Bilastinum (Bilaxten)

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta

BILAXTEN, 2,5 mg/ml, roztwór doustny

Dla dzieci w wieku od 6 do 11 lat o masie ciała co najmniej 20 kg

Bilastinum

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku u dziecka, ponieważ

zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.

- Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.

- W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

- Lek ten przepisano ściśle określonemu dziecku. Nie należy go przekazywać innym. Lek może

zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.

- Jeśli u dziecka wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy

niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.

Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki:

1. Co to jest lek Bilaxten i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Bilaxten

3. Jak stosować lek Bilaxten

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Bilaxten

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Bilaxten i w jakim celu się go stosuje

Lek Bilaxten zawiera substancję czynną bilastynę, która działa przeciwhistaminowo.

Lek Bilaxten stosuje się w celu złagodzenia objawów kataru siennego (kichanie, świąd, katar, zatkany

nos oraz zaczerwienione i łzawiące oczy) oraz innych postaci alergicznego zapalenia błony śluzowej

nosa. Lek może być również stosowany w leczeniu swędzących wysypek skórnych (bąble lub

pokrzywka).

Lek Bilaxten, 2,5 mg/ml , roztwór doustny jest wskazany do stosowania u dzieci w wieku od 6 do 11

lat o masie ciała co najmniej 20 kg.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Bilaxten

Kiedy nie stosować leku Bilaxten:

• - jeśli dziecko ma uczulenie na bilastynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku

(wymienionych w punkcie 6).

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Bilaxten należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli u

dziecka występują umiarkowane lub ciężkie zaburzenia czynności nerek lub wątroby, lub jeśli dziecko

przyjmuje inne leki (patrz „Lek Bilaxten a inne leki”).

Dzieci

Nie należy podawać tego leku dzieciom w wieku poniżej 6 lat o masie ciała poniżej 20 kg, ponieważ

brak wystarczających danych dotyczących stosowania leku.

1 Lek Bilaxten a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach, również tych, które wydawane są

bez recepty, przyjmowanych przez dziecko obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które dziecko może

przyjmować w przyszłości.

Niektórych leków nie należy przyjmować jednocześnie, a w przypadku innych może być konieczna

zmiana dawki, gdy są stosowane jednocześnie.

Należy zawsze poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli u dziecka stosuje się którykolwiek z

następujących leków oprócz leku Bilaxten:

 ketokonazol (lek przeciwgrzybiczy)

 erytromycyna (antybiotyk)

 diltiazem (lek stosowany w chorobie wieńcowej

 cyklosporyna (lek zmniejszający aktywność układu odpornościowego, stosowany w celu

uniknięcia odrzucenia przeszczepu lub zmniejszenia nasilenia choroby w przypadku chorób

autoimmunologicznych i alergicznych, takich jak łuszczyca, atopowe zapalenie skóry lub

reumatoidalne zapalenie stawów)

 rytonawir (w leczeniu AIDS)

 ryfampicyna (antybiotyk)

Lek Bilaxten z jedzeniem, piciem i alkoholem

Nie należy przyjmować leku razem z jedzeniem ani z sokiem grejpfrutowym, ani innymi sokami

owocowymi , ponieważ osłabia to działanie leku Bilaxten. Aby uniknąć osłabienia działania leku,

należy:

 podać dziecku roztwór doustny i poczekać godzinę przed podaniem dziecku posiłku lub soku

owocowego

lub

 jeśli dziecko zjadło posiłek lub wypiło sok owocowy należy odczekać 2 godziny przed

podaniem dziecku roztwóru doustnego.

Bilastyna w dawce zalecanej u dorosłych (20 mg) nie zwiększa senności wywołanej spożyciem

alkoholu.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność

Ten lek jest przeznaczony do stosowania u dzieci w wieku od 6 do 11 lat o masie ciała co najmniej

20 kg. Jednak, należy wziąć pod uwagę następujące informacje dotyczące bezpiecznego stosowania

tego leku. Brak danych lub istnieją ograniczone dane dotyczące stosowania bilastyny u kobiet w ciąży,

w okresie karmienia piersią oraz wpływu na płodność.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się

lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Wykazano, że przyjmowanie bilastyny w dawce 20 mg nie wpływa na zdolność prowadzenia

pojazdów u osób dorosłych. Jednak odpowiedź na leczenie u każdego pacjenta może być inna.

Dlatego należy sprawdzić, jak ten lek działa na dziecko, zanim pozwoli się dziecku na jazdę na

rowerze, prowadzenie innego pojazdu lub obsługę maszyn.

Lek Bilaxten zawiera metylu parahydroksybenzoesan (E 218) i propylu parahydroksybenzoesan

(E 216), które mogą powodować reakcje alergiczne (możliwe reakcje typu późnego).

Lek Bilaxten zawiera etanol i sód

2 Ten lek zawiera 0,44 mg alkoholu (etanolu) w każdej dawce (4 mL) co jest równoważne 11 mg / 100

mL (0,011% w/v). Ilość alkoholu w 4 mL tego leku jest równoważna mniej niż 0,02 ml piwa lub 0,005

ml wina.

Mała ilość alkoholu w tym leku nie będzie powodowała zauważalnych skutków.

Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na 4 ml, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

3. Jak stosować lek Bilaxten

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie

wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Stosowanie u dzieci

Zalecana dawka u dzieci w wieku od 6 do 11 lat o masie ciała co najmniej 20 kg to 10 mg bilastyny

(4 ml roztworu doustnego) raz na dobę w celu złagodzenia objawów alergicznego zapalenia błony

śluzowej nosa i spojówek oraz pokrzywki.

Nie należy podawać tego leku dzieciom w wieku poniżej 6 lat o masie ciała poniżej 20 kg, ponieważ

brak wystarczających danych dotyczących stosowania leku.

Dla dorosłych, w tym osób w podeszłym wieku oraz młodzieży w wieku 12 lat i powyżej, zalecana

dawka bilastyny wynosi 20 mg raz na dobę. Dla tej populacji pacjentów dostępna jest bardziej

odpowiednia postać leku – tabletka; należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

 Roztwór doustny jest przeznaczony do podawania doustnego.

 Roztwór doustny w butelce z zakrętką zapobiegającą otwarciu przez dzieci należy otworzyć

w następujący sposób: nacisnąć plastikową zakrętkę do dołu i jednocześnie przekręcić w stronę

przeciwną do ruchu wskazówek zegara.

 Do opakowania zawierającego roztwór doustny dołączona jest miarka ułatwiająca dawkowanie

z umieszczonym oznaczeniem 4 ml (=10 mg bilastyny na dawkę) umożliwiająca prawidłowe

odmierzenie odpowiedniej ilości roztworu doustnego.

 Należy napełnić miarkę 4 ml roztworu doustnego.

 Roztwór doustny należy podać bezpośrednio za pomocą miarki.

 Po użyciu miarkę należy umyć.

 Roztwór doustny należy podawać dziecku jedną godzinę przed lub dwie godziny po

jakimkolwiek posiłku lub wypiciu soku owocowego.

Czas trwania leczenia zależy od rodzaju choroby u dziecka. Lekarz ustali, jak długo dziecko powinno

przyjmować lek Bilaxten.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Bilaxten

W przypadku zażycia większej niż zalecana dawki leku Bilaxten przez dziecko lub inną osobę należy

natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala.

Należy zabrać ze sobą opakowanie leku lub ulotkę.

Pominięcie przyjęcia leku Bilaxten

W przypadku pominięcia dawki u dziecka, należy podać ją tak szybko jak to możliwe tego samego

dnia. Następnie, należy podać kolejną dawkę w dniu następnym o zwykłej porze zgodnie z

zaleceniami lekarza.

W żadnym wypadku nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie przyjmowania leku Bilaxten

Nie należy się spodziewać następstw wynikających z przerwania leczenia lekiem Bilaxten.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się

do lekarza lub farmaceuty.

3 4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Jeżeli u dziecka wystąpią reakcje nadwrażliwości, w tym: trudności w oddychaniu, zawroty głowy,

zapaść lub utrata świadomości, obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła i (lub) obrzęk i zaczerwienienie

skóry, należy przerwać przyjmowanie leku i natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Inne działania niepożądane, które mogą występować u dzieci, to:

Często: występujące rzadziej niż u 1 na 10 leczonych pacjentów

 zapalenie błony śluzowej nosa (podrażnienie nosa)

 alergiczne zapalenie spojówek (podrażnienie oczu)

 ból głowy

 ból żołądka (bóle brzucha, ból w nadbrzuszu)

Niezbyt często: występujące rzadziej niż u 1 na 100 leczonych pacjentów

 podrażnienie oczu

 zawroty głowy

 utrata przytomności

 biegunka

 nudności

 obrzęk warg

 wyprysk

 pokrzywka

 zmęczenie

Działania niepożądane, które mogą występować u dorosłych i młodzieży, to:

Często: występujące rzadziej niż u 1 na 10 leczonych pacjentów

 bóle głowy

 senność

Niezbyt często: występujące rzadziej niż u 1 na 100 leczonych pacjentów

 nieprawidłowy zapis EKG

 zmiany w badaniach krwi wskazujące na zaburzenia czynności wątroby

 zawroty głowy

 ból żołądka

 zmęczenie

 wzmożony apetyt

 zaburzenia rytmu serca

 zwiększenie masy ciała

 nudności

 lęk

 uczucie suchości lub dyskomfortu w nosie

 ból brzucha

 biegunka

 zapalenie żołądka (zapalenie błony śluzowej żołądka)

 zawroty głowy (zawroty lub uczucie wirowania)

 osłabienie

 wzmożone pragnienie

 duszność (trudności w oddychaniu)

 suchość w jamie ustnej

 niestrawność

 świąd

 opryszczka jamy ustnej

4  gorączka

 szumy uszne (dzwonienie w uszach)

 zaburzenia snu

 zmiany w badaniach krwi wskazujące na zaburzenia czynności nerek

 podwyższone stężenie lipidów we krwi

Częstość nieznana: nie może być określona na podstawie dostępnych danych

 kołatanie serca (uczucie bicia serca)

 częstoskurcz (szybkie bicie serca)

 wymioty.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli u dziecka wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane

niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane

można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów

Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów

Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C

02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301

Faks: + 48 22 49 21 309

Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat

bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Bilaxten

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i butelce po „EXP”.

Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C.

Okres trwałości po pierwszym otwarciu wynosi 6 miesięcy.

Nie należy stosować leku, jeśli pacjent zauważy jakiekolwiek widoczne cząstki.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać

farmaceutę, jak usunać leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić

środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Bilaxten

- Substancją czynną leku jest bilastyna. Jeden mililitr roztworu doustnego zawiera 2,5 mg

bilastyny.

- Pozostałe składniki to: betadeks (E 459), hydroksyetyloceluloza, metylu parahydroksybenzoesan

(E 218), propylu parahydroksybenzoesan (E 216), sukraloza (E 955), aromat malinowy (główne

składniki to: etanol, triacetyna, woda, etylu maślan, linalolu octan), kwas solny 37% lub 10%

5 (do uzyskania odpowiedniego pH), sodu wodorotlenek (do uzyskania odpowiedniego pH), woda

oczyszczona.

Jak wygląda lek Bilaxten i co zawiera opakowanie

Lek Bilaxten to przezroczysty, bezbarwny, niezbyt lepki wodny roztwór o pH 3,0-4,0 nie zawierający

osadu.

Lek Bilaxten, roztwór doustny 2,5 mg /ml, dostępny jest w butelce ze szkła oranżowego,

zamkniętej zakrętką aluminiową lub zakrętką polipropylenową zapobiegającą otwarciu przez dzieci

wraz z dołączoną miarką dozującą o pojemności 15 ml lub 25 ml z oznaczeniem dawki 4 ml. Każda

butelka zawiera 120 ml roztworu doustnego.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

Podmiot odpowiedzialny

Menarini International Operations Luxembourg S.A.

1, Avenue de la Gare

1611 Luksemburg

Luksemburg

Wytwórca

Berlin-Chemie AG

Glienicker Weg 125

12489 Berlin

Niemcy

Faes Farma, S.A.

Màximo Aguirre, 14

48940 Leioa (Vizcaya)

Hiszpania

Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego

Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:

Niemcy: Antires 2,5 mg/ml Lösung zum Einnehmen

Francja: Inorial 2.5 mg/ ml solution buvable

Grecja: Bilargen 2.5 mg/mL πόσιμο διάλυμα

Włochy: Robilas 2,5 mg/ml soluzione orale

Polska: Bilaxten

Portugalia: Bilaxten 2,5 mg/ml solução oral

Hiszpania: Bilaxten 2,5 mg/ml solución oral

Data ostatniej aktualizacji ulotki: 02/2023

6