Budesonidum (Budipulmi)

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta

Budipulmi, 0,25 mg/mL, zawiesina do nebulizacji

Budipulmi, 0,5 mg/mL, zawiesina do nebulizacji

Budesonidum

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona

informacje ważne dla pacjenta.

 Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.

 W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

 Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może

zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.

 Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy

niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.

Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki:

1. Co to jest lek Budipulmi i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Budipulmi

3. Jak stosować lek Budipulmi

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Budipulmi

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Budipulmi i w jakim celu się go stosuje

Budezonid, substancja czynna leku Budipulmi, należy do grupy leków nazywanych

glikokortykosteroidami. Leki z tej grupy wykazują miejscowe działanie przeciwzapalne.

Lek Budipulmi jest stosowany:

 u pacjentów z astmą oskrzelową, u których konieczne jest długotrwałe podawanie

glikokortykosteroidów w celu kontroli procesu zapalnego toczącego się w układzie

oddechowym. Przyczyną wystąpienia astmy jest stan zapalny układu oddechowego.

Nebulizatory są zalecane, gdy stosowanie inhalatorów ciśnieniowych (pMDI) lub inhalatorów

proszkowych (DPI) jest niezadowalające lub nieuzasadnione.

 u pacjentów z zespołem krupu – ostrym zapaleniem krtani, tchawicy i oskrzeli – niezależnie

od etiologii (stwierdzonej przyczyny) wiążącym się z istotnym zwężeniem górnych dróg

oddechowych, dusznością lub „szczekającym” kaszlem i prowadzącym do zaburzeń

oddychania.

 w leczeniu zaostrzenia przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP), w przypadku gdy

stosowanie budezonidu w postaci zawiesiny do nebulizacji jest uzasadnione. POChP jest

przewlekłą chorobą płuc, która powoduje duszność i kaszel.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Budipulmi

Kiedy nie stosować leku Budipulmi

 jeśli pacjent ma uczulenie na budezonid lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku

(wymienionych w punkcie 6).

Należy poinformować lekarza o niepokojących reakcjach, które występowały po zażyciu leku

zawierającego budezonid lub którykolwiek składnik leku. Ostrzeżenia i środki ostrożności

Lek Budipulmi jest przeznaczony do długotrwałego leczenia, natomiast nie zapewnia szybkiego

łagodzenia objawów ostrych napadów astmy oskrzelowej, w których wskazane jest podanie krótko

działających leków rozszerzających oskrzela.

Jeżeli nie następuje zauważalna poprawa po zastosowaniu krótko działających leków rozszerzających

oskrzela lub wystąpi potrzeba częstszego niż zazwyczaj ich stosowania, należy zgłosić się do lekarza.

W takich przypadkach lekarz może rozważyć zastosowanie skuteczniejszego leczenia

przeciwzapalnego, na przykład poprzez zwiększenie dawki budezonidu podawanego wziewnie lub

rozpoczęcie leczenia doustnym glikokortykosteroidem.

Należy zachować szczególną ostrożność podczas zmiany leczenia z doustnych glikokortykosteroidów

na leczenie produktami wziewnymi. W tym okresie może wystąpić przemijająca niewydolność kory

nadnerczy.

Pacjenci, u których było konieczne doraźne leczenie dużymi dawkami doustnych

glikokortykosteroidów lub długotrwałe leczenie największymi zalecanymi dawkami wziewnych

glikokortykosteroidów, również należą do grupy zwiększonego ryzyka wystąpienia niewydolności

kory nadnerczy, kiedy są narażeni na ciężkie sytuacje stresowe. Należy poinformować lekarza

o przewidywanych sytuacjach stresowych, (np. egzaminy) lub planowanych zabiegach chirurgicznych.

Lekarz może rozważyć zwiększenie dawki glikokortykosteroidów doustnych.

Uwaga. Jeżeli następuje zmiana z leczenia doustnymi lekami zawierającymi glikokortykosteroidy na

leczenie lekiem Budipulmi w postaci zawiesiny do nebulizacji, przejściowo mogą wystąpić

następujące objawy: wodnista wydzielina z nosa, wyprysk, bóle mięśni i stawów. W przypadku

wystąpienia reakcji alergicznych, np. wycieku z nosa lub wyprysku, lekarz może zalecić leczenie

lekami przeciwhistaminowymi i (lub) lekami o działaniu miejscowym. Jeżeli którykolwiek

z występujących objawów jest nasilony i niepokojący bądź też wystąpią takie objawy, jak ból głowy,

zmęczenie, nudności lub wymioty, należy skontaktować się z lekarzem. Lekarz może zalecić

okresowe zwiększenie dawki doustnych glikokortykosteroidów.

Zaleca się regularną kontrolę wzrostu dzieci i młodzieży przyjmujących glikokortykosteroidy, bez

względu na drogę ich podawania, ze względu na ryzyko spowolnienia wzrostu. Jeśli wzrost jest

spowolniony, lekarz może zweryfikować sposób leczenia zmniejszając stosowaną dawkę

glikokortykosteroidów.

Przed rozpoczęciem leczenia należy poinformować lekarza prowadzącego o innych niż astma

chorobach lub dolegliwościach, a przede wszystkim o:

 czynnych lub przebytych ostatnio zakażeniach,

 zaburzeniach czynności wątroby.

Należy skonsultować się z lekarzem także wtedy, gdy powyższe ostrzeżenia dotyczą sytuacji

występujących w przeszłości.

Podobnie jak w przypadku innych leków stosowanych wziewnie, bezpośrednio po zastosowaniu leku

Budipulmi może wystąpić paradoksalny skurcz oskrzeli. W razie wystąpienia ciężkiej reakcji należy

natychmiast przerwać stosowanie leku i niezwłocznie zgłosić się do lekarza.

Podczas stosowania wziewnych glikokortykosteroidów wystąpić mogą zakażenia grzybicze w obrębie

jamy ustnej. Zakażenia takie mogą wymagać zastosowania właściwej terapii przeciwgrzybiczej,

a u niektórych pacjentów przerwania stosowania glikokortykosteroidów wziewnych.

Należy także zgłosić się do lekarza, jeżeli objawy choroby nie ustępują mimo systematycznego

stosowania zalecanych dawek leku.

Jeśli u pacjenta wystąpi nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia, należy skontaktować się

z lekarzem.

Dzieci

Lek może być stosowany w leczeniu astmy oskrzelowej u dzieci od 6. miesiąca życia. Lekarz

prowadzący ustala dawkę leku indywidualnie dla każdego pacjenta. Lek Budipulmi a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub ostatnio, również tych,

które wydawane są bez recepty, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Należy

poinformować lekarza o niepokojących reakcjach, które występowały po zażyciu innych leków.

Szczególnie należy poinformować lekarza o przyjmowanych obecnie lekach przeciwgrzybiczych,

takich jak ketokonazol lub itrakonazol (to silne inhibitory izoenzymu CYP 3A4) i inhibitorach

proteazy HIV, takich jak rytonawir i atazanawir, które mogą powodować zwiększenie stężenia

budezonidu w osoczu. Jeśli jednoczesne stosowanie takich leków z lekiem Budipulmi jest konieczne,

przerwa między stosowaniem dawek poszczególnych leków powinna być jak najdłuższa, a dodatkowo

lekarz może zalecić zmniejszenie dawki budezonidu.

Niektóre leki mogą nasilić działanie leku Budipulmi lekarz może chcieć uważnie monitorować stan

pacjenta przyjmującego takie leki (w tym niektóre leki na HIV: rytonawir, kobicystat).

Nie obserwowano oddziaływania budezonidu z innymi lekami stosowanymi w leczeniu astmy

oskrzelowej.

Ciąża i karmienie piersią

Ciąża

Jeśli kobieta jest w ciąży lub planuje ciążę, przed zastosowaniem leku powinna skonsultować się

z lekarzem – nie należy stosować leku dopóki nie zaleci tego lekarz.

Jeśli kobieta leczona lekiem Budipulmi zajdzie w ciążę, nie powinna samodzielnie przerywać

leczenia, ale musi jak najszybciej poinformować o tym lekarza.

Karmienie piersią

Jeśli kobieta karmi piersią, przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Lek Budipulmi nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

3. Jak stosować lek Budipulmi

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.

Dawkowanie leku Budipulmi w postaci zawiesiny do nebulizacji jest ustalane indywidualnie. W razie

wątpliwości należy ponownie skontaktować się z lekarzem.

Lek Budipulmi w postaci zawiesiny do nebulizacji może być stosowany tylko z użyciem nebulizatora

(aparatu do inhalacji). Lek jest wprowadzany do płuc w trakcie oddychania przez ustnik lub maskę

twarzową. Przed rozpoczęciem stosowania leku należy dokładnie zapoznać się z „Instrukcją dotyczącą

sposobu użycia leku Budipulmi w postaci zawiesiny do nebulizacji” zamieszczoną na końcu ulotki

i postępować zgodnie z podanymi wskazówkami.

Należy pamiętać, aby po każdej inhalacji wypłukać jamę ustną wodą. Jeżeli była używana maska

twarzowa, po każdej inhalacji należy przemyć także twarz.

Nie każdy aparat do inhalacji (nebulizator) nadaje się do podawania leku Budipulmi w postaci

zawiesiny do nebulizacji.

Nie należy używać aparatów (nebulizatorów) ultradźwiękowych.

Astma

Dawka początkowa

Zalecana dawka początkowa dla dzieci od 6. miesiąca życia : całkowita dawka dobowa wynosi od

0,25 mg do 0,5 mg. Jeżeli dziecko zażywa doustnie inny glikokortykosteroid, w razie konieczności

lekarz może zwiększyć dawkę dobową do 1 mg. Zalecana dawka początkowa dla dorosłych i osób w podeszłym wieku : od 1 mg do 2 mg na dobę.

Lekarz prowadzący może po pewnym czasie zmienić dawkowanie.

Dawka podtrzymująca

Zaleca się stosowanie najmniejszej skutecznej dawki podtrzymującej.

Dzieci od 6. miesiąca życia : całkowita dawka dobowa wynosi od 0,25 mg do 2 mg.

Dorośli, w tym osoby w wieku podeszłym : całkowita dawka dobowa wynosi od 0,5 mg do 4 mg.

Jeżeli objawy są bardzo nasilone, lekarz może zwiększyć dawkę leku.

Jeżeli dawka dobowa wynosi do 1 mg, lek może być podawany raz na dobę rano lub wieczorem.

W razie wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.

Jeżeli nastąpi poprawa stanu pacjenta, lekarz prowadzący może zadecydować o zmniejszeniu dawki

leku.

Poprawa stanu pacjenta po zastosowaniu leku Budipulmi może nastąpić po kilku godzinach

od rozpoczęcia leczenia. Pełne działanie lecznicze uzyskuje się po kilku tygodniach od rozpoczęcia

leczenia.

Lek Budipulmi należy stosować nawet wtedy, kiedy nie występują objawy choroby.

Pacjenci leczeni doustnymi glikokortykosteroidami

Lek Budipulmi w postaci zawiesiny do nebulizacji może zostać zalecony pacjentowi, który zażywa

glikokortykosteroidy w postaci tabletek doustnych.

Lekiem Budipulmi w postaci zawiesiny do nebulizacji można częściowo lub całkowicie zastąpić

doustne glikokortykosteroidy z zachowaniem takiej samej lub zwiększonej skuteczności leczenia.

Powolne zmniejszanie dawki doustnie przyjmowanego leku powinien zalecić lekarz.

Podczas zmiany leczenia z doustnych glikokortykosteroidów na leczenie lekami wziewnymi pacjent

powinien być w stanie stabilnym.

Przez 10 dni zaleca się stosowanie dużych dawek leku Budipulmi w skojarzeniu z wcześniej

stosowanym glikokortykosteroidem doustnym w niezmienionej dawce. Następnie dawka doustnego

glikokortykosteroidu powinna być stopniowo zmniejszana mniej więcej o 2,5 mg prednizolonu

lub równoważną dawkę innego glikokortykosteroidu na miesiąc do najmniejszej dawki zapewniającej

kontrolę objawów choroby. Często stosowanie doustnych glikokortykosteroidów można zakończyć

całkowicie.

Budezonid podawany pacjentowi w postaci zawiesiny do nebulizacji jest dostarczany do płuc podczas

wykonywania wdechu. Bardzo ważne jest, aby podczas stosowania leku pacjent wykonywał spokojne,

równomierne wdechy przez ustnik nebulizatora lub maskę twarzową.

Zespół krupu

Zwykle stosowana dawka u niemowląt i dzieci z zespołem krupu to 2 mg budezonidu podane

w postaci nebulizacji. Można podać tę dawkę w całości lub podzielić ją na dwie i podać dwie dawki

po 1 mg w odstępie 30 minut. Ten sposób dawkowania może być powtarzany co 12 godzin,

maksymalnie do 36 godzin lub do uzyskania poprawy stanu pacjenta.

Zaostrzenia POChP

Na podstawie ograniczonych danych z badań klinicznych zalecana dawka produktu Budipulmi,

zawiesina do nebulizacji wynosi od 4 do 8 mg na dobę, podzielona na 2 do 4 podań. Leczenie należy

prowadzić aż do uzyskania poprawy stanu klinicznego, przy czym nie zaleca się leczenia dłuższego

niż przez 10 dni.

Sposób dawkowania

Lek Budipulmi może być mieszany z 0,9% roztworem chlorku sodu. Sporządzona mieszanina

powinna być zużyta w ciągu 30 minut.

Dawka znajdująca się w jednodawkowym pojemniku może być dzielona w celu uzyskania

odpowiedniej dawki.

Pojemniki jednodawkowe stanowiące opakowania jednostkowe są oznakowane poziomą linią

(Budipulmi 0,25 mg/mL i 0,5 mg/mL). Po odwróceniu pojemnika jednodawkowego linia ta oznacza objętość 1 mL. Jeżeli ma być użyty tylko 1 mL, należy usunąć płyn znajdujący się nad linią

wskaźnikową. Otwarty pojemnik jednodawkowy należy przechowywać w folii ochronnej bez dostępu

światła. Zawartość otwartego pojemnika należy zużyć w ciągu 24 godzin.

Objętość leku Budipulmi zawiesina do nebulizacji Dawka (mg) 0,25 mg/mL 0,5 mg/mL

0,25 1 mL* -

0,5 2 mL -

0,75 3 mL -

1 4 mL 2 mL

1,5 - 3 mL

2,0 - 4 mL

*Należy rozcieńczyć do 2 mL 0,9% roztworem chlorku sodu.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Budipulmi

Ważne jest, aby pacjent stosował lek zgodnie ze wskazówkami zawartymi w ulotce lub zaleceniami

lekarskimi. Nie należy zwiększać lub zmniejszać dawki leku bez konsultacji z lekarzem. W razie

przyjęcia większej niż zalecana dawki leku należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub

farmaceuty.

Jeżeli zbyt duża dawka leku Budipulmi została zastosowana jednorazowo, nie powinno to mieć

szkodliwych skutków.

Jeżeli dawki większe niż zalecane przez lekarza były zażywane przez dłuższy czas, istnieje możliwość

wystąpienia takich objawów, jak po stosowaniu doustnych glikokortykosteroidów, tj. zwiększenia

stężenia hormonów kory nadnerczy we krwi oraz zahamowanie czynności nadnerczy. Wtedy lekarz

powinien zalecić kontynuację leczenia lekiem Budipulmi w takich dawkach, aby objawy astmy

oskrzelowej pozostawały pod kontrolą.

Pominięcie zastosowania leku Budipulmi

Jeżeli nie została zażyta jedna zalecona przez lekarza dawka leku Budipulmi w postaci zawiesiny do

nebulizacji, nie ma potrzeby uzupełnienia brakującej dawki. Należy przyjąć następną dawkę leku

zgodnie z zaleceniami lekarza.

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się

do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Jeśli wystąpi którykolwiek z podanych niżej objawów, należy przerwać stosowanie leku Budipulmi

i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem:

 obrzęk twarzy, zwłaszcza wokół ust, języka, oczu i uszu, wysypka, swędzenie, kontaktowe

zapalenie skóry, pokrzywka i skurcz oskrzeli (skurcz mięśni w obrębie dróg oddechowych,

który powoduje świszczący oddech). Może to oznaczać, że występuje reakcja alergiczna. To

działanie niepożądane występuje rzadko (rzadziej niż u 1 na 1 000 osób).

 nagłe wystąpienie świszczącego oddechu po inhalacji leku. To działanie niepożądane

występuje rzadko (rzadziej niż u 1 na 1 000 osób).

Inne możliwe działania niepożądane:

Często (występują rzadziej niż u 1 na 10 osób)

 Pleśniawki (zakażenia grzybicze) w jamie ustnej. Aby zmniejszyć możliwość ich wystąpienia,

należy po zastosowaniu leku Budipulmi wypłukać jamę ustną wodą.  Ból gardła, kaszel i chrypka, bezgłos.

 Zapalenie płuc (zakażenie płuc) u pacjentów z POChP.

Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli którykolwiek z poniższych objawów wystąpi podczas stosowania

budezonidu; mogą to być objawy zakażenia płuc:

 gorączka lub dreszcze,

 zwiększenie wytwarzania śluzu, zmiana barwy śluzu,

 nasilenie kaszlu lub zwiększone trudności w oddychaniu.

Niezbyt często (występują rzadziej niż u 1 na 100 osób)

 Zaćma (zmętnienie soczewki oka).

 Nieostre widzenie.

 Skurcze mięśni.

 Drżenia mięśni.

 Depresja.

 Niepokój.

Rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 1 000 osób)

 Wysypka na twarzy po użyciu maski twarzowej. Można temu zapobiec, przemywając twarz

wodą po użyciu maski twarzowej.

 Nerwowość, zmiany zachowania (głównie u dzieci).

 Łatwe powstawanie siniaków.

 Chrypka i bezgłos (u dzieci).

Działania niepożądane, których częstość nie jest znana (częstość nie może być określona na podstawie

dostępnych danych):

 Zaburzenia snu, lęk, nadmierne pobudzenie, agresja.

Stosowanie wziewnych glikokortykosteroidów może wpływać na prawidłowe wytwarzanie hormonów

steroidowych w organizmie, szczególnie jeśli stosowane są długotrwale w dużych dawkach. Mogą

wystąpić takie objawy, jak:

 jaskra (podwyższone ciśnienie śródgałkowe), częstość występowania nie jest znana.

 spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży (rzadko).

 wpływ na nadnercza (niewielki gruczoł w pobliżu nerek) (rzadko).

Wystąpienie tych objawów po zastosowaniu wziewnych glikokortykosteroidów jest mniej

prawdopodobne niż po glikokortykosteroidach w tabletkach.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione

w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać

bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych

Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:

Al. Jerozolimskie 181C

02-222 Warszawa

tel.: +48 22 49 21 301

fax: +48 22 49 21 309

strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat

bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Budipulmi

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po EXP.

Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Jednodawkowe pojemniki jednostkowe muszą być przechowywane w torebkach z folii aluminiowej

w celu ochrony przed światłem.

Okres ważności po pierwszym otwarciu torebki z folii aluminiowej, gdy lek jest chroniony od światła:

3 miesiące.

Okres ważności po pierwszym otwarciu pojemnika, gdy lek jest chroniony od światła: 24 godziny.

Jeżeli został zużyty tylko 1 mL zawiesiny z pojemnika jednodawkowego, pozostała objętość

zawiesiny nie jest jałowa.

Brak specjalnych zaleceń dotyczących temperatury przechowywania leku.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać

farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa . Takie postępowanie pomoże chronić

środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Budipulmi

 Substancją czynną leku jest budezonid. 1 mL zawiesiny do nebulizacji zawiera: 0,25 mg lub

0,5 mg budezonidu.

1 pojemnik jednodawkowy zawiera 0,5 mg lub 1 mg budezonidu w 2 mL zawiesiny do

nebulizacji.

 Pozostałe składniki to: sodu chlorek, sodu cytrynian, kwas cytrynowy, polisorbat 80, disodu

edetynian, kwas solny (do ustalenia pH), sodu wodorotlenek (do ustalenia pH), woda do

wstrzykiwań.

Jak wygląda lek Budipulmi i co zawiera opakowanie

Biała, jednorodna zawiesina, o pH wynoszącym od 4,0 do 5,0.

0,25 mg/mL: 20 pojemników jednodawkowych po 2 mL zawiesiny do nebulizacji. Jedna torebka

zawiera 5 jednodawkowych pojemników. Pojemnik jednodawkowy z LDPE w torebce z folii

PET/Aluminium/PE, w pudełku tekturowym.

0,5 mg/mL: 20 pojemników jednodawkowych po 2 mL zawiesiny do nebulizacji. Jedna torebka

zawiera 5 jednodawkowych pojemników. Pojemnik jednodawkowy z LDPE w torebce z folii

PET/Aluminium/PE, w pudełku tekturowym.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

Podmiot odpowiedzialny

Biofarm Sp. z o.o.

ul. Wałbrzyska 13

60-198 Poznań

tel.: +48 61 66 51 500

faks: +48 61 66 51 505

e-mail: biofarm@biofarm.pl

Wytwórca

GENETIC S.P.A.

Contrada Canfora

84084 Fisciano Włochy

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

Instrukcja dotycząca sposobu użycia leku Budipulmi w postaci zawiesiny do nebulizacji

• 1. Rozerwać opakowanie z folii aluminiowej i odłamać pojedynczy pojemnik z lekiem.

Zanotować datę na pudełku tekturowym.

• 2. Przed użyciem zawartość jednodawkowego pojemnika z lekiem należy delikatnie potrząsać

przez 30 sekund.

• 3. Przytrzymać jednodawkowy pojemnik z lekiem w pozycji pionowej, a następnie przekręcić

górną część pojemnika.

• 4. Otwartą górną część pojemnika należy przyłączyć dokładnie do zbiornika nebulizatora i

powoli wycisnąć zawartość pojemnika do zbiornika nebulizatora. Zamknąć nebulizator.

• 5. Uruchomić nebulizator. Postępować zgodnie z instrukcjami producenta.

Jednodawkowe pojemniki zawierające 0,25 mg/mL i 0,5 mg/mL są oznaczone linią wskazującą

objętość 1 mL, jeżeli pojemnik odwróci się do góry dnem. Jeżeli ma być użyta objętość tylko 1 mL,

należy opróżnić zawartość pojemnika do poziomu linii wskaźnikowej. Jeżeli został zużyty tylko 1 mL

zawiesiny z pojemnika jednodawkowego, pozostała objętość zawiesiny nie jest jałowa.

Przed zużyciem reszty leku należy delikatnie wymieszać zawartość pojemnika.

 Należy zapisać datę otwarcia torebki z folii aluminiowej. Nie należy używać

jednodawkowych pojemników jednostkowych po upływie 3 miesięcy od daty otwarcia folii

aluminiowej.

 Zawartość jednodawkowego pojemnika jednostkowego musi zostać wykorzystana w ciągu 24

godzin od jego otwarcia.

 Pojemniki jednodawkowe z lekiem należy zawsze przechowywać w torebce z folii

aluminiowej w celu ochrony przed światłem. Jeżeli cała zawartość pojemnika

jednodawkowego nie zostanie zużyta jednorazowo, pozostałą ilość należy chronić przed

światłem.

 Jednodawkowe pojemniki z lekiem należy przechowywać w pozycji pionowej.

UWAGA

1. Należy wypłukać jamę ustną po każdym zastosowaniu leku.

2. Jeżeli pacjent używa maski twarzowej, powinien sprawdzić, czy maska ściśle przylega do

twarzy w trakcie inhalacji. Należy przemyć twarz po zastosowaniu leku.

CZYSZCZENIE

Komorę nebulizatora, ustnik lub maskę twarzową należy umyć po każdym użyciu. Części te należy

myć ciepłą bieżącą wodą, używając łagodnego środka myjącego zalecanego przez producenta

nebulizatora. Komorę nebulizatora należy następnie dobrze wypłukać i wysuszyć przez podłączenie

kompresora do otworu wylotowego.