DIABETOLOG (suma pytań: 10)

Jeśli masz podwyższony poziom glukozy we krwi, objawy takie jak nadmierne pragnienie, częste oddawanie moczu, utrata masy ciała bez wyraźnej przyczyny, zmęczenie czy zaburzenia widzenia, powinieneś skonsultować się z diabetologiem. Osoby z czynnikami ryzyka, takimi jak otyłość, nadciśnienie tętnicze czy obciążenia rodzinne, również powinny regularnie badać poziom cukru i rozważyć wizytę u specjalisty.

Przed wizytą warto:

• zanotować objawy: ich nasilenie, czas trwania;
• przygotować listę przyjmowanych leków: w tym suplementów diety;
• zebrać wyniki wcześniejszych badań: poziom glukozy, hemoglobiny glikowanej (HbA1c), profilu lipidowego;
• prowadzić dzienniczek samokontroli: jeśli już mierzysz poziom cukru w domu;
• przygotować pytania: dotyczące diety, aktywności fizycznej, terapii.

Badanie HbA1c mierzy średni poziom glukozy we krwi z ostatnich 2-3 miesięcy. Pozwala ocenić, na ile skuteczna jest dotychczasowa terapia i czy poziom cukru jest dobrze kontrolowany. Wynik wyrażany jest w procentach; wartość poniżej 7% jest często celem terapeutycznym u wielu pacjentów, choć cel ten może być indywidualnie dostosowany.

• Cukrzyca typu 1: wynika z autoimmunologicznego zniszczenia komórek beta trzustki produkujących insulinę. Występuje najczęściej u dzieci i młodzieży. Wymaga podawania insuliny od momentu diagnozy.
• Cukrzyca typu 2: charakteryzuje się insulinoopornością i względnym niedoborem insuliny. Najczęściej dotyczy dorosłych, zwłaszcza z nadwagą lub otyłością. Leczenie obejmuje zmianę stylu życia, leki doustne i czasami insulinę.

Cukrzyca jest chorobą przewlekłą. Obecnie nie ma metody pozwalającej na całkowite wyleczenie, ale dzięki odpowiedniemu leczeniu i zmianie stylu życia można skutecznie kontrolować poziom glukozy we krwi i zapobiegać powikłaniom. W niektórych przypadkach cukrzycy typu 2 intensywna zmiana diety i utrata masy ciała mogą prowadzić do remisji choroby.

Dieta jest kluczowym elementem leczenia cukrzycy. Zaleca się:

• spożywanie produktów o niskim indeksie glikemicznym;
• unikanie cukrów prostych i słodyczy;
• spożywanie pełnoziarnistych produktów zbożowych, warzyw, chudego białka;
• kontrolowanie wielkości porcji i regularność posiłków;
• ograniczenie spożycia tłuszczów nasyconych i trans.

Diabetolog lub dietetyk może pomóc w opracowaniu indywidualnego planu żywieniowego.

Tak, aktywność fizyczna jest bardzo ważna w leczeniu cukrzycy. Pomaga w kontroli poziomu glukozy, poprawia wrażliwość na insulinę i korzystnie wpływa na układ sercowo-naczyniowy. Należy jednak dostosować rodzaj i intensywność ćwiczeń oraz monitorować poziom cukru przed i po aktywności. Warto omówić plan ćwiczeń z diabetologiem.

Nieleczona lub niewłaściwie kontrolowana cukrzyca może prowadzić do poważnych powikłań:

• neuropatia cukrzycowa: uszkodzenie nerwów, objawiające się mrowieniem, bólem, utratą czucia;
• nefropatia cukrzycowa: uszkodzenie nerek, mogące prowadzić do niewydolności;
• retinopatia cukrzycowa: uszkodzenie naczyń krwionośnych siatkówki oka, grożące utratą wzrok;.
• choroby układu sercowo-naczyniowego: zwiększone ryzyko zawału serca, udaru mózgu;
• stopa cukrzycowa: trudnogojące się rany na stopach, mogące prowadzić do amputacji.

Tak, przy odpowiedniej kontroli i leczeniu większość osób z cukrzycą prowadzi normalne, aktywne życie. Kluczowe jest przestrzeganie zaleceń lekarza, regularne badania kontrolne oraz dbanie o zdrowy styl życia.

Kobiety z cukrzycą mogą mieć zdrowe ciąże i dzieci, ale wymaga to starannego planowania i kontroli poziomu glukozy przed i w trakcie ciąży. Niewyrównana cukrzyca zwiększa ryzyko powikłań dla matki i dziecka. Diabetolog we współpracy z ginekologiem pomoże w przygotowaniu do ciąży i monitorowaniu jej przebiegu.