka, widzę tu dużo plusów ale i minusów. Plusy to sprzęty i opieka cała dobre. Minusy to jedzenie i atmosfera. Jednak finalnie przenieśli się z miejsca z Warszawy, które miało dużo więcej złych opinii i najgorsze ze prawdziwych.
Moja opinia tego miejsca jest taka, widzę tu dużo plusów ale i minusów. Plusy to sprzęty i opieka cała dobre. Minusy to jedzenie i atmosfera. Jednak finalnie przenieśli się z miejsca z Warszawy, które miało dużo więcej złych opinii i najgorsze ze prawdziwych.
Ojciec Stanisław miał 87 lat. Do niedawna radził sobie sam – robił zakupy, gotował, chodził na spacery. Ale po udarze wszystko się zmieniło. Mowa osłabła, ręka przestała działać, coraz częściej trzeba było mu pomagać we wszystkim. Nie chciał słyszeć o żadnym domu opieki. Ale było coraz trudniej. My w pracy, on w domu sam, przewrócił się dwa razy. Musieliśmy działać. Wigor był dość blisko. Wybraliśmy go nie dlatego, że tata chciał – tylko dlatego, że nie mieliśmy już innego wyjścia. Nie jest łatwo oddać bliską osobę, ale zrozumieliśmy, że to było potrzebne. Dla niego i dla nas. W Wigorze jest mu po prostu bezpieczniej, a my wiemy, że nie jest już sam w tym wszystkim.
Chcesz dostać powiadomienie na maila o tym, gdy uruchomimy wyszukiwarkę?