Perindoprilum argininum (Pricoron)

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta

Pricoron, 5 mg tabletki powlekane

Pricoron, 10 mg tabletki powlekane

Peryndopryl z argininą

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona

informacje ważne dla pacjenta.

- Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.

- W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub

pielęgniarki.

- Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może

zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.

- Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane

niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz

punkt 4.

Spis treści ulotki:

• 1. Co to jest lek Pricoron i w jakim celu się go stosuje
• 2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Pricoron
• 3. Jak stosować lek Pricoron
• 4. Możliwe działania niepożądane
• 5. Jak przechowywać lek Pricoron
• 6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Pricoron i w jakim celu się go stosuje

Lek Pricoron jest inhibitorem enzymu konwertującego angiotensynę (ACE). Działa poprzez rozszerzanie

naczyń krwionośnych, co ułatwia sercu przepompowywanie krwi.

Lek Pricoron jest stosowany

• - w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego).
• - w leczeniu niewydolności serca (stan, w którym serce nie jest w stanie pompować wystarczającej ilości

krwi, aby zaspokoić potrzeby organizmu) (tylko Pricoron 2,5 mg oraz 5 mg).

• - w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia incydentów sercowych, takich jak zawał serca u pacjentów ze

stabilną chorobą wieńcową (stan, w którym zaopatrzenie serca w krew jest zmniejszone lub

zablokowane), oraz którzy przebyli zawał serca i (lub) operację mającą na celu poprawę zaopatrzenia

serca w krew poprzez rozszerzenie naczyń.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Pricoron

Kiedy nie stosować leku Pricoron

• - jeśli pacjent ma uczulenie na peryndopryl, na którykolwiek inhibitor konwertazy angiotensyny

lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).

• - jeśli podczas wcześniejszego leczenia inhibitorem ACE wystąpiły takie objawy jak: świszczący

oddech, obrzęk twarzy, języka lub gardła, intensywne swędzenie lub ciężkie wysypki skórne

lub jeśli pacjent albo członek jego rodziny miał takie objawy w innych okolicznościach (stan

nazywany obrzękiem naczynioruchowym).

• - jeśli pacjentka jest w ciąży powyżej 3 miesiąca (Lepiej także unikać stosowania leku Pricoron

1 we wczesnym okresie ciąży - patrz punkt dotyczący ciąży).

• - jeśli pacjent ma cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek i jest leczony lekiem obniżającym

ciśnienie krwi zawierającym aliskiren.

• - jeśli pacjent jest poddawany dializoterapii lub filtracji krwi inną metodą. Zależnie od

stosowanego urządzenia, lek Pricoron może nie być odpowiedni dla pacjenta.

• - jeśli pacjent ma zaburzenia nerek, które powodują, że dostarczenie krwi do nerek jest

zmniejszone (zwężenie tętnicy nerkowej).

• - jeśli pacjent przyjmował lub aktualnie przyjmuje lek złożony zawierający sakubitryl i walsartan,

stosowany w leczeniu niewydolności serca, ponieważ zwiększa się ryzyko obrzęku

naczynioruchowego (szybki obrzęk tkanek pod skórą w okolicy gardła) (patrz „Ostrzeżenia

i środki ostrożności” oraz „Pricoron a inne leki”).

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Pricoron należy omówić z lekarzem lub farmaceutą jeśli

- u pacjenta stwierdzono stenozę aorty (zwężenie głównego naczynia krwionośnego wychodzącego

z serca), kardiomiopatię przerostową (choroba mięśnia sercowego) lub zwężenie tętnicy

nerkowej (zwężenie tętnicy zaopatrującej nerkę w krew).

- występują jakiekolwiek inne choroby serca.

- występują choroby wątroby.

- występują choroby nerek lub jeżeli pacjent jest poddawany dializie.

- pacjent ma nieprawidłowo zwiększone stężenie hormonu, nazywanego aldosteronem, we krwi

(pierwotny aldosteronizm).

- stwierdzono kolagenozę (chorobę tkanki łącznej), taką jak toczeń układowy czy twardzina.

- rozpoznano cukrzycę.

- stosuje się dietę ubogosodową lub zamienniki soli zawierające potas.

- pacjent jest poddawany znieczuleniu i (lub) zabiegowi chirurgicznemu.

- pacjent jest poddawany zabiegowi aferezy LDL (usuwanie cholesterolu z krwi przy użyciu

specjalnego urządzenia).

- pacjent jest poddawany leczeniu odczulającemu w celu zmniejszenia działania alergicznego na

użądlenie pszczół i os.

- u pacjenta ostatnio występowała biegunka albo wymioty lub pacjent jest odwodniony.

- pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków, stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia

krwi:

• - antagonistę receptora angiotensyny II (ang. Angiotensin Receptor Blockers , ARBs) (znane

również jako sartany - na przykład walsartan, telmisartan, irbesartan), zwłaszcza jeśli pacjent ma

zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą.

• - aliskiren.

Lekarz prowadzący może kontrolować czynność nerek, ciśnienie krwi oraz stężenie elektrolitów

(np. potasu) we krwi w regularnych odstępach czasu.

Patrz także informacje pod nagłówkiem „Kiedy nie stosować leku Pricoron”.

- u pacjenta rasy czarnej istnieje większe ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego a lek ten

może być mniej skuteczny w obniżaniu ciśnienia tętniczego niż u pacjentów innych ras.

- jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków, zwiększa się ryzyko obrzęku

naczynioruchowego:

• - Rakekadotryl (stosowany w leczeniu biegunki).
• - Leki stosowane w celu zapobiegania odrzuceniu przeszczepu narządów oraz w leczeniu

nowotworów (np. temsyrolimus, syrolimus, ewerolimus) oraz inne leki należące do klasy tzw.

inhibitorów mTOR.

• - Wildagliptina, lek stosowany w leczeniu cukrzycy.
• - Sakubitryl (dostępny w leku złożonym zawierającym sakubitryl z walsartanem), stosowany w

leczeniu przewlekłej niewydolności serca.

2 Obrzęk naczynioruchowy

Obrzęk naczynioruchowy (ciężka reakcja alergiczna z obrzękiem twarzy, warg, języka lub gardła z

trudnościami w połykaniu lub oddychaniu) był zgłaszany u pacjentów leczonych inhibitorami ACE, w

tym peryndoprylem z argininą. Reakcja ta może wystąpić w każdej chwili podczas leczenia. Jeśli u

pacjenta wystąpią takie objawy, należy przerwać przyjmowanie leku Pricoron i skontaktować się

niezwłocznie z lekarzem. Patrz także punkt 4.

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka uważa, że jest (lub może być) w ciąży. Lek Pricoron nie jest

zalecany we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go przyjmować, jeśli pacjentka jest w ciąży powyżej 3

miesiąca, ponieważ lek może powodować poważne uszkodzenie u dziecka, jeżeli jest stosowany w tym

stanie (patrz punkt dotyczący ciąży).

Dzieci i młodzież

Stosowanie peryndoprylu u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat nie jest zalecane.

Lek Pricoron a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta

obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Na leczenie z zastosowaniem

leku Pricoron mogą mieć wpływ inne leki. Lekarz prowadzący być może będzie musiał zmienić dawkę

i (lub) zastosować inne środki ostrożności. Należą do nich:

• - Inne leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego, w tym antagonista receptora

angiotensyny II (ARB), aliskiren (patrz także informacje pod nagłówkiem „Kiedy nie stosować leku

Pricoron” oraz „Ostrzeżenia i środki ostrożności”) lub leki moczopędne (leki zwiększające ilość

wytwarzanego w nerkach moczu).

• - Suplementy potasu (w tym substytuty soli), leki moczopędne oszczędzające potas i inne leki, które

mogą zwiększać ilość potasu we krwi (np. trimetoprim i ko-trimoksazol w przypadku zakażeń

wywołanych przez bakterie; cyklosporyna, lek immunosupresyjny stosowany w celu zapobiegania

odrzuceniu przeszczepu narządów; oraz heparyna, lek stosowany w celu rozrzedzenia krwi, aby

zapobiec zakrzepom).

• - Leki oszczędzające potas stosowane w leczeniu niewydolności serca: eplerenon i spironolakton w

dawkach od 12,5 mg do 50 mg na dobę.

• - Lit stosowany w manii lub depresji.
• - Niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen) stosowany w celu uśmierzenia bólu lub aspiryna
• - w dużej dawce.
• - Leki stosowane w leczeniu cukrzycy (takie jak insulina, wildagliptyna lub metformina).
• - Baklofen (stosowany w leczeniu sztywności mięśni w chorobach, takich jak stwardnienie rozsiane).
• - Leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych, takich jak: depresja, lęk, schizofrenia itd.

(np. trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne).

• - Leki immunosupresyjne (zmniejszające reakcje obronne organizmu) stosowane w leczeniu

zaburzeń autoimmunologicznych lub stosowane po przeszczepach (np. takrolimus).

• - Estramustyna (stosowana w terapii przeciwnowotworowej).
• - Leki, które są najczęściej stosowane w leczeniu biegunki (racekadotryl).
• - Leki, które są najczęściej stosowane w celu uniknięcia odrzucenia przeszczepionych narządów

(syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus i inne leki należące do klasy inhibitorów mTOR). Patrz

punkt "Ostrzeżenia i środki ostrożności".

• - Lek zawierający sakubitryl i walsartan (stosowany w leczeniu długotrwałej niewydolności serca).

Patrz punkty "Nie należy przyjmować leku Pricoron" oraz "Ostrzeżenia i środki ostrożności".

• - Allopurynol (w leczeniu podagry).
• - Prokainamid (stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca).
• - Leki rozszerzające naczynia krwionośne, w tym azotany.
• - Leki stosowane w leczeniu niskiego ciśnienia tętniczego, wstrząsu lub astmy (np.

efedryna, noradrenalina lub adrenalina).

3

• - Sole złota, szczególnie podawane dożylnie (stosowane w leczeniu objawów reumatoidalnego zapalenia

stawów).

Lek Pricoron z jedzeniem i piciem

Zaleca się zażywanie leku Pricoron przed posiłkiem.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć

dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża

Pacjentka musi powiedzieć lekarzowi, jeśli myśli, że jest (lub może być) w ciąży. Zazwyczaj lekarz zaleci

przerwanie przyjmowania leku Pricoron przed zajściem w ciążę lub gdy tylko pacjentka dowie się, że jest

w ciąży oraz zaleci zażywanie innego preparatu zamiast leku Pricoron. Lek Pricoron nie jest zalecany we

wczesnym okresie ciąży i nie wolno go przyjmować, jeśli pacjentka jest w ciąży powyżej 3 miesiąca,

ponieważ lek może powodować poważne uszkodzenie u dziecka, jeżeli jest stosowany po trzecim

miesiącu ciąży.

Karmienie piersią

Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjentka karmi lub zaczyna karmić piersią. Lek Pricoron nie jest

zalecany u matek, które karmią piersią, a lekarz może wybrać inną metodę leczenia, jeśli pacjentka chce

karmić piersią, zwłaszcza, gdy dziecko jest noworodkiem albo było urodzone przedwcześnie.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Peryndopryl z argininą zazwyczaj nie wpływa na czujność, ale u niektórych pacjentów mogą wystąpić

zawroty głowy lub osłabienie spowodowane niskim ciśnieniem krwi. W przypadku wystąpienia takich

zaburzeń zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwanie maszyn może być ograniczona.

Lek Pricoron zawiera laktozę jednowodną i sód

Jeśli u pacjenta stwierdzono wcześniej, nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować

się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) w tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

3. Jak stosować lek Pricoron

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty.

W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Tabletkę należy połknąć popijając szklanką wody, najlepiej codziennie o tej samej porze, rano przed

posiłkiem. Dawkę odpowiednią dla pacjenta ustala lekarz.

Zalecane dawki są następujące:

Nadciśnienie tętnicze : zazwyczaj dawka początkowa i podtrzymująca wynosi 5 mg, podawana raz na

dobę. Po miesiącu leczenia w razie konieczności dawka może być zwiększona do 10 mg podawana raz na

dobę. Dawka 10 mg na dobę jest największą dawką zalecaną w nadciśnieniu tętniczym.

U pacjentów w wieku 65 lat lub starszych zazwyczaj dawka początkowa wynosi 2,5 mg, podawana raz

na dobę. Po miesiącu leczenia dawka może być zwiększona do 5 mg raz na dobę, a następnie w razie

konieczności do 10 mg raz na dobę.

Niewydolność serca (tylko Pricoron 5 mg): zwykle stosowana dawka początkowa to 2,5 mg

podawana raz na dobę. Po 2 tygodniach można ją zwiększyć do 5 mg raz na dobę, co stanowi

maksymalną zalecaną dawkę w przypadku niewydolności serca.

4 Stabilna choroba wieńcowa : zazwyczaj dawka początkowa wynosi 5 mg, podawana raz na dobę. Po

dwóch tygodniach leczenia dawka może być zwiększona do 10 mg podawanych raz na dobę. Jest to

największa dawka zalecana w tym wskazaniu.

U pacjentów w wieku 65 lat lub starszych zazwyczaj dawka początkowa wynosi 2,5 mg podawana raz na

dobę. Po tygodniu leczenia dawka może być zwiększona do 5 mg podawanych raz na dobę, a po kolejnym

tygodniu - do 10 mg raz na dobę.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Nie zaleca się stosowania u dzieci i młodzieży.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Pricoron

W przypadku zażycia za dużej liczby tabletek należy jak najszybciej powiadomić lekarza lub zgłosić się

do szpitala na ostry dyżur. Najbardziej prawdopodobnym objawem przedawkowania jest obniżenie

ciśnienia tętniczego, co może spowodować zawroty głowy i omdlenia. W takiej sytuacji pomocne jest

ułożenie pacjenta z uniesionymi nogami.

Pominięcie przyjęcia dawki leku Pricoron

Ważne jest, aby przyjmować lek regularnie, wtedy jego działanie jest najlepsze.

Jeśli jednak pacjent zapomni przyjąć dawkę leku Pricoron, należy przyjąć następną dawkę o zwykłej porze.

Nie należy przyjmować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Pricoron

Ponieważ leczenie z zastosowaniem leku Pricoron jest długotrwałe, przed przerwaniem leczenia należy

porozumieć się z lekarzem.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do

lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy przerwać przyjmowanie tego leku i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi

którykolwiek z następujących objawów niepożądanych, co może być poważne:

- Obrzęk twarzy, warg, jamy ustnej, języka lub gardła, trudności w oddychaniu (obrzęk

naczynioruchowy; patrz punkt 2 „Ostrzeżenia i środki ostrożności) (niezbyt często -

może wystąpić maksymalnie u 1 na 100 pacjentów).

- Silne zawroty głowy lub omdlenie spowodowane niskim ciśnieniem tętniczym (często - mogą

wystąpić maksymalnie u 1 na 10 pacjentów).

- Niezwykle szybkie lub nieregularne bicie serca, ból w klatce piersiowej (dławica piersiowa) lub

zawał serca (bardzo rzadko - mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 10 000 pacjentów).

- Osłabienie siły mięśni rąk lub nóg, lub trudności z mówieniem, co może być objawem udaru

(bardzo rzadko - może wystąpić maksymalnie u 1 na 10 000 pacjentów).

- Nagłe wystąpienie świszczącego oddechu, ból w klatce piersiowej, duszność lub trudności

w oddychaniu (skurcz oskrzeli; niezbyt często - może wystąpić maksymalnie u 1 na 100

pacjentów).

- Zapalenie trzustki, które może powodować silny ból w nadbrzuszu, promieniujący do pleców oraz

bardzo złe samopoczucie (bardzo rzadko - może wystąpić maksymalnie u 1 na 10 000 pacjentów).

- Zażółcenie skóry lub oczu (żółtaczka), co może być objawem zapalenia wątroby (bardzo rzadko -

może wystąpić maksymalnie u 1 na 10 000 pacjentów).

5 - Wysypka, często rozpoczynająca się pojawieniem czerwonych, swędzących plam na twarzy,

ramionach lub nogach (rumień wielopostaciowy; bardzo rzadko - może wystąpić maksymalnie

u 1 na 10 000 pacjentów).

Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z następujących objawów

niepożądanych:

Częste (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 10 pacjentów):

- Bóle głowy.

- Zawroty głowy.

- Zawroty głowy (zawroty głowy z uczuciem wirowania).

- Uczucie kłucia i mrowienia.

- Zaburzenia widzenia.

- Szumy uszne (wrażenie słyszenia dźwięków).

- Kaszel.

- Duszność.

- Zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, ból brzucha, zaburzenia smaku, niestrawność

lub trudności z trawieniem, biegunka, zaparcie).

- Reakcje alergiczne (takie jak wysypki, świąd).

- Kurcze mięśni.

- Uczucie osłabienia.

Niezbyt częste (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 100 pacjentów):

- Zmiany nastroju.

- Zaburzenia snu.

- Depresja.

- Suchość w jamie ustnej.

- Nasilone swędzenie lub ciężkie wysypki

- Tworzenie się skupisk pęcherzy na skórze.

- Zaburzenia czynności nerek.

- Impotencja.

- Pocenie się.

- Zwiększenie liczby eozynofili (rodzaj krwinek białych).

- Senność.

- Omdlenie.

- Kołatanie serca.

- Tachykardia (szybkie bicie serca).

- Zapalenie naczyń krwionośnych.

- Reakcja nadwrażliwości na światło (zwiększona wrażliwość skóry na słońce).

- Ból stawów.

- Ból mięśni.

- Ból w klatce piersiowej.

- Złe samopoczucie.

- Obrzęk obwodowy (obrzęk rąk lub nóg).

- Gorączka.

- Upadki.

- Nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych: duże stężenie potasu we krwi, przemijające

po przerwaniu leczenia, małe stężenie sodu, hipoglikemia (bardzo małe stężenie cukru we

krwi) w przypadku pacjentów z cukrzycą, zwiększenie stężenia mocznika we krwi,

zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi.

Rzadkie (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 1 000 pacjentów):

6 - Ciemna barwa moczu, nudności lub wymioty, kurcze mięśni, dezorientacja i drgawki. Mogą

to być objawy stanu zwanego SIADH (niewłaściwe wydzielanie hormonu antydiuretycznego).

- Nagłe zaczerwienienie twarzy i szyi.

- Pogorszenie łuszczycy.

- Zmniejszone wydalanie lub brak wydalania moczu.

- Ostra niewydolność nerek.

- Zmiany w wynikach badań laboratoryjnych: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych,

duże stężenie bilirubiny w surowicy.

Bardzo rzadkie (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 10 000 pacjentów):

- Dezorientacja.

- Eozynofilowe zapalenie płuc (rzadki typ zapalenia płuc).

- Zapalenie błony śluzowej nosa (obrzęk lub wyciek z nosa).

- Zmiany w morfologii krwi, takie jak zmniejszenie liczby krwinek białych i krwinek

czerwonych, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zmniejszenie liczby płytek krwi.

Częstość nieznana (na podstawie dostępnych danych częstość nie może być określona):

• - Zasinienie, drętwienie i ból palców dłoni lub stóp (objaw Raynauda).

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione

w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane

można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów

Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów

Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C

02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301

Faks: + 48 22 49 21 309

Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi

podmiotu odpowiedzialnego.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat

bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Pricoron

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na kartoniku/blistrze po napisie

„EXP”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Pricoron 5 mg oraz 10 mg: Przechowywać w temperaturze poniżej 25 °C w oryginalnym opakowaniu w celu

ochrony przed światłem.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać

farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Pricoron

• - Substancją czynną jest peryndopryl z argininą.

Pricoron 5 mg: Każda tabletka powlekana zawiera 5 mg peryndoprylu z argininą co odpowiada

3,395 mg peryndoprylu.

7 Pricoron 10 mg: Każda tabletka powlekana zawiera 10 mg peryndoprylu z argininą co odpowiada

6,790 mg peryndoprylu.

• - Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, skrobia żelowana, karboksymetyloskrobia sodowa,

krzemionka koloidalna hydrofobowa, magnezu stearynian, hypromeloza, wapnia węglan,

makrogol 3350, trójglicerydy kwasów tłuszczowych o średniej długości łańcucha, talk.

Pricoron 5 mg oraz 10 mg: żółcień chinolinowa (E104), żelaza tlenek żółty (E172),

błękit brylantowy (E133), żelaza tlenek czarny (E172).

Jak wygląda lek Pricoron i co zawiera opakowanie

Pricoron 5 mg: Jasnozielona, owalna, obustronnie wypukła tabletka powlekana o długości 10,0 ± 0,50 mm i

szerokości 4,75 ± 0,24 mm z obustronną linią podziału. Tabletkę można podzielić na równe dawki.

Pricoron 10 mg: Zielone do marmurkowozielonych, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane o

średnicy 9,0 ± 0,45 mm z jednostronnie wytłoczonym napisem "10".

Lek Pricoron jest zapakowany w blister OPA/Alu/PVC//Alu lub PVC/PVDC biały//Alu w tekturowym

pudełku.

Wielkości opakowań:

Pricoron 5 mg: 15, 30 lub 90 tabletek powlekanych.

Pricoron 10 mg: 30 lub 90 tabletek powlekanych.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny:

Zentiva k.s.,

U kabelovny 130,

Dolní Měcholupy, 102 37 Praga 10,

Republika Czeska

Wytwórca:

Zentiva k.s.,

U kabelovny 130,

Dolní Měcholupy, 102 37 Praga 10,

Republika Czeska

Pharmadox Healthcare Ltd.

KW20A Kordin Industrial Park, Paola PLA3000

Malta

Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego

Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:

Republika Czeska: Pricoron Neo

Polska, Rumunia, Słowacja: Pricoron

Estonia, Włochy, Łotwa, Portugalia: Perindopril Zentiva

Francja: Perindopril Arginine Zentiva

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do miejscowego przedstawiciela

podmiotu odpowiedzialnego w Polsce:

Zentiva Polska Sp. z.o.o.,

ul. Bonifraterska 17

8 00-203 Warszawa, Polska

tel.: +48 22 375 92 00

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

9