Substancja czynna | Escytalopramu szczawian |
---|---|
Forma farmaceutyczna | Tabletki powlekane |
Moc | 5 mg |
Numer rejestru | 27687 |
Kod ATC | N06AB10 |
Producent/Importer |
|
Twoja opinia jest ważna dla nas i dla innych pacjentów.
Dodaj opinięUwaga: Poniższa treść pochodzi z oficjalnej ulotki danego leku. Dokładamy starań, aby informacje były aktualne, jednak ich zawartość może ulec zmianie z czasem. Aby mieć pewność, zapoznaj się z aktualną wersją ulotki lub odwiedź oficjalną stronę producenta.
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Symescital, 5 mg, tabletki powlekane
Symescital, 10 mg, tabletki powlekane
Escitalopramum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona
informacje ważne dla pacjenta.
− Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
− W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
− Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może
zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
− Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy
niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.
Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest lek Symescital i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Symescital
3. Jak stosować lek Symescital
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Symescital
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Symescital i w jakim celu się go stosuje
Lek Symescital zawiera substancję czynną escytalopram. Lek Symescital należy do grupy leków
przeciwdepresyjnych zwanych selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (ang.
SSRI, selective serotonin reuptake inhibitors). Leki te działają na układ serotoninergiczny w mózgu
przez zwiększenie stężenia serotoniny.
Lek Symescital jest stosowany w leczeniu depresji (dużych epizodów depresyjnych) oraz zaburzeń
lękowych (takich jak zaburzenie lękowe z napadami lęku z agorafobią lub bez agorafobii, fobia
społeczna, zaburzenie lękowe uogólnione oraz zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne).
Może upłynąć kilka tygodni leczenia zanim rozpocznie się poprawa. Należy kontynuować
przyjmowanie leku Symescital, nawet jeśli upłynie jakiś czas do poprawy stanu pacjenta.
Jeśli nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy zwrócić się do lekarza.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Symescital
Kiedy nie stosować leku Symescital
− jeśli pacjent ma uczulenie na escytalopram lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
(wymienionych w punkcie 6);
− jeśli pacjent przyjmuje inne leki, należące do grupy zwanej inhibitorami MAO, zawierające
selegilinę (stosowaną w leczeniu choroby Parkinsona), moklobemid (stosowany w leczeniu
depresji) oraz linezolid (antybiotyk);
− jeśli pacjent urodził się z wrodzonym nieprawidłowym rytmem serca lub jeśli u pacjenta
wystąpił epizod nieprawidłowego rytmu serca (widoczny w badaniu EKG, badaniu oceniającym
pracę serca);
− jeśli pacjent przyjmuje leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca lub leki mogące
wpływać na rytm serca (patrz punkt 2 „Lek Symescital a inne leki”).
PL/H/0899/001-002/IB/001 1 Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Symescital należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta występują inne zaburzenia lub choroby, ponieważ
lekarz powinien uwzględnić takie informacje. W szczególności należy poinformować lekarza:
− jeśli pacjent ma padaczkę. W razie wystąpienia po raz pierwszy napadów padaczkowych lub
zwiększenia się ich częstości, należy przerwać terapię lekiem Symescital (patrz także punkt 4
„Możliwe działania niepożądane”);
− jeśli pacjent ma zaburzenia czynności wątroby lub nerek. Wymagane może być dostosowanie
dawki przez lekarza;
− jeśli pacjent ma cukrzycę. Stosowanie leku Symescital może wpłynąć na kontrolę stężenia
glukozy we krwi. Konieczne może być dostosowanie dawki insuliny oraz (lub) doustnych
leków zmniejszających stężenie glukozy we krwi;
− jeśli pacjent ma zmniejszone stężenie sodu we krwi;
− jeśli pacjent ma zwiększoną skłonność do krwawień i łatwego siniaczenia,
− jeśli pacjentka jest w ciąży (patrz punkt „Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność”);
− jeśli pacjent leczony jest elektrowstrząsami;
− jeśli pacjent ma chorobę niedokrwienną serca;
− jeśli u pacjenta występują lub występowały problemy z sercem lub jeśli pacjent przebył
niedawno zawał serca;
− jeśli u pacjenta występuje wolna spoczynkowa częstość pracy serca i (lub) jeśli pacjent może
mieć niedobór elektrolitów z powodu przedłużającej się, ciężkiej biegunki i wymiotów albo
stosowania leków moczopędnych;
− jeśli u pacjenta występuje szybkie lub nieregularne bicie serca, zasłabnięcia, zapaść, zawroty
głowy podczas wstawania, które to objawy mogą wskazywać na zaburzenia rytmu serca;
− jeśli u pacjenta występują lub występowały w przeszłości problemy z oczami, takie jak niektóre
rodzaje jaskry (wzrost ciśnienia wewnątrz gałki ocznej).
Uwaga
U niektórych pacjentów z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym wystąpić może faza
maniakalna. Charakteryzuje się ona niezwykłymi i szybko zmieniającymi się pomysłami,
nieuzasadnionym uczuciem szczęścia i nadmierną aktywnością fizyczną. W przypadku wystąpienia
tych objawów, należy zwrócić się do lekarza.
W pierwszych tygodniach leczenia mogą również wystąpić takie objawy, jak niepokój lub trudności
w siedzeniu lub staniu w miejscu. W razie pojawienia się takich objawów należy natychmiast
poinformować o tym lekarza.
Leki takie jak Symescital (tak zwane SSRI lub SNRI) mogą spowodować wystąpienie objawów
zaburzeń czynności seksualnych (patrz punkt 4). W niektórych przypadkach objawy te utrzymywały
się po przerwaniu leczenia.
Myśli samobójcze oraz nasilenie objawów depresji lub zaburzenia lękowego
Osoby, u których występuje depresja lub zaburzenia lękowe, mogą czasami mieć myśli
o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa. Takie objawy czy zachowania mogą nasilać się na
początku stosowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ leki te zaczynają działać zazwyczaj
dopiero po upływie około 2 tygodni, a czasem później.
Powyższe objawy są bardziej prawdopodobne u:
− pacjentów, u których już wcześniej występowały myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie;
− młodych dorosłych pacjentów. Dane z badań klinicznych wykazują zwiększone ryzyko
zachowań związanych z samobójstwem u osób w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami
psychicznymi, którzy byli leczeni lekami przeciwdepresyjnymi.
Jeśli u pacjenta pojawią się myśli o samookaleczeniu lub o samobójstwie, należy natychmiast
skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala.
Pomocne może okazać się poinformowanie krewnych lub bliskich przyjaciół o depresji lub
o zaburzeniach lękowych oraz poproszenie ich o przeczytanie tej ulotki. Pacjent może poprosić
PL/H/0899/001-002/IB/001 2 o informowanie go, gdy zauważą, że jego depresja lub lęk się nasiliły lub wystąpiły niepokojące
zmiany w jego zachowaniu.
Dzieci i młodzież
Leku Symescital nie stosuje się zazwyczaj u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Należy
również podkreślić, że w przypadku przyjmowania leków z tej klasy, pacjenci w wieku poniżej 18 lat,
narażeni są na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze,
myśli samobójcze i wrogość (szczególnie agresja, zachowania buntownicze i przejawy gniewu). Mimo
to, lekarz może przepisać lek Symescital pacjentom w wieku poniżej 18 lat, jeśli uzna, że leży to w ich
najlepiej pojętym interesie. Jeżeli lekarz przepisał lek Symescital pacjentowi w wieku poniżej 18 lat,
w związku z czym pacjent ma jakiekolwiek wątpliwości, należy skontaktować się z lekarzem. Jeśli
rozwiną się lub nasilą wyżej wymienione objawy u pacjentów w wieku poniżej 18 lat, przyjmujących
lek Symescital, należy poinformować o tym swojego lekarza. Ponadto, jak do tej pory brak jest danych
dotyczących długoterminowego bezpieczeństwa stosowania leku Symescital w tej grupie wiekowej
dotyczących wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i rozwoju zachowania.
Lek Symescital a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków:
− nieselektywne inhibitory monoaminooksydazy (IMAO) obejmujące takie substancje czynne, jak
fenelzyna, iproniazyd, izokarboksazyd, nialamid i tranylcypromina. Jeśli pacjent przyjmował
któryś z tych leków, powinien odczekać 14 dni przed rozpoczęciem zażywania leku Symescital.
Po zakończeniu stosowania leku Symescital należy zaczekać 7 dni zanim przyjmie się
którykolwiek z tych leków;
− odwracalne, selektywne inhibitory monoaminooksydazy A (IMAO-A) obejmujące moklobemid
(stosowany w leczeniu depresji);
− nieodwracalne inhibitory monoaminooksydazy B (IMAO-B) zawierające selegilinę (stosowaną
w leczeniu choroby Parkinsona). Leki te zwiększają ryzyko działań niepożądanych;
− antybiotyk linezolid;
− lit (stosowany w leczeniu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego) i tryptofan;
− imipramina i dezypramina (stosowane w leczeniu depresji);
− sumatryptan i podobne leki (stosowane w leczeniu migreny) oraz tramadol i podobne leki
(opioidy, stosowane w leczeniu silnego bólu). Mogą one zwiększać ryzyko wystąpienia działań
niepożądanych;
− cymetydyna, lanzoprazol i omeprazol (leki stosowane w leczeniu choroby wrzodowej żołądka),
flukonazol (lek stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych), fluwoksamina (lek
przeciwdepresyjny) oraz tyklopidyna (lek stosowany w celu zmniejszenia zagrożenia zawałem).
Powyższe leki mogą spowodować zwiększenie stężenia escytalopramu we krwi;
− dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum) – lek roślinny stosowany w depresji;
− kwas acetylosalicylowy i niesteroidowe leki przeciwzapalne (leki stosowane przeciwbólowo lub
w celu rozrzedzenia krwi, zwane lekami przeciwzakrzepowymi). Mogą one zwiększać
skłonność do krwawień;
− warfaryna, dipyrydamol i fenprokumon (leki stosowane w celu rozrzedzenia krwi, zwane
lekami przeciwzakrzepowymi). Lekarz może zlecić badanie czasu krzepnięcia krwi na początku
i po przerwaniu stosowania leku Symescital w celu ustalenia, czy dawka leku
przeciwzakrzepowego jest wciąż odpowiednio dobrana;
− meflochina (stosowana w leczeniu malarii), bupropion (stosowany w leczeniu depresji) oraz
tramadol (stosowany w silnych bólach) ze względu na możliwe ryzyko obniżenia progu
drgawkowego;
− neuroleptyki (leki stosowane w leczeniu schizofrenii, psychozy) oraz leki przeciwdepresyjne
(trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne oraz SSRI) ze względu na możliwe ryzyko obniżenia
progu drgawkowego;
PL/H/0899/001-002/IB/001 3 − flekainid, propafenon i metoprolol (stosowane w chorobach układu krążenia), klomipramina
i nortryptylina (leki przeciwdepresyjne) oraz rysperydon, tiorydazyna i haloperydol (leki
przeciwpsychotyczne). Może być wymagana zmiana dawkowania leku Symescital;
− leki obniżające stężenie potasu lub magnezu we krwi, ze względu na zwiększone ryzyko
wystąpienia groźnych dla życia zaburzeń rytmu serca.
Nie należy przyjmować leku Symescital jednocześnie z lekami stosowanymi w zaburzeniach rytmu
serca lub lekami, które mogą wpływać na rytm serca, takimi jak: leki przeciwarytmiczne klasy IA oraz
klasy III, leki przeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperydol),
trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, niektóre leki przeciwdrobnoustrojowe (np. sparfloksacyna,
moksyfloksacyna, erytromycyna podawana dożylnie, pentamidyna, leki przeciwmalaryczne,
zwłaszcza halofantryna), niektóre leki przeciwhistaminowe (astemizol, hydroksyzyna, mizolastyna).
Należy zwrócić się do lekarza w razie jakichkolwiek dalszych pytań.
Lek Symescital z jedzeniem, piciem i alkoholem
Lek Symescital można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku (patrz punkt 3 „Jak stosować lek
Symescital”).
Tak jak w przypadku wielu leków, nie jest zalecane jednoczesne przyjmowanie leku Symescital
i spożywanie alkoholu, choć interakcje (oddziaływanie) leku Symescital z alkoholem nie są
spodziewane.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Pacjentka nie
powinna stosować leku Symescital w ciąży oraz w okresie karmienia piersią, dopóki nie omówi z
lekarzem zagrożeń i korzyści związanych z leczeniem.
Jeśli pacjentka stosuje lek Symescital w ostatnich 3 miesiącach ciąży, powinna zdawać sobie sprawę,
że u noworodka mogą wystąpić następujące objawy: trudności w oddychaniu, sina skóra, drgawki,
wahania temperatury ciała, trudności w ssaniu, wymioty, małe stężenie glukozy we krwi, sztywność
lub wiotkość mięśni, wzmożona pobudliwość odruchowa, drżenia, drżączka, drażliwość, letarg, ciągły
płacz, senność i trudności w zasypianiu. Jeśli u noworodka wystąpi jakikolwiek z tych objawów,
należy natychmiast zgłosić się do lekarza.
Należy poinformować lekarza i (lub) położną o stosowaniu leku Symescital. Przyjmowanie podczas
ciąży leków, takich jak Symescital, zwłaszcza w trzech ostatnich miesiącach ciąży, może zwiększać
ryzyko wystąpienia u noworodka ciężkich powikłań, zwanych zespołem przetrwałego nadciśnienia
płucnego noworodka (PPHN). Objawia się on przyspieszonym oddechem i sinicą. Objawy te
pojawiają się zwykle w pierwszej dobie po porodzie. Jeśli takie objawy wystąpią u noworodka, należy
natychmiast skontaktować się z lekarzem i (lub) położną.
Przyjmowanie leku Symescital pod koniec ciąży może zwiększać ryzyko poważnego krwotoku z
pochwy, występującego krótko po porodzie, zwłaszcza jeśli w wywiadzie stwierdzono u pacjentki
zaburzenia krzepnięcia krwi. Jeśli pacjentka przyjmuje lek Symescital, powinna poinformować o tym
lekarza lub położną, aby mogli udzielić pacjentce odpowiednich porad.
W okresie ciąży nie należy nagle przerywać stosowania leku Symescital.
Przypuszcza się, że lek Symescital przenika do mleka ludzkiego.
Badania na zwierzętach wykazały, że cytalopram, lek podobny do escytalopramu, obniża jakość
nasienia. Teoretycznie może to wpływać na płodność, choć jak dotąd nie zaobserwowano
oddziaływania na płodność u ludzi.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Pacjent nie powinien prowadzić pojazdów lub obsługiwać maszyn, dopóki nie stwierdzi, jak wpływa
na niego lek Symescital.
PL/H/0899/001-002/IB/001 4 Lek Symescital zawiera sód
Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) w tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od
sodu”.
3. Jak stosować lek Symescital
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.
Dorośli
Depresja
Zwykle zalecana dawka leku Symescital wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę.
Dawka może być zwiększana przez lekarza maksymalnie do 20 mg na dobę.
Zaburzenie lękowe z napadami lęku
Dawka początkowa leku Symescital wynosi 5 mg raz na dobę w pierwszym tygodniu leczenia,
następnie dawkę zwiększa się do 10 mg na dobę. Dawka może być następnie zwiększana przez lekarza
maksymalnie do 20 mg na dobę.
Fobia społeczna
Zwykle zalecana dawka leku Symescital wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę.
Lekarz może zmniejszyć dawkę do 5 mg na dobę lub zwiększyć maksymalnie do 20 mg na dobę,
zależnie od reakcji pacjenta na lek.
Zaburzenie lękowe uogólnione
Zwykle zalecana dawka leku Symescital wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę.
Dawka może być zwiększana przez lekarza maksymalnie do 20 mg na dobę.
Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne
Zwykle zalecana dawka leku Symescital wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę.
Dawka może być zwiększana przez lekarza maksymalnie do 20 mg na dobę.
Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 roku życia)
Zalecana dawka początkowa leku Symescital to 5 mg, raz na dobę. Lekarz może zalecić zwiększenie
dawki do 10 mg raz na dobę.
Dzieci i młodzież
Leku Symescital nie należy zwykle stosować u dzieci i młodzieży. Dodatkowe informacje
zamieszczono w punkcie 2 „Ostrzeżenia i środki ostrożności”.
Zaburzenia czynności nerek
Należy zachować ostrożność u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Lek należy
stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.
Zaburzenia czynności wątroby
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby nie powinni przyjmować dawki większej niż 10 mg na
dobę. Lek należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.
Pacjenci wolno metabolizujący leki przy udziale izoenzymu CYP2C19
Pacjenci z tym znanym genotypem nie powinni przyjmować dawki większej niż 10 mg na dobę. Lek
należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.
Jak stosować lek Symescital
Lek Symescital można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku. Tabletki należy połykać popijając
wodą. Nie należy ich żuć, ponieważ są gorzkie w smaku.
PL/H/0899/001-002/IB/001 5 W razie konieczności tabletki 10 mg można przełamać na dwie części. W tym celu należy położyć
tabletkę na płaskiej powierzchni rowkiem do góry, a następnie przełamać na pół, przyciskając każdy
z końców w dół palcami wskazującymi obu rąk, tak jak to pokazano na rysunku.
Czas trwania leczenia
Pacjent może zacząć czuć się lepiej dopiero po paru tygodniach leczenia. Należy zatem kontynuować
stosowanie leku Symescital, nawet jeśli upłynie nieco czasu zanim nastąpi poprawa samopoczucia.
Nie wolno zmieniać dawkowania bez zasięgnięcia porady u lekarza.
Lek należy stosować tak długo, jak to zaleci lekarz. Jeśli pacjent przerwie leczenie za wcześnie,
objawy mogą powrócić. Zaleca się zatem kontynuowanie leczenia przez co najmniej 6 miesięcy po
odzyskaniu dobrego samopoczucia.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Symescital
Jeśli pacjent przyjął większą niż przepisana dawkę leku Symescital, powinien natychmiast
skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do izby przyjęć najbliższego szpitala. Należy to uczynić
nawet wtedy, gdy pacjent nie odczuwa żadnych dolegliwości. Do objawów przedawkowania zalicza
się zawroty głowy, drżenia, pobudzenie, drgawki, śpiączkę, nudności, wymioty, zaburzenia rytmu
serca, obniżenie ciśnienia krwi oraz zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej. Na wizytę u lekarza
lub w szpitalu należy zabrać opakowanie leku Symescital.
Pominięcie zastosowania leku Symescital
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Jeśli pacjent zapomniał
przyjąć dawkę i przypomniał sobie o tym przed zaśnięciem, powinien natychmiast przyjąć pominiętą
dawkę. Należy przyjąć kolejną dawkę następnego dnia. Jeśli pacjent przypomni sobie o pominięciu
dawki w nocy lub następnego dnia, powinien zrezygnować z pominiętej dawki i przyjąć następną
dawkę jak zwykle.
Przerwanie stosowania leku Symescital
Nie należy przerywać stosowania leku Symescital dopóki nie zaleci tego lekarz. Kiedy pacjent kończy
leczenie, zazwyczaj zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki leku Symescital przez okres kilku
tygodni.
Po przerwaniu stosowania leku Symescital, zwłaszcza jeśli jest ono nagłe, pacjent może odczuwać
objawy odstawienia. Objawy te są częste, gdy leczenie lekiem Symescital jest przerywane. Ryzyko
jest większe, gdy lek Symescital był stosowany przez długi czas, w dużych dawkach lub gdy dawkę
zbyt szybko zmniejszono. U większości pacjentów objawy są łagodne i ustępują samoistnie w ciągu
dwóch tygodni. U niektórych pacjentów mogą być jednak bardziej nasilone lub utrzymywać się dłużej
(2-3 miesiące lub dłużej). W razie wystąpienia ciężkich objawów odstawienia po przerwaniu
stosowania leku Symescital, należy skontaktować się z lekarzem. Lekarz może zalecić powtórne
rozpoczęcie przyjmowania leku i wolniejsze jego odstawianie.
Do objawów odstawienia zalicza się zawroty głowy (niestabilna równowaga lub jej brak), uczucie
mrowienia, uczucie pieczenia oraz (rzadziej) wrażenie porażenia prądem elektrycznym, również
w głowie, zaburzenia snu (wyraziste sny, koszmary senne, bezsenność), uczucie niepokoju, ból głowy,
nudności, pocenie się (w tym poty nocne), niepokój psychoruchowy lub pobudzenie, drżenia, uczucie
zmieszania lub dezorientacji, chwiejność emocjonalną lub drażliwość, biegunkę (luźne stolce),
zaburzenia widzenia, trzepotanie serca lub kołatanie serca.
PL/H/0899/001-002/IB/001 6 W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane zazwyczaj ustępują po paru tygodniach leczenia. Należy pamiętać, że niektóre
z tych działań mogą być również objawami choroby i ustąpią wraz z poprawą samopoczucia.
W razie wystąpienia podczas leczenia jakiegokolwiek z tych działań niepożądanych, należy
skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się od razu do szpitala:
Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 osoby na 100):
− nietypowe krwawienia, w tym krwawienia z przewodu pokarmowego.
Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 osoby na 1000):
− obrzęk skóry, języka, warg, krtani lub twarzy, pokrzywka lub trudności w oddychaniu lub
połykaniu (ciężka reakcja alergiczna);
− wysoka gorączka, pobudzenie, splątanie (dezorientacja), drżenia i gwałtowne skurcze mięśni,
które mogą być objawami rzadkiego zaburzenia zwanego zespołem serotoninowym.
Częstość nieznana (częstość nie może zostać określona na podstawie dostępnych danych):
− trudności w oddawaniu moczu;
− napady drgawkowe, patrz również punkt „Ostrzeżenia i środki ostrożności”;
− żółte zabarwienie skóry i białkówek oczu, będące objawem zaburzenia czynności
wątroby/zapalenia wątroby;
− szybkie, nieregularne bicie serca, omdlenia, które mogą być objawami stanu zagrożenia życia
tzw. torsade de pointes ;
− myśli i zachowania samobójcze, patrz także punkt „Ostrzeżenia i środki ostrożności”;
− nagły obrzęk skóry lub błon śluzowych (obrzęk naczynioruchowy).
Poza opisanymi powyżej informowano również o następujących działaniach niepożądanych:
Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 osoby na 10):
− nudności;
− ból głowy.
Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 osoby na 10):
− niedrożność nosa lub katar (zapalenie zatok);
− zmniejszenie lub zwiększenie łaknienia;
− niepokój, niepokój psychoruchowy, nietypowe sny, trudności w zasypianiu, senność, zawroty
głowy, ziewanie, drżenia, mrowienie skóry;
− biegunka, zaparcia, wymioty, suchość w jamie ustnej;
− nasilone pocenie się;
− bóle mięśni i stawów;
− zaburzenia seksualne (opóźnienie wytrysku, zaburzenia wzwodu, osłabienie popędu płciowego
oraz trudności w osiąganiu orgazmu u kobiet);
− uczucie zmęczenia, gorączka;
− zwiększenie masy ciała.
Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 osoby na 100):
− pokrzywka, wysypka, świąd;
− zgrzytanie zębami, pobudzenie, nerwowość, napad lęku, stany splątania;
− zaburzenia snu, zaburzenia smaku, zasłabnięcie (omdlenie);
PL/H/0899/001-002/IB/001 7 − rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia, dzwonienie w uszach (szumy uszne);
− wypadanie włosów;
− obfite krwawienia miesiączkowe;
− nieregularne miesiączki;
− zmniejszenie masy ciała;
− szybkie bicie serca;
− obrzęki kończyn górnych lub dolnych;
− krwawienie z nosa.
Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 osoby na 1000):
− agresja, depersonalizacja, omamy;
− wolne bicie serca.
Częstość nieznana (częstość nie może zostać określona na podstawie dostępnych danych):
− zmniejszenie stężenia sodu we krwi (objawia się to nudnościami i złym samopoczuciem
z osłabieniem mięśni lub splątaniem);
− zawroty głowy po przyjęciu pozycji stojącej z powodu obniżenia ciśnienia tętniczego
(niedociśnienie ortostatyczne);
− nieprawidłowe wyniki prób czynnościowych wątroby (zwiększenie aktywności enzymów
wątrobowych we krwi);
− zaburzenia ruchowe (mimowolne ruchy mięśni);
− bolesny wzwód prącia (priapizm);
− objawy nietypowych krwawień w skórze i błonach śluzowych (wybroczyny);
− zwiększone wydzielanie hormonu antydiuretycznego (ADH), powodujące zatrzymanie wody
w organizmie, rozcieńczenie krwi, zmniejszenie ilości sodu (nieprawidłowe wydzielanie ADH);
− mlekotok u mężczyzn i kobiet, które nie karmią piersią;
− mania;
− u pacjentów przyjmujących leki z tej grupy obserwowano zwiększone ryzyko złamań kości;
− zmiana rytmu serca (zwana „wydłużeniem odstępu QT” widoczna w EKG, badaniu
oceniającym pracę serca);
− ciężki krwotok z pochwy, występujący krótko po porodzie (krwotok poporodowy), patrz
dodatkowe informacje w podpunkcie „Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność” w punkcie
2.
Ponadto znane są działania niepożądane leków o podobnym mechanizmie działania jak escytalopram
(substancja czynna leku Symescital). Są to:
− niepokój psychoruchowy (akatyzja);
− utrata apetytu.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych,
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, strona
internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Symescital
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
PL/H/0899/001-002/IB/001 8 Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na blistrze lub pudełku
tekturowym po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
Zawartość opakowania i inne informacje 6.
Co zawiera lek Symescita l
− Substancją czynną leku jest escytalopram. Każda tabletka leku Symescital zawiera 5 mg lub
10 mg escytalopramu (w postaci szczawianu).
− Pozostałe składniki to:
Rdzeń tabletki: celuloza mikrokrystaliczna (typ 101), kroskarmeloza sodowa, hypromeloza,
talk, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian.
Otoczka: hypromeloza, makrogol 400, tytanu dwutlenek (E171).
Jak wygląda lek Symescital i co zawiera opakowanie
Symescital 5 mg: białe do białawych, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane, gładkie po
obu stronach.
Symescital 10 mg: białe do białawych, owalne, obustronnie wypukłe tabletki powlekane, z linią
podziału i oznaczeniem „1” po jednej i „0” po drugiej stronie linii na jednej stronie tabletki i gładkie
na drugiej stronie tabletki. Tabletki o mocy 10 mg można podzielić na równe dawki.
Lek Symescital dostępny jest w nastepujących opakowaniach:
Blister z folii PVC/PE/PVDC/Aluminium w tekturowym pudełku
14, 28, 56, 98 tabletek powlekanych.
Blister z folii OPA/Aluminium/PVC/Aluminium w tekturowym pudełku
14, 28, 56, 98 tabletek powlekanych.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny
Symphar Sp. z o.o.
ul. Koszykowa 65
00-667 Warszawa
tel.: +48 22 822 93 06
e-mail: symphar@symphar.com
Wytwórca/Importer
Symphar Sp. z o.o.
ul. Chełmżyńska 249
04-458 Warszawa
Ten lek jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru
Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Polska: Symescital
PL/H/0899/001-002/IB/001 9 Data ostatniej aktualizacji ulotki: styczeń 2024 r.
PL/H/0899/001-002/IB/001 10
# | Opakowanie | Kategoria dostępności | GTIN |
---|---|---|---|
1 | 14 tabl. | Rp | 05905669739740 |
2 | 28 tabl. | Rp | 05905669739757 |
3 | 56 tabl. | Rp | 05905669739764 |
4 | 98 tabl. | Rp | 05905669739771 |
Chcesz dostać powiadomienie na maila o tym, gdy uruchomimy wyszukiwarkę?