Substancja czynna | Ranitidini hydrochloridum |
---|---|
Forma farmaceutyczna | Tabletki powlekane |
Moc | 150 mg |
Numer rejestru | 02067 |
Kod ATC | A02BA02 |
Producent/Importer |
Uwaga: Poniższa treść pochodzi z oficjalnej ulotki danego leku. Dokładamy starań, aby informacje były aktualne, jednak ich zawartość może ulec zmianie z czasem. Aby mieć pewność, zapoznaj się z aktualną wersją ulotki lub odwiedź oficjalną stronę producenta.
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Ranigast, 150 mg, tabletki powlekane
Ranitidinum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona
informacje ważne dla pacjenta.
- Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
- W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
- Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może
zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
- Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane
niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest lek Ranigast i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Ranigast
3. Jak stosować lek Ranigast
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Ranigast
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Ranigast i w jakim celu się go stosuje
Jest to lek blokujący receptory histaminowe H 2 , w wyniku czego hamuje wydzielanie kwasu solnego
w żołądku. Ranitydyna, substancja czynna leku Ranigast, wchłania się szybko z przewodu
pokarmowego, a maksymalne stężenia we krwi osiąga w czasie 2-3 godzin po zastosowaniu . Czas
działania jednorazowej dawki 150 mg ranitydyny wynosi około 12 godzin. Pokarm nie wpływa
znacząco na wchłanianie leku.
Lek Ranigast stosuje się w celu:
• leczenia choroby wrzodowej dwunastnicy oraz łagodnej postaci choroby wrzodowej żołądka.
• zapobiegania i leczenia owrzodzeń dwunastnicy występujących podczas stosowania
niesteroidowych leków przeciwzapalnych.
• leczenia owrzodzenia dwunastnicy współistniejącego z zakażeniem Helicobacter pylori.
• leczenia choroby refluksowej przełyku:
• objawowego leczenia nawracających dolegliwości dyspeptycznych, niezwiązanych z chorobą
organiczną przewodu pokarmowego.
• zapobiegania wystąpieniu zespołu Mendelsona.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Ranigast
Kiedy nie stosować leku Ranigast
• jeśli pacjent ma uczulenie na ranitydynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
(wymienionych w punkcie 6).
1 Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Ranigast należy omówić to z lekarzem:
• u pacjentów z niewydolnością nerek, ponieważ ranitydyna jest wydalana przez nerki;
u pacjentów z niewydolnością nerek stosuje się mniejsze dawki leku (o czym decyduje
lekarz);
• u pacjentów leczonych równocześnie niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi i ranitydyną,
dotyczy to szczególnie pacjentów powyżej 65 lat oraz osób, które miały chorobę wrzodową
w przeszłości;
• u chorych na porfirię (ranitydyna może wywołać ostre napady choroby);
• jeśli pacjent choruje na cukrzycę, choroby płuc i zaburzenia odporności (może wystąpić
zwiększone ryzyko rozwoju pozaszpitalnego zapalenia płuc);
• jeśli diagnoza choroby wrzodowej żołądka nie jest pewna. Przed rozpoczęciem leczenia
należy upewnić się, że owrzodzenie nie ma charakteru nowotworowego (szczególnie dotyczy
to pacjentów w średnim wieku i starszych z nowymi zaburzeniami dyspeptycznymi, bądź
pacjentów, u których zmienił się charakter dolegliwości), ponieważ leczenie ranitydyną może
maskować objawy nowotworu.
Ranigast a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Podczas równoczesnego stosowania sukralfatu (lek stosowany w leczeniu choroby wrzodowej
żołądka) w dużych dawkach (2 g) zmniejsza się wchłanianie ranitydyny. Zastosowanie sukralfatu
2 godziny po przyjęciu ranitydyny nie wpływa na jej wchłanianie.
Lek Ranigast może wpływać na szybkość i stopień wchłaniania leków, takich jak:
- ketokonazol (lek przeciwgrzybiczy),
- atazanawir, delawirydyna (leki stosowane w zakażeniach wirusowych),
- gefitynib (lek stosowany w leczeniu nowotworów),
- leki z grupy benzodiazepin, takie jak midazolam, triazolam (stosowane w przypadku
bezsenności),
- glipizyd (lek stosowany w leczeniu cukrzycy),
- prokainamid, N-acetyloprokainamid (leki stosowane w zaburzeniach rytmu serca).
Ranitydyna nie nasila działania leków, takich jak amoksycylina (antybiotyk) i metronidazol (lek
przeciwgrzybiczy i przeciwpierwotniakowy), diazepam (lek uspokajający i przeciwlękowy, stosowany
w leczeniu padaczki), lidokaina (lek znieczulający, stosowany także w leczeniu zaburzeń rytmu serca),
fenytoina (lek przeciwpadaczkowy), propranolol (lek stosowany m.in. w leczeniu nadciśnienia
i choroby niedokrwiennej serca), teofilina (lek stosowany w leczeniu astmy oskrzelowej).
Lek Ranigast może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych pochodnych kumaryny, jak
warfaryna, dlatego należy ściśle kontrolować czas protrombinowy w trakcie jednoczesnego leczenia
tymi lekami.
Ranigast z jedzeniem i piciem
Pokarm nie ma znaczącego wpływu na wchłanianie ranitydyny.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Ciąża
Lek powinien być stosowany u kobiet w ciąży tylko wtedy, kiedy zdaniem lekarza jest to
bezwzględnie konieczne.
2 Karmienie piersią
Ranitydyna przenika do mleka kobiecego, dlatego u kobiet karmiących piersią lek można stosować
tylko wtedy, kiedy zdaniem lekarza jest to bezwzględnie konieczne.
Brak danych dotyczących wpływu ranitydyny na płodność u ludzi. W badaniach przeprowadzonych na
zwierzętach nie wykazano wpływu na płodność osobników obu płci.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Brak informacji dotyczących przeciwwskazań do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
w czasie stosowania ranitydyny.
Jednakże u niektórych pacjentów obserwowano działania niepożądane, takie jak: zawroty i bóle głowy
lub niewyraźne widzenie, które mogą ograniczać sprawność psychofizyczną. W przypadku
wystąpienia takich działań niepożądanych, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
Lek Ranigast zawiera lak z żółcienią pomarańczową (E110)
Lek może powodować reakcje alergiczne.
Jak stosować lek Ranigast 3.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza.
Zwykle zaleca się następujące dawkowanie:
Dorośli:
Choroba wrzodowa dwunastnicy i żołądka
Zwykle stosuje się 1 tabletkę 150 mg dwa razy na dobę lub jednorazową dawkę 300 mg przed snem.
U większości pacjentów wygojenie owrzodzenia następuje po 4 tygodniach leczenia. U pacjentów,
u których nie uzyskano wystarczającej skuteczności leczenia po 4 tygodniach stosowania leku,
leczenie należy kontynuować przez następne 4 tygodnie.
Zapobieganie i leczenie owrzodzeń dwunastnicy występujących podczas stosowania niesteroidowych
leków przeciwzapalnych (NLPZ)
W leczeniu owrzodzeń występujących w trakcie stosowania NLPZ zaleca się ranitydynę w dawce
150 mg dwa razy na dobę lub jednorazowo 300 mg na noc, w razie konieczności przez 8-12 tygodni.
Zapobiegawczo podczas leczenia NLPZ stosuje się 150 mg ranitydyny dwa razy na dobę.
Owrzodzenie dwunastnicy i żołądka współistniejące z zakażeniem Helicobacter pylori
Zalecana dawka wynosi 150 mg dwa razy na dobę lub 300 mg jednorazowo na noc równocześnie
z amoksycyliną (750 mg 3 razy na dobę) i metronidazolem (500 mg 3 razy na dobę) przez 2 tygodnie.
Przez kolejne dwa tygodnie należy stosować wyłącznie ranitydynę. Leczenie zgodne z podanym
schematem w znaczący sposób zmniejsza częstość nawrotów owrzodzenia dwunastnicy.
Leczenie podtrzymujące
W leczeniu podtrzymującym u pacjentów dobrze reagujących na krótkotrwałe leczenie (zwłaszcza,
jeśli stwierdzono u nich chorobę wrzodową w wywiadzie) stosuje się zwykle 150 mg ranitydyny przed
snem.
Choroba refluksowa przełyku
W objawowym leczeniu dolegliwości związanych z refluksem żołądkowo-przełykowym zaleca się
150 mg ranitydyny jeden lub dwa razy na dobę przez dwa tygodnie.
W razie potrzeby czas terapii można wydłużyć o kolejne dwa tygodnie.
U dorosłych z refluksowym zapaleniem przełyku zaleca się zwykle 150 mg ranitydyny dwa razy na
dobę lub 300 mg (2 tabletki 150 mg) jednorazowo na noc przez 8 tygodni lub jeśli to konieczne przez
12 tygodni. W przypadku nasilonych objawów zapalenia przełyku, dawkę leku można zwiększyć,
stosując 150 mg ranitydyny 4 razy na dobę przez 12 tygodni.
3 Korzystny wpływ na leczenie ma odpowiednia pozycja ciała w czasie snu (10-15 cm uniesienie głowy
w stosunku do reszty ciała).
Nawracające dolegliwości dyspeptyczne
Zaleca się 150 mg ranitydyny raz na dobę, a w razie potrzeby 2 razy na dobę przez 6 tygodni.
U pacjentów, u których takie leczenie jest nieskuteczne lub w szybkim czasie nastąpi nawrót
dolegliwości, należy dążyć do zweryfikowania dotychczasowego rozpoznania.
Zapobieganie wystąpieniu zespołu Mendelsona
U pacjentów, u których istnieje niebezpieczeństwo wystąpienia zespołu Mendelsona stosuje się
150 mg ranitydyny na dwie godziny przed rozpoczęciem znieczulenia ogólnego, a najlepiej również
150 mg ranitydyny wieczorem w dniu poprzedzającym znieczulenie.
W położnictwie można stosować ranitydynę od początku porodu w dawce doustnej 150 mg co 6
godzin.
Alternatywnie można zastosować ranitydynę w postaci roztworu do wstrzykiwań.
Stosowanie u dzieci
W leczeniu choroby wrzodowej zaleca się ranitydynę w dawce 2 mg/kg mc. do 4 mg/kg mc. dwa razy
na dobę. Nie należy przekraczać dawki 300 mg leku na dobę.
Dawkowanie w niewydolności nerek
U pacjentów z niewydolnością nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 50 ml/min) wydalanie
ranitydyny może być zmniejszone, co może prowadzić do zwiększenia jej stężenia w surowicy krwi.
Dlatego u tych pacjentów nie zaleca się stosowania więcej niż 150 mg ranitydyny na dobę.
Hemodializa zmniejsza stężenie ranitydyny w surowicy. U pacjentów przewlekle dializowanych
należy podać ranitydynę w dawce 150 mg bezpośrednio po dializie.
Lek można przyjmować niezależnie od posiłków.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Ranigast
W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub
farmaceuty.
Mogą wystąpić objawy przedawkowania podobne do działań niepożądanych mogących wystąpić
w czasie leczenia ranitydyną (patrz: punkt 4 „Możliwe działania niepożądane”). Niekiedy może
wystąpić niedociśnienie i zaburzenia chodu.
W razie zatrucia należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.
Pominięcie zastosowania leku Ranigast
W przypadku pominięcia jednej dawki leku, należy ją zażyć tak szybko jak jest to możliwe. Jeżeli
zbliża się pora na przyjęcie kolejnej dawki leku, nie należy stosować dawki podwójnej w celu
uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania leku Ranigast
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane zostały sklasyfikowane zgodnie z częstością występowania:
Bardzo często: występują u więcej niż 1 na 10 pacjentów
Często: występują u mniej niż 1 na 10 pacjentów
Niezbyt często: występują u mniej niż 1 na 100 pacjentów
Rzadko: występują u mniej niż 1 na 1 000 pacjentów
Bardzo rzadko: występują u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów
4 Nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych
U pacjentów stosujących ranitydynę obserwowano następujące działania niepożądane:
Niezbyt często: bóle brzucha, zaparcia, nudności (objawy te przeważnie przemijają podczas leczenia).
Rzadko: wysypka, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk okolic twarzy, warg, języka oraz
gardła, utrudniający oddychanie, połączony ze świądem, zaczerwienieniem skóry, pokrzywką oraz
silnym skurczem oskrzeli), gorączka, skurcz oskrzeli, zwiększenie stężenia kreatyniny w osoczu
(zazwyczaj nieznaczne, wraca do normy podczas leczenia), niedociśnienie, ból w klatce piersiowej,
przemijające zmiany aktywności enzymów wątrobowych.
Bardzo rzadko: bóle głowy (czasami silne) i zawroty głowy, przemijające zaburzenia dotyczące
ruchów mimowolnych, przemijające stany splątania, depresja i omamy (szczególnie u pacjentów
ciężko chorych, u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z chorobami nerek), zwolnienie
akcji serca (bradykardia), przyspieszenie akcji serca (tachykardia), blok przedsionkowo-komorowy
(zaburzenia przewodnictwa bodźców w komórkach mięśnia sercowego), zapalenie naczyń, zwykle
przemijające zapalenie wątroby (komórkowe, kanalikowe lub mieszane) przebiegające z żółtaczką lub
bez, ostre zapalenie trzustki, biegunka, bóle stawowe i mięśniowe, zwykle przemijająca leukopenia
(zmniejszenie liczby krwinek białych) i trombocytopenia (zmniejszenie liczby płytek krwi),
agranulocytoza (choroba przebiegająca z objawami wysokiej gorączki, bólem gardła, owrzodzeniem w
obrębie jamy ustnej, nosa, gardła, narządów płciowych i odbytnicy) lub pancytopenia (niedobór
krwinek białych, krwinek czerwonych i płytek krwi), czasami z aplazją lub hipoplazją szpiku (zanik
szpiku), ginekomastia (przerost piersi u mężczyzn), przemijająca impotencja, mlekotok, rumień
wielopostaciowy, wypadanie włosów, wstrząs anafilaktyczny (jego objawy to: duszność, trudność
w nabieraniu powietrza w wyniku obrzęku krtani, trudność w wydechu, świst krtaniowy, świąd skóry
i jej zaczerwienienie, ból głowy, uczucie „ucisku”, zawroty głowy, przyspieszenie lub (rzadziej)
zwolnienie czynności serca, świąd, pokrzywka o różnym nasileniu, rumień całego ciała, znaczne
osłabienie, aż do utraty przytomności włącznie; w ciężkich przypadkach może zagrażać życiu),
niewyraźne widzenie (zaburzenia akomodacji), zapalenie nerek.
Nieznana: duszność.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
e-mail: ndl@urpl.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Ranigast
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po: EXP.
Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Zapis na opakowaniu po skrócie EXP oznacza termin ważności, a po skrócie Lot/LOT oznacza numer
serii.
5 Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Ranigast
- Substancją czynną leku jest ranitydyna w postaci ranitydyny chlorowodorku.
Każda tabletka zawiera 150 mg ranitydyny.
- Pozostałe składniki to:
Rdzeń tabletki: krospowidon, magnezu stearynian, celuloza mikrokrystaliczna, krzemionka koloidalna
bezwodna.
Otoczka tabletki: hypromeloza (Methocel E15), lak z żółcienią pomarańczową (E110), tytanu
dwutlenek, triacetyna, talk.
Jak wygląda lek Ranigast i co zawiera opakowanie
Ranigast to tabletki powlekane o średnicy 9 mm, obustronnie wypukłe, koloru pomarańczowego.
Opakowanie zawiera 30 lub 60 tabletek powlekanych.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA SA
ul. Pelplińska 19
83-200 Starogard Gdański
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do miejscowego
przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:
POLPHARMA Biuro Handlowe Sp. z o.o.
ul. Bobrowiecka 6
00-728 Warszawa
tel. 22 364 61 01
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
6
# | Opakowanie | Kategoria dostępności | GTIN |
---|---|---|---|
0 | 60 tabl. | Rp | 05909990206728 |
0 | 30 tabl. | Rp | 05909990206735 |
Chcesz dostać powiadomienie na maila o tym, gdy uruchomimy wyszukiwarkę?