Furosemidum (Furosemidum Polfarmex)

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika

Furosemidum Polfarmex, 40 mg, tabletki

Furosemidum

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona

informacje ważne dla pacjenta.

• - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
• - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
• - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić

innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.

• - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane

niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki

• 1. Co to jest lek Furosemidum Polfarmex i w jakim celu się go stosuje
• 2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Furosemidum Polfarmex
• 3. Jak stosować lek Furosemidum Polfarmex
• 4. Możliwe działania niepożądane
• 5. Jak przechowywać lek Furosemidum Polfarmex
• 6. Zawartość opakowania i inne informacje
• 1. Co to jest lek Furosemidum Polfarmex i w jakim celu się go stosuje

Lek Furosemidum Polfarmex zawiera furosemid, który jest silnie działającym lekiem moczopędnym,

obniżającym również ciśnienie tętnicze.

Lekarz może zalecić stosowanie leku Furosemidum Polfarmex w następujących przypadkach:

– obrzęki na skutek chorób serca;

– obrzęki na skutek chorób wątroby;

– obrzęki na skutek chorób nerek;

– łagodne lub umiarkowane nadciśnienie tętnicze.

• 2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Furosemidum Polfarmex

Kiedy nie stosować leku Furosemidum Polfarmex:

– jeśli pacjent ma uczulenie na furosemid, sulfonamidy lub którykolwiek z pozostałych składników tego

leku (wymienionych w punkcie 6);

– jeśli pacjent ma chorobę nerek ze znacznie zmniejszonym wydalaniem moczu lub bezmoczem;

– jeśli pacjent ma zaburzenia świadomości z objawami neurologicznymi, na skutek przewlekłego

uszkodzenia wątroby;

– jeśli u pacjenta występuje znaczne zmniejszenie stężenia potasu lub sodu we krwi (patrz punkt 4);

– jeśli pacjent ma zmniejszoną objętość krwi lub niedobór wody w organizmie;

– podczas karmienia piersią.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Furosemidum Polfarmex należy omówić to z lekarzem lub

farmaceutą.

Lekarz zaleci zachowanie szczególnej ostrożności w następujących przypadkach:

– jeśli pacjent ma niskie ciśnienie tętnicze;

– jeśli pacjent ma cukrzycę - należy regularnie oznaczać stężenie glukozy we krwi;

– jeśli pacjent ma dnę moczanową - należy regularnie oznaczać stężenie kwasu moczowego we krwi;

– jeśli pacjent ma zaburzenia oddawania moczu (np. rozrost gruczołu krokowego, zwężenie cewki moczowej) - nagły napływ moczu może prowadzić do zatrzymania moczu z nadmiernym rozszerzeniem

pęcherza;

– jeśli pacjent ma zmniejszone stężenie białka we krwi (np. w przypadku pewnych chorób nerek z utratą

białka z moczem);

– jeśli pacjent ma marskość wątroby i współistniejącą niewydolność nerek;

– jeśli znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego może spowodować zawał mięśnia sercowego lub udar

mózgu (np. w przypadku zaburzeń ukrwienia mózgu lub choroby niedokrwiennej serca);

– jeśli pacjent jest osobą w podeszłym wieku, przyjmuje inne leki obniżające ciśnienie tętnicze lub

choruje na inne choroby, które powodują ryzyko obniżenia ciśnienia tętniczego.

Podczas leczenia lekiem Furosemidum Polfarmex lekarz zaleci wykonywanie badania morfologii krwi

oraz oznaczanie stężenia potasu i sodu (co ma szczególne znaczenie w przypadku wystąpienia wymiotów

i biegunki), wapnia, wodorowęglanów, kreatyniny, mocznika, kwasu moczowego i glukozy.

Utrata masy ciała wywołana zwiększonym wydalaniem moczu nie powinna być większa niż 1 kg

na dobę.

W przypadku znacznego odwodnienia, podczas leczenia lekiem Furosemidum Polfarmex, nie należy

przyjmować leków przeciwbólowych, przeciwgorączkowych i przeciwzapalnych (tzw. niesteroidowych

leków przeciwzapalnych), ponieważ mogą one wywołać ostrą niewydolność nerek.

Aby zapobiec niedoborowi potasu zalecana jest dieta bogata w potas (chude mięso, ziemniaki, banany,

pomidory, kalafior, szpinak, suszone owoce itp.).

Jeśli lek Furosemidum Polfarmex przyjmowany jest przez dłuższy czas, należy uzupełnić niedobór

witaminy B 1 (tiaminy). Witamina B 1 wspomaga czynność serca.

Istnieje ryzyko chorób autoimmunologicznych, prowadzących do zmian zapalnych zmian we wszystkich

narządach (częste są bóle stawów, zmiany skórne oraz zaburzenia nerek).

Stosowanie leku Furosemidum Polfarmex może wywołać pozytywny wynik kontroli antydopingowej.

Lek Furosemidum Polfarmex a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta

obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Lek Furosemidum Polfarmex może wpływać na działanie innych leków, a inne leki mogą mieć wpływ na

działanie leku Furosemidum Polfarmex.

Lekarz może zalecić zmianę dawki i (lub) inne środki ostrożności, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z

następujących leków:

– Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ, leki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne)

– mogą osłabić działanie furosemidu. U pacjentów ze zmniejszoną objętością wewnątrznaczyniową

NLPZ mogą wywołać ostrą niewydolność nerek. Furosemid może nasilić szkodliwe działanie

salicylanów.

– Leki przeciwpadaczkowe – podczas stosowania karbamazepiny zwiększa się ryzyko małego stężenia

sodu, natomiast fenytoina osłabia działanie moczopędne furosemidu.

– Sukralfat (lek stosowany w chorobie wrzodowej żołądka) – zmniejsza wchłanianie furosemidu z jelita.

W przypadku jednoczesnego stosowania należy przyjmować oba leki w odstępie co najmniej 2 godzin.

– Aliskiren – stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego.

– Leki przeciwnadciśnieniowe – możliwe nasilenie działania hipotensyjnego. Jednoczesne stosowanie

inhibitorów konwertazy angiotensyny lub antagonistów receptora angiotensyny II (AIIRA) może

spowodować znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego. Przed rozpoczęciem leczenia inhibitorem

konwertazy angiotensyny lub AIIRA lekarz zaleci odstawienie furosemidu lub zmniejszenie jego dawki.

– Inne leki moczopędne – podczas jednoczesnego stosowania istnieje ryzyko nasilonego działania

moczopędnego. W przypadku leczenia skojarzonego z diuretykami tiazydowymi występuje duże

ryzyko zmniejszenia stężenia potasu. W przypadku jednoczesnego stosowania leków moczopędnych oszczędzających potas (np. amiloryd, spironolakton) istnieje ryzyko zwiększenia stężenia potasu.

– Niektóre leki znieczulające (tzw. anestetyki) oraz środki zwiotczające mięśnie szkieletowe o budowie

podobnej do kurary (służące do zwiotczenia mięśni szkieletowych podczas znieczulenia). Należy

poinformować anestezjologa o przyjmowaniu leku Furosemidum Polfarmex.

– Probenecyd (lek stosowany w leczeniu dny moczanowej), metotreksat (lek immunosupresyjny

stosowany w leczeniu chorób reumatoidalnych i autoimmunologicznych) i inne leki wydalane tak jak

furosemid, przez nerki – lek Furosemidum Polfarmex może nasilać ich działanie i działania

niepożądane. Jednocześnie leki te mogą osłabiać działanie furosemidu.

– Teofilina (lek stosowany w leczeniu astmy).

– Kortykosteroidy (kortyzon), karbenoksolon, amfoterycyna B (lek przeciwgrzybiczy), glicyryzyna

zawarta w lukrecji – stosowanie skojarzone z furosemidem może prowadzić do wzmożonej utraty

potasu (ryzyko zmniejszenia stężenia potasu).

– Leki mogące powodować zmiany w EKG (wydłużenie odstępu QT), leki przeciwarytmiczne (w tym

amiodaron, dyzopiramid, flekainid i sotalol) oraz glikozydy nasercowe – zwiększenie ryzyka

toksycznego działania na serce na skutek zaburzeń elektrolitowych, zwłaszcza hipokaliemii (małe

stężenie potasu we krwi).

– Antybiotyki – jednoczesne stosowanie aminoglikozydów, polimiksyn lub wankomycyny zwiększa

ryzyko toksycznego uszkodzenia słuchu – lekarz zaleci takie leczenie skojarzone wyłącznie, jeśli jest to

bezwzględnie konieczne. Podczas jednoczesnego stosowania aminoglikozydów lub cefalorydyny

zwiększa się ryzyko toksycznego działania na nerki. Furosemid może zmniejszać stężenie

wankomycyny w surowicy, u pacjentów po zabiegach kardiochirurgicznych. Jednoczesne stosowanie

trimetoprimu zwiększa ryzyko małego stężenia sodu.

U pacjentów otrzymujących furosemid i niektóre cefalosporyny w dużej dawce, mogą wystąpić

zaburzenia czynności nerek.

– Cisplatyna (lek onkologiczny) – podczas jednoczesnego stosowaniu furosemidu występuje ryzyko

toksycznego działania na nerki oraz toksycznego uszkodzenia słuchu.

– Leki przeciwcukrzycowe – furosemid osłabia działanie zmniejszające stężenie glukozy tych leków.

– Leki powodujące wzrost ciśnienia tętniczego (np. epinefryna, norepinefryna).

– Cyklosporyna – ryzyko zwiększenia stężenia potasu oraz zapalenia stawów wskutek dny moczanowej.

– Takrolimus – ryzyko zwiększenia stężenia potasu.

– Lit (stosowany w leczeniu depresji): jednoczesne podawanie leku Furosemidum Polfarmex może

prowadzić do nasilenia toksycznego działania litu na serce i układ nerwowy. Lekarz zaleci

monitorowanie stężenia litu we krwi.

– Leki przeciwpsychotyczne – małe stężenie potasu powodowane przez furosemid zwiększa ryzyko

toksycznego działania na serce. Należy unikać jednoczesnego stosowania pimozydu. Podczas

stosowania amisulprydu lub sertindolu występuje zwiększone ryzyko komorowych zaburzeń rytmu

serca, a podczas stosowania fenotiazyn – nasilenia działania hipotensyjnego. W przypadku stosowania

rysperydonu lekarz rozważy stosunek korzyści do ryzyka leczenia skojarzonego z furosemidem.

– Leki rozszerzające naczynia krwionośne, azotany – nasilenie działania obniżającego ciśnienie tętnicze.

– Leki przeciwdepresyjne – podczas stosowania inhibitorów MAO występuje nasilone działanie

hipotensyjne, natomiast podczas stosowania trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych –

zwiększone ryzyko niedociśnienia ortostatycznego. W przypadku jednoczesnego stosowania

reboksetyny zwiększa się ryzyko małego stężenia potasu.

– Leki przeciwhistaminowe – małe stężenie potasu ze zwiększonym ryzykiem toksycznego działania na

serce.

– Leki przeciwlękowe i nasenne – nasilone działanie hipotensyjne.

– Leki pobudzające ośrodkowy układ nerwowy (stosowane w leczeniu zespołu nadpobudliwości

psychoruchowej z deficytem uwagi – ADHD) – małe stężenie potasu zwiększa ryzyko komorowych

zaburzeń rytmu serca.

– Sole potasowe.

– Leki dopaminergiczne – nasilenie działania hipotensyjnego lewodopy.

– Estrogeny – osłabienie działania moczopędnego.

– Prostaglandyny – nasilenie działania hipotensyjnego podczas stosowania alprostadylu.

Lek Furosemidum Polfarmex z jedzeniem i piciem

Aby zapobiec znacznemu niedoborowi potasu zalecana jest dieta bogata w potas (chude mięso, ziemniaki,

banany, pomidory, kalafior, szpinak, suszone owoce itp.). Duże ilości lukrecji w połączeniu z lekiem Furosemidum Polfarmex mogą prowadzić do zwiększonej

utraty potasu.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć

dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ponieważ furosemid przenika przez łożysko do krwiobiegu płodu, lek Furosemidum Polfarmex można

przyjmować w ciąży tylko przez krótki okres, jeśli lekarz uważa to za konieczne. Należy powiadomić

lekarza o ciąży lub planowaniu ciąży.

Jeśli przyjmowanie furosemidu jest konieczne z powodu niewydolności serca lub przewlekłej choroby

nerek ciężarnej, lekarz zaleci oznaczanie stężenia elektrolitów i wartości hematokrytu oraz będzie

monitorować rozwój płodu.

Furosemid przenika do mleka kobiecego i hamuje laktację. Dlatego nie należy przyjmować furosemidu

w okresie karmienia piersią. W razie konieczności należy przerwać karmienie piersią.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Podczas stosowania furosemidu może wystąpić ból głowy, zawroty głowy i senność, które mogą

zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

W takim przypadku nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Takie objawy występują zwłaszcza na początku leczenia, w przypadku zwiększania dawki i zmiany

leczenia.

Lek Furosemidum Polfarmex zawiera laktozę

Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować

się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Ten lek zawiera 0,0275 g laktozy (0,01375 g glukozy i 0,01375 g galaktozy) w jednej tabletce. Należy to

wziąć pod uwagę u pacjentów z cukrzycą.

• 3. Jak stosować lek Furosemidum Polfarmex

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się

do lekarza lub farmaceuty.

U pacjentów dorosłych i w podeszłym wieku (>65 lat) zaleca się następujące dawkowanie:

W leczeniu obrzęków w następstwie chorób serca, wątroby i nerek

1 tabletka Furosemidum Polfarmex na dobę.

Lekarz może odpowiednio zwiększyć dawkę.

Leczenie jest najskuteczniejsze i najłagodniejsze podczas leczenia przerywanego, co drugą dobę lub

przez 2-4 kolejne doby w tygodniu.

W leczeniu łagodnego i umiarkowanego nadciśnienia tętniczego

1 tabletka Furosemidum Polfarmex na dobę, w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami. Jeżeli

podczas leczenia konieczne jest przyjmowanie tzw. inhibitora konwertazy angiotensyny (ACE), lekarz

zaleci odstawienie leku Furosemidum Polfarmex 2-3 dni przed rozpoczęciem podania inhibitora ACE.

Jeżeli nie jest to możliwe, lekarz zmniejszy dawkę leku Furosemidum Polfarmex.

Stosowanie u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat

Zazwyczaj stosowana dawka to 1–2 mg/kg masy ciała, maksymalnie 40 mg (1 tabletka Furosemidum

Polfarmex na dobę).

Droga podania

Podanie doustne. Tabletki należy przyjmować w całości, przed śniadaniem, popijając wystarczającą ilością płynu (np.

szklanką wody), nie należy ich rozgryzać.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Furosemidum Polfarmex

W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku Furosemidum Polfarmex, należy niezwłocznie

zwrócić się do lekarza lub zgłosić się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala.

Objawy ostrego lub przewlekłego przedawkowania zależne są od stopnia niedoboru płynów

i elektrolitów.

Przedawkowanie może prowadzić do obniżenia ciśnienia tętniczego, zaburzeń krążenia i zaburzeń

gospodarki elektrolitowej (np. zmniejszenie stężenia potasu, sodu i chlorków) lub podwyższonej wartości

pH krwi.

Znaczna utrata płynów może spowodować odwodnienie i, jako następstwo, zmniejszenie objętości krwi

krążącej, co skutkuje zapaścią oraz zwiększeniem gęstości krwi ze skłonnością do zakrzepicy.

W przypadku znacznej utraty wody i elektrolitów mogą wystąpić zaburzenia świadomości.

Pominięcie zastosowania leku Furosemidum Polfarmex

Nie należy stosować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Furosemidum Polfarmex

Nie należy przerywać leczenie bez konsultacji z lekarzem. W przypadku przerwania leczenia mogą

nasilić się objawy choroby. Czas trwania leczenia ustala lekarz.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowania leku należy zwrócić się do

lekarza lub farmaceuty.

• 4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Częstość działań niepożądanych, wymienionych poniżej, określono następująco:

• - bardzo często (występują u co najmniej 1 na 10 osób);
• - często (występują u mniej niż 1 na 10 osób);
• - niezbyt często (występują u mniej niż 1 na 100 osób);
• - rzadko (występują u mniej niż 1 na 1000 osób);
• - bardzo rzadko (występują u mniej niż 1 na 10000 osób);
• - nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Bardzo często

– Zaburzenia gospodarki elektrolitowej (zmniejszenie stężenia sodu, wapnia i magnezu), zasadowica

metaboliczna, odwodnienie.

– Zwiększenie stężenia kreatyniny i triglicerydów we krwi.

– Obniżenie ciśnienia tętniczego.

– Wapnica nerek u noworodków.

Często

– Zwiększenie gęstości krwi.

– Zaburzenia gospodarki elektrolitowej (zmniejszenie stężenia chloru i potasu).

– Zwiększenie stężenia cholesterolu LDL we krwi.

– Zwiększenie stężenia mocznika we krwi, hiperurykemia, dna moczanowa.

– Hipowolemia (to stan, w którym w naczyniach znajduje się zbyt mała ilość krwi, powodująca

zaburzenia w pracy układu sercowo-naczyniowego).

– Encefalopatia wątrobowa u pacjentów z niewydolnością wątroby.

– Zwiększenie objętości moczu.

Niezbyt często

– Zmniejszenie liczby płytek krwi (małopłytkowość), powodujące ryzyko krwawienia i zwiększona skłonność do tworzenia się siniaków, niedokrwistość aplastyczna.

– Zwiększenie stężenia glukozy we krwi mogące powodować ujawnienie się cukrzycy utajonej,

a u pacjentów z już istniejącą cukrzycą prowadzić do pogorszenia przemiany materii.

– Zmniejszenie stężenia cholesterolu HDL.

– Zaburzenia rytmu serca.

– Suchość błony śluzowej jamy ustnej, pragnienie, nudności, zaburzenia motoryki jelit, wymioty,

biegunka, zaparcie.

– Zmniejszenie diurezy, nietrzymanie moczu, zatrzymanie moczu (rozrost gruczołu krokowego,

zaburzenia opróżniania pęcherza lub zwężenie cewki moczowej).

– Zaburzenia widzenia (niewyraźne widzenie, widzenie na żółto, nasilenie istniejącej

krótkowzroczności).

– Wysypka, świąd, nadwrażliwość na światło, pokrzywka, złuszczające zapalenie skóry, pęcherzowe

zapalenie skóry (choroba Rittera), skaza krwotoczna, rumień wielopostaciowy, nadwrażliwość na

światło.

– Głuchota, czasami nieprzemijająca.

– Kurcze mięśni, osłabienie mięśni.

– Zmęczenie.

Rzadko

– Zahamowanie czynności szpiku kostnego (wymagające odstawienia leku),

– Zwiększenie ilości niektórych krwinek białych (eozynofilia), zmniejszenie ilości krwinek białych

(leukopenia).

– Ostra niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek.

– Toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka.

– Cholestaza wewnątrzwątrobowa (zahamowanie tworzenia żółci), zaburzenia czynności wątroby,

zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.

– Ostre zapalenie trzustki.

– Ciężka nadwrażliwość prowadząca do zapaści (wstrząs anafilaktyczny).

Pierwszymi objawami wstrząsu są m. in. reakcje skórne, takie jak gwałtowne zaczerwienienie lub

pokrzywka, nasilone pocenie się, bladość skóry, ponadto niepokój, nudności, ból głowy, duszność.

– Mrowienie lub drętwienie kończyn (parestezje), splątanie, ból głowy, letarg.

– Szum uszny, przemijający lub nieprzemijający, zaburzenia słuchu.

– Zapalenie naczyń krwionośnych, zakrzepica, wstrząs.

– Stany gorączkowe.

– Złe samopoczucie.

Bardzo rzadko

– Niedokrwistość hemolityczna, agranulocytoza.

Nieznana

– Tężyczka, nasilenie istniejącej zasadowicy metabolicznej (w przypadku niewyrównanej marskości

wątroby), rzekomy zespół Barttera oraz zwiększenie wydalania potasu, co może spowodować objawy ze

strony układu nerwowego i mięśni (osłabienie mięśni, porażenie), przewodu pokarmowego (wymioty,

zaparcie, wzdęcie) oraz objawy dotyczące nerek (wielomocz) i serca. Znaczny niedobór potasu może

spowodować niedrożność porażenną jelit lub splątanie, prowadzące do śpiączki.

– Zwiększenie stężenia sodu i chlorków w moczu.

– Ciężka choroba skóry z objawami ogólnymi, tworzenie się bolesnych pęcherzy na skórze, szczególnie

w okolicy ust, oczu i genitaliów; ciężka choroba skóry i błon śluzowych, z tworzeniem się pęcherzy

i zaczerwieniem dużych obszarów skóry.

– Zapalne zmiany skórne z tworzeniem się krost (AGEP - ostra uogólniona osutka krostkowa; ostre

opryszczkowate polekowe zapalenie skóry z gorączką).

– Wysypka polekowa ze zwiększeniem liczby określonych krwinek białych krwinek we krwi

i pogorszeniem samopoczucia (DRESS).

– Pogorszenie lub aktywacja tocznia rumieniowatego układowego.

– Zawroty głowy, omdlenie lub utrata przytomności (spowodowane przez niedociśnienie objawowe).

– Uszkodzenie (rozpad) mięśni poprzecznie prążkowanych, tzw. rabdomioliza, często w związku

ze znacznym zmniejszeniem stężenia potasu we krwi (patrz punkt 2. „Kiedy nie stosować leku Furosemidum Polfarmex”).

– Przetrwały przewód tętniczy Botalla, osteoklastyczne uszkodzenia kości u noworodków.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione

w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie, lub pielęgniarce. Działania niepożądane

można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów

Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów

Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C

02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301

Faks: + 48 22 49 21 309

Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat

bezpieczeństwa stosowania leku.

• 5. Jak przechowywać lek Furosemidum Polfarmex

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na blistrze, etykiecie po: „EXP”.

Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać

farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

• 6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Furosemidum Polfarmex

Substancją czynną leku jest furosemid. Jedna tabletka zawiera 40 mg furosemidu.

Pozostałe składniki to: skrobia kukurydziana, powidon, magnezu stearynian, laktoza jednowodna.

Jak wygląda lek Furosemidum Polfarmex i co zawiera opakowanie

Tabletki niepowlekane, białe lub prawie białe, okrągłe, obustronnie płaskie.

Opakowanie zawiera 30 lub 40 tabletek.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

Polfarmex S.A.

ul. Józefów 9

99-300 Kutno

Polska (Poland)

Tel.: + 48 24 357 44 44

Faks: + 48 24 357 45 45

e-mail: polfarmex@polfarmex.pl

Data ostatniej aktualizacji ulotki: