Sertralinum (Asentra)

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1.

NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Asentra, 50 mg, tabletki powlekane

Asentra, 100 mg, tabletki powlekane

2.

SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Asentra, 50 mg, tabletki powlekane:

Każda tabletka powlekana zawiera 55,95 mg sertraliny chlorowodorku, co odpowiada 50 mg sertraliny

( Sertralinum).

Asentra, 100 mg, tabletki powlekane:

Każda tabletka powlekana zawiera 111,90 mg sertraliny chlorowodorku, co odpowiada 100 mg

sertraliny ( Sertralinum).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3.

POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka powlekana

Białe, okrągłe tabletki powlekane z linią podziału po jednej stronie.

Tabletkę można podzielić na równe dawki.

4.

SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Sertralina jest wskazana w leczeniu:

- Epizodów dużej depresji. Zapobieganiu nawrotowi epizodów dużej depresji.

- Lęku napadowego z towarzyszącą (lub nie) agorafobią.

- Zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (ZO-K) u pacjentów dorosłych oraz dzieci i młodzieży w

wieku 6-17 lat.

- Zespołu lęku społecznego.

- Zespołu stresu pourazowego (PTSD).

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Początek leczenia

Depresja i ZO-K

Leczenie sertraliną należy rozpocząć od dawki 50 mg na dobę.

Lęk napadowy, PTSD i zespół lęku społecznego

Leczenie należy rozpocząć od dawki 25 mg na dobę. Po tygodniu dawka powinna być zwiększona do

50 mg raz na dobę. Ten schemat dawkowania powoduje zmniejszenie częstości działań niepożądanych

charakterystycznych dla początkowej fazy leczenia lęku napadowego.

Zwiększanie dawki

1 Depresja, ZO-K, lęk napadowy, zespół lęku społecznego i PTSD

Pacjenci niereagujący na dawkę 50 mg mogą wymagać jej zwiększenia. Zmian dawkowania należy

dokonywać w odstępach co najmniej jednego tygodnia, każdorazowo o 50 mg, aż do maksymalnej

dawki 200 mg na dobę. Biorąc pod uwagę okres półtrwania w fazie eliminacji sertraliny (wynoszący

24 godziny), nie należy zmieniać dawkowania częściej niż raz na tydzień.

Początek działania terapeutycznego może nastąpić w ciągu 7 dni, jednakże dla osiągnięcia pełnego

efektu terapeutycznego potrzeba zwykle więcej czasu (szczególnie w przypadku ZO-K).

Leczenie podtrzymujące

W okresie długotrwałego leczenia podtrzymującego dawkowanie powinno być utrzymane na

najniższym poziomie zapewniającym efekt terapeutyczny, a następnie dostosowywane zależnie od

potrzeby.

Depresja

Długotrwałe leczenie może być również konieczne w celu zapobiegania nawrotom epizodów dużej

depresji. W większości przypadków zalecana dawka jest taka sama, jaką stosuje się w trakcie

bieżącego epizodu. Pacjenci z depresją powinni być leczeni wystarczająco długo, co najmniej 6

miesięcy, aby upewnić się, że objawy choroby ustąpiły.

Lęk napadowy i ZO-K

W przypadku lęku napadowego i ZO-K należy regularnie oceniać potrzebę kontynuowania leczenia,

ponieważ w tych zaburzeniach zdolność zapobiegania nawrotom nie została udowodniona.

Pacjenci w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku produkt leczniczy należy stosować ostrożnie, ponieważ może u nich

występować zwiększone ryzyko hiponatremii (patrz punkt 4.4).

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby sertralinę należy stosować ostrożnie. Należy stosować

mniejsze dawki produktu leczniczego lub zmniejszyć częstość jego podawania (patrz punkt 4.4).

Ponieważ brak danych klinicznych, sertraliny nie należy stosować u pacjentów z ciężkimi

zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.4).

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek dostosowanie dawki nie jest wymagane (patrz punkt 4.4).

Dzieci i młodzież

Stosowanie u dzieci i młodzieży z ZO-K

Wiek 6-12 lat: początkowo 25 mg raz na dobę. Po tygodniu dawka może być zwiększona do 50 mg

raz na dobę.

Wiek 13-17 lat: początkowo 50 mg raz na dobę.

Gdy brak spodziewanego efektu po dawce 50 mg na dobę, kolejne dawki mogą być większe w

kolejnych tygodniach, w zależności od potrzeb. Dawka maksymalna wynosi 200 mg na dobę.

Zwiększając dawkę dobową powyżej 50 mg należy wziąć jednak pod uwagę mniejszą masę ciała u

dzieci w porównaniu z dorosłymi. Nie należy zmieniać dawkowania częściej niż raz na tydzień.

Nie wykazano skuteczności stosowania leku w przypadkach dużej depresji u dzieci.

Brak dostępnych danych dotyczących stosowania leku u dzieci w wieku poniżej 6 lat (patrz punkt

4.4).

Sposób podawania

Sertralinę należy podawać raz na dobę, rano lub wieczorem.

Tabletki można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.

2 Objawy odstawienia po przerwaniu stosowania sertraliny:

Należy unikać nagłego przerwania stosowania produktu leczniczego. W celu zredukowania ryzyka

objawów odstawienia, dawka leku powinna być stopniowo zmniejszana przez co najmniej jeden do

dwóch tygodni przed przerwaniem stosowania produktu leczniczego Asentra (patrz punkty 4.4 i 4.8).

Jeżeli w okresie zmniejszania dawkowania lub po przerwaniu leczenia wystąpią niepokojące objawy,

należy rozważyć wznowienie przyjmowania poprzedniej dawki. Lekarz może również kontynuować

zmniejszanie dawkowania, ale wolniej i z większą ostrożnością.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w

punkcie 6.1.

Jednoczesne stosowanie nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (MAO) jest

przeciwwskazane z uwagi na ryzyko zespołu serotoninowego, który przebiega z objawami, takimi jak

pobudzenie psychoruchowe, drżenie mięśniowe i hipertermia. Nie należy rozpoczynać stosowania

sertraliny w ciągu co najmniej 14 dni od zakończenia leczenia nieodwracalnym inhibitorem MAO.

Sertralinę należy odstawić na co najmniej 7 dni przed rozpoczęciem leczenia nieodwracalnym

inhibitorem MAO (patrz punkt 4.5).

Jednoczesne stosowanie pimozydu jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.5).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Zespół serotoninowy (ang. Serotonin Syndrome, SS) lub złośliwy zespół neuroleptyczny (ang.

Neuroleptic Malignant Syndrome, NMS)

Rozwój zagrażających życiu zespołów, takich jak zespół serotoninowy (SS) lub złośliwy zespół

neuroleptyczny (NMS), zaobserwowano u osób stosujących SSRI, w tym sertralinę. Ryzyko

wystąpienia SS lub NMS wzrasta, gdy leki serotoninergiczne (w tym inne serotoninergiczne leki

przeciwdepresyjne, pochodne amfetaminy, tryptany) stosuje się jednocześnie z produktami

leczniczymi, które zaburzają metabolizm serotoniny (w tym z inhibitorami MAO, np. z błękitem

metylenowym), lekami przeciwpsychotycznymi i innymi antagonistami dopaminy oraz z opioidami

(w tym z buprenorfiną). Pacjenta należy obserwować pod kątem wystąpienia objawów

przedmiotowych i podmiotowych zespołów SS lub NMS (patrz punkt 4.3).

Jeśli jednoczesne przyjmowanie innych leków serotoninergicznych jest klinicznie uzasadnione, zaleca

się uważną obserwację pacjenta, zwłaszcza w początkowej fazie leczenia i podczas zwiększania

dawki.

Objawy zespołu serotoninowego mogą obejmować zmiany stanu psychicznego, niestabilność

autonomiczną, zaburzenia nerwowo-mięśniowe lub objawy dotyczące układu pokarmowego.

Jeśli podejrzewa się występowanie zespołu serotoninowego, należy rozważyć zmniejszenie dawki lub

przerwanie leczenia, w zależności od nasilenia objawów.

Zmiana z selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), leków

przeciwdepresyjnych lub leków przeciwobsesyjnych

Istnieją ograniczone dane z kontrolowanych badań dotyczących optymalnego czasu zmiany z SSRI,

leków przeciwdepresyjnych lub leków przeciwobsesyjnych na sertralinę. Podczas takiej zmiany

należy zachować ostrożność i rozsądną ocenę medyczną, szczególnie w razie zmiany z produktów

leczniczych długo działających, takich jak fluoksetyna.

Inne leki serotoninergiczne, np. tryptofan, fenfluramina i agoniści 5-HT

Równoczesne podawanie sertraliny z innymi produktami leczniczymi, które nasilają działanie

neuroprzekaźnictwa serotoninergicznego, takimi jak pochodne amfetaminy, tryptofan lub fenfluramina

czy agoniści 5-HT, bądź produktami ziołowymi zawierającymi ziele dziurawca zwyczajnego

( Hypericum perforatum ), należy podejmować ostrożnie, a w miarę możliwości należy tego unikać ze

3 względu na możliwość interakcji farmakodynamicznych.

Wydłużenie odstępu QTc/częstoskurcz komorowy typu torsade de pointes (TdP)

Po wprowadzeniu sertraliny do obrotu zgłaszano przypadki wydłużenia odstępu QTc oraz

częstoskurczu komorowego typu TdP. Większość zgłoszeń dotyczyła pacjentów z

innymi czynnikami ryzyka wydłużenia odstępu QTc/częstoskurczu typu TdP. Wpływ na wydłużenie

odstępu QTc potwierdzono w szczegółowym badaniu dotyczącym QTc z udziałem zdrowych

ochotników. Wykazano statystycznie znamienny pozytywny związek między ekspozycją a reakcją na

ten lek. Dlatego sertralinę należy stosować ostrożnie u pacjentów z dodatkowymi czynnikami ryzyka

sprzyjającymi wydłużeniu odstępu QTc, takimi jak choroby serca, hipokaliemia lub hipomagnezemia,

dodatni wywiad rodzinny w kierunku wydłużenia odstępu QTc, rzadkoskurcz i jednoczesne

stosowanie leków powodujących wydłużenie odstępu QTc (patrz punkty 4.5 i 5.1).

Aktywacja hipomanii lub manii

U niewielkiego odsetka pacjentów leczonych dopuszczonymi do obrotu lekami przeciwdepresyjnymi i

lekami przeciwobsesyjnymi, w tym sertraliną, obserwowano objawy manii i (lub) hipomanii.

Dlatego sertralinę należy stosować ostrożnie u pacjentów z epizodami manii i (lub) hipomanii w

wywiadzie. Konieczna jest ścisła obserwacja przez lekarza. Sertralinę należy odstawić u każdego

pacjenta wchodzącego w fazę maniakalną.

Schizofrenia

U pacjentów ze schizofrenią może dojść do nasilenia objawów psychotycznych.

Napady padaczkowe

U pacjentów leczonych sertraliną mogą wystąpić napady padaczkowe. Należy unikać stosowania

sertraliny u pacjentów z niestabilną padaczką, a pacjentów z kontrolowaną padaczką należy uważnie

monitorować. Sertralinę należy odstawić u każdego pacjenta, u którego wystąpią napady padaczkowe.

Samobójstwo, myśli samobójcze, próby samobójcze lub nasilenie objawów klinicznych

Depresja związana jest ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia myśli samobójczych, samookaleczania

się i samobójstw (wydarzeń związanych z samobójstwem). Ryzyko to utrzymuje się do czasu

wystąpienia znaczącej remisji. Ponieważ poprawa może nie nastąpić w ciągu kilku pierwszych

tygodni leczenia lub dłużej, pacjentów należy poddać ścisłej obserwacji do czasu wystąpienia

poprawy. Z doświadczeń klinicznych wynika, że we wczesnym okresie leczenia ryzyko samobójstw

może być zwiększone.

Inne zaburzenia psychiczne, z powodu których zalecono sertralinę, mogą mieć również związek ze

zwiększonym ryzykiem zdarzeń samobójczych. Dodatkowo zaburzenia te mogą współistnieć z dużą

depresją. W związku z tym, u pacjentów leczonych z powodu innych zaburzeń psychicznych należy

podjąć takie same środki ostrożności, jak u pacjentów z dużymi zaburzeniami depresyjnymi.

Pacjenci ze zdarzeniami samobójczymi w wywiadzie lub pacjenci przejawiający przed rozpoczęciem

leczenia znacznego stopnia skłonności samobójcze, należą do grupy zwiększonego ryzyka wystąpienia

myśli lub prób samobójczych, i należy ich poddać ścisłej obserwacji w trakcie leczenia.

Metaanaliza kontrolowanych placebo badań klinicznych nad lekami przeciwdepresyjnymi,

stosowanymi u dorosłych pacjentów z zaburzeniami psychicznymi, wykazała zwiększone (w

porównaniu z placebo) ryzyko zachowań samobójczych u pacjentów w wieku poniżej 25 lat,

stosujących leki przeciwdepresyjne.

W trakcie leczenia, zwłaszcza na początku terapii i po zmianie dawki, należy ściśle obserwować

pacjentów, szczególnie z grupy podwyższonego ryzyka. Pacjentów (oraz ich opiekunów) należy

uprzedzić o konieczności zwrócenia uwagi na każdy objaw klinicznego nasilenia choroby, wystąpienie

zachowań lub myśli samobójczych oraz nietypowych zmian w zachowaniu, a w razie ich wystąpienia,

o konieczności niezwłocznego zwrócenia się do lekarza.

Dzieci i młodzież

Sertralina nie powinna być stosowana w leczeniu dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat z

4 wyjątkiem pacjentów z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi w wieku 6-17 lat. W toku badań

klinicznych zachowania samobójcze (myśli i próby samobójcze) oraz wrogość (szczególnie agresję,

zachowania buntownicze i przejawy gniewu) obserwowano częściej u dzieci i młodzieży leczonych

lekami przeciwdepresyjnymi niż w grupie, której podawano placebo. Jeśli na skutek istniejącej

potrzeby klinicznej podjęta jednak zostanie decyzja o leczeniu, pacjent powinien być uważnie

obserwowany pod kątem wystąpienia objawów samobójczych, zwłaszcza w początkowym okresie

leczenia. W długoterminowym badaniu obserwacyjnym trwającym do 3 lat przeprowadzono ocenę

bezpieczeństwa długotrwałego stosowania u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 16 lat dotyczącą

rozwoju funkcji poznawczych, dojrzewania emocjonalnego, fizycznego i płciowego (patrz punkt 5.1).

W okresie po wprowadzeniu do obrotu odnotowano kilka przypadków opóźnionego wzrostu i

dojrzewania. Znaczenie kliniczne i związek przyczynowo-skutkowy nie zostały jak dotąd w pełni

wyjaśnione (informacje dotyczące przedklinicznych danych na temat bezpieczeństwa znajdują się w

punkcie 5.3). Lekarz musi kontrolować stan zdrowia dzieci i młodzieży leczonych długotrwale, w celu

wykrycia nieprawidłowości wzrostu i rozwoju.

Nieprawidłowe krwawienie/krwotok

Istnieją doniesienia na temat nieprawidłowych krwawień podczas stosowania SSRI, w tym krwawień

skórnych (wybroczyny i plamica), oraz innych incydentów krwotocznych, tj. krwawień z przewodu

pokarmowego lub krwawień ginekologicznych, także takich, które prowadziły do zgonu. Zaleca się

zachowanie ostrożności u pacjentów stosujących SSRI, szczególnie w razie równoczesnego

stosowania produktów leczniczych, o których wiadomo, że wykazują niekorzystny wpływ na

czynność płytek [np. antykoagulanty, nietypowe leki przeciwpsychotyczne i fenotiazyny, większość

trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, kwas acetylosalicylowy i niesteroidowe leki

przeciwzapalne (NLPZ)], jak również u pacjentów z zaburzeniami związanymi z krwawieniem w

wywiadzie (patrz punkt 4.5).

Leki z grupy SSRI i SNRI mogą zwiększać ryzyko wystąpienia krwotoku poporodowego (patrz

punkty 4.6 i 4.8).

Hiponatremia

Podczas leczenia produktami leczniczymi z grup SSRI lub SNRI, w tym sertraliną, może wystąpić

hiponatremia. W wielu przypadkach wydaje się, że hiponatremia jest wynikiem zespołu

niewłaściwego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH). Opisywano przypadki spadku

stężenia sodu w surowicy poniżej 110 mmol/l.

U pacjentów w podeszłym wieku ryzyko wystąpienia hiponatremii podczas stosowania leków z grup

SSRI lub SNRI może być większe. Dotyczy to również pacjentów przyjmujących diuretyki lub z

innego powodu narażonych na spadek objętości osocza (patrz punkt: Stosowanie u osób w podeszłym

wieku). U pacjentów z objawową hiponatremią należy rozważyć odstawienie sertraliny i wdrożenie

odpowiedniego postępowania medycznego. Do objawów przedmiotowych i podmiotowych

hiponatremii należy ból głowy, trudności z koncentracją, zaburzenia pamięci, splątanie, osłabienie i

zaburzenia równowagi, które mogą prowadzić do upadków. Objawy przedmiotowe i podmiotowe

związane z cięższymi i (lub) bardziej nagłymi przypadkami obejmują omamy, omdlenia, drgawki,

śpiączkę, zatrzymanie oddechu oraz zgon.

Objawy odstawienia obserwowane po przerwaniu stosowania sertraliny

W przypadku przerwania leczenia, zwłaszcza nagłego, powszechne są objawy odstawienia (patrz

punkt 4.8). W badaniach klinicznych wśród pacjentów leczonych sertraliną częstość zgłaszanych

reakcji związanych z odstawieniem produktu leczniczego wynosiła 23% u osób odstawiających

sertralinę w porównaniu z 12% u osób, które nadal leczono sertraliną.

Ryzyko objawów odstawienia może zależeć od kilku czynników, w tym od czasu trwania terapii i

wielkość dawki oraz tempa zmniejszania dawkowania. Najczęściej występującymi objawami są

zawroty głowy, zaburzenia czucia (w tym parestezje), zaburzenia snu (w tym bezsenność i intensywne

sny), pobudzenie lub niepokój, mdłości i (lub) wymioty, drżenie i ból głowy. Na ogół objawy te są

łagodne do umiarkowanych, jakkolwiek u niektórych pacjentów mogą być ciężkie. Objawy te zwykle

występują podczas kilku pierwszych dni po przerwaniu leczenia, choć rzadko zdarzały się też, gdy

pacjent zapomniał przyjąć jednej dawki. Zazwyczaj objawy te są przemijające i ustępują w ciągu 2

5 tygodni, chociaż u niektórych mogą trwać dłużej (2-3 miesiące i dłużej). Dlatego też zaleca się

stopniowo zmniejszać dawkę produktu leczniczego Asentra podczas przerywania leczenia, przez kilka

tygodni lub miesięcy, zgodnie z odpowiedzią pacjenta (patrz punkt 4.2).

Akatyzja/pobudzenie psychoruchowe

Stosowanie sertraliny może być związane z wystąpieniem akatyzji, która charakteryzuje się

subiektywnie nieprzyjemnym lub uciążliwym pobudzeniem psychoruchowym i koniecznością

poruszania się, czemu często towarzyszy niezdolność do siedzenia lub stania bez ruchu. Zaburzenie to

występuje najczęściej w okresie pierwszych kilku tygodni leczenia. U pacjentów, u których wystąpią

te objawy, zwiększanie dawek produktu leczniczego może być szkodliwe.

Zaburzenia czynności wątroby

Sertralina jest w znacznym stopniu metabolizowana przez wątrobę. Badanie farmakokinetyczne z

zastosowaniem wielu dawek u pacjentów z nieznaczną, stabilną marskością wątroby wykazało

wydłużenie okresu połowicznej eliminacji oraz około trzykrotnie większe wartości AUC i C max w

porównaniu z wartościami u osób zdrowych. Nie zaobserwowano istotnych różnic w stopniu wiązania

się produktu leczniczego z białkami osocza pomiędzy obiema grupami. Podczas stosowania sertraliny

u pacjentów z chorobami wątroby należy zachować ostrożność. W przypadku podawania sertraliny

pacjentom z niewydolnością wątroby należy rozważyć zmniejszenie dawek produktu leczniczego lub

jego rzadsze podawanie. Sertralina nie powinna być stosowana u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami

czynności wątroby (patrz punkt 4.2).

Zaburzenia czynności nerek

Sertralina jest w znacznym stopniu metabolizowana, a wydalanie niezmienionego produktu

leczniczego z moczem stanowi mniej istotną drogę eliminacji. W badaniach z udziałem pacjentów z

łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny 30-60 mL/min) bądź

z umiarkowanymi do ciężkich zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny 10-29 mL/min), po

zastosowaniu wielokrotnych dawek parametry farmakokinetyczne (AUC 0-24 lub C max ) nie różniły się w

sposób istotny od wartości u osób z grupy kontrolnej. Sertralina nie wymaga korygowania dawek

odpowiednio do stopnia niewydolności nerek.

Stosowanie u osób w podeszłym wieku

Ponad 700 pacjentów w podeszłym wieku (>65 lat) uczestniczyło w badaniach klinicznych. Schemat i

częstość reakcji niepożądanych u osób starszych były podobne, jak u pacjentów w młodszym wieku.

Stosowanie produktów leczniczych z grup SSRI lub SNRI, w tym sertraliny, może jednak być

związane z przypadkami klinicznie istotnej hiponatremii u osób w podeszłym wieku, które mogą być

bardziej narażone na to działanie niepożądane (patrz podpunkt Hiponatremia w punkcie 4.4).

Cukrzyca

U pacjentów z cukrzycą leczenie produktami leczniczymi z grupy SSRI może zmieniać kontrolę

glikemii. W razie potrzeby należy dostosować dawkę insuliny i (lub) doustnych leków

przeciwcukrzycowych.

Terapia elektrowstrząsowa

Nie przeprowadzono badań klinicznych określających ryzyko lub korzyści związane z jednoczesnym

stosowaniem elektrowstrząsów i sertraliny.

Sok grejpfrutowy

Stosowanie sertraliny z sokiem grejpfrutowym nie jest zalecane (patrz punkt 4.5).

Nieprawidłowości dotyczące badań przesiewowych moczu

U pacjentów stosujących sertralinę opisywano przypadki fałszywie dodatnich wyników

immunologicznych testów przesiewowych na obecność benzodiazepin w moczu. Jest to spowodowane

brakiem swoistości testów przesiewowych. Fałszywie dodatnich wyników można się spodziewać

jeszcze przez kilka dni po zakończeniu terapii sertraliną. Testy potwierdzające, takie jak

chromatografia gazowa lub spektrometria mas, pozwolą odróżnić sertralinę od benzodiazepin.

6 Jaskra z zamkniętym kątem przesączania

Produkty lecznicze z grupy SSRI, w tym sertralina, mogą wpływać na wielkość źrenicy, czego

efektem jest jej rozszerzenie. Rozszerzenie źrenicy może powodować zwężenie kąta przesączania, w

wyniku czego następuje zwiększenie ciśnienia wewnątrzgałkowego oraz rozwój jaskry z zamkniętym

kątem przesączania, szczególnie u pacjentów, u których występują czynniki predysponujące. Należy

zachować ostrożność podczas stosowania sertraliny u pacjentów z jaskrą z zamkniętym kątem

przesączania lub z jaskrą w wywiadzie.

Zaburzenia czynności seksualnych

Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. Selective serotonin reuptake inhibitors,

SSRI) oraz inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (ang. Serotonin norepinephrine

reuptake inhibitors, SNRI) mogą spowodować wystąpienie objawów zaburzeń czynności seksualnych

(patrz punkt 4.8). Zgłaszano przypadki długotrwałych zaburzeń czynności seksualnych, w których

objawy utrzymywały się pomimo przerwania stosowania SSRI i (lub) SNRI.

Sód

Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy produkt uznaje się

za „wolny od sodu”.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Jednoczesne stosowanie z sertraliną jest przeciwwskazane

Inhibitory monoaminooksydazy (MAO)

Nieodwracalne inhibitory MAO (np. selegilina)

Sertraliny nie wolno stosować w połączeniu z nieodwracalnymi inhibitorami MAO, takimi jak

selegilina. Nie należy rozpoczynać stosowania sertraliny w ciągu co najmniej 14 dni od zakończenia

leczenia nieodwracalnym inhibitorem MAO. Sertralinę należy odstawić na co najmniej 7 dni przed

rozpoczęciem leczenia nieodwracalnym inhibitorem MAO (patrz punkt 4.3).

Odwracalny, selektywny inhibitor MAO-A (moklobemid)

Z uwagi na ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego nie powinno się stosować sertraliny w

połączeniu z odwracalnym, selektywnym inhibitorem MAO, takim jak moklobemid. Po zakończeniu

leczenia odwracalnym inhibitorem MAO, a przed rozpoczęciem stosowania sertraliny, można

zastosować okres odstawiania krótszy niż 14 dni. Zaleca się odstawienie sertraliny na co najmniej 7

dni przed rozpoczęciem leczenia odwracalnym inhibitorem MAO (patrz punkt 4.3).

Odwracalny, nieselektywny inhibitor MAO (linezolid)

Antybiotyk linezolid jest słabym, odwracalnym i nieselektywnym inhibitorem MAO. Nie należy go

podawać pacjentom leczonym sertraliną (patrz punkt 4.3).

Donoszono o ciężkich reakcjach niepożądanych u pacjentów, u których zakończono leczenie

inhibitorem MAO (np. błękitem metylenowym) tuż przed rozpoczęciem stosowania sertraliny lub u

których odstawiono sertralinę tuż przed zastosowaniem inhibitora MAO. Reakcje te obejmowały

drżenie mięśniowe, mioklonie, obfite poty, nudności, wymioty, nagłe zaczerwienienie skóry,

nieukładowe zawroty głowy i hipertermię z cechami przypominającymi złośliwy zespół

neuroleptyczny, drgawki i zgon.

Pimozyd

W badaniu z małą pojedynczą dawką pimozydu (2 mg) i jednocześnie podawaną sertraliną,

obserwowano zwiększone stężenie pimozydu o około 35%. Nie wiązało się to z jakimikolwiek

zmianami EKG. Ponieważ mechanizm tej interakcji jest nieznany oraz ze względu na wąski indeks

terapeutyczny pimozydu, przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie sertraliny i pimozydu (patrz

punkt 4.3).

Jednoczesne stosowanie z sertraliną nie jest zalecane

7 Leki działające hamująco na OUN, alkohol

Podawanie sertraliny w dawce 200 mg na dobę nie nasilało działania alkoholu, karbamazepiny,

haloperydolu ani fenytoiny na funkcje poznawcze i sprawność psychomotoryczną u osób zdrowych.

Odradza się jednak picia alkoholu podczas stosowania sertraliny.

Inne leki serotoninergiczne

Patrz punkt 4.4.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania fentanylu (używany w znieczuleniu ogólnym lub w

leczeniu przewlekłego bólu), innych leków serotoninergicznych (w tym innych serotoninergicznych

leków przeciwdepresyjnych, pochodnych amfetaminy, tryptanów) oraz innych opioidów (w tym

buprenorfiny) .

Specjalne ostrzeżenia

Leki wydłużające odstęp QT

Ryzyko wydłużenia odstępu QTc i (lub) wystąpienia arytmii komorowej (np. torsade de pointes ) może

się zwiększać w razie jednoczesnego stosowania innych produktów leczniczych wydłużających odstęp

QTc (np. niektórych leków przeciwpsychotycznych i antybiotyków) (patrz punkty 4.4 i 5.1).

Lit

Wyniki badania z udziałem grupy kontrolnej otrzymującej placebo przeprowadzonego u osób

zdrowych wskazują, że jednoczesne podawanie sertraliny i litu nie zmieniało znacząco

farmakokinetyki litu, ale nasilało drżenia (w porównaniu do placebo), co wskazuje na możliwość

interakcji farmakodynamicznej. Podczas jednoczesnego podawania sertraliny i litu, wskazane jest

właściwe monitorowanie pacjentów.

Fenytoina

Kontrolowane placebo badanie u zdrowych ochotników wskazuje, że długotrwałe stosowanie

sertraliny w dawce 200 mg na dobę nie powoduje klinicznie istotnego hamowania metabolizmu

fenytoiny. Niemniej jednak, ponieważ pojawiły się doniesienia o silnym wpływie fenytoiny na

organizm pacjentów stosujących sertralinę, zaleca się na początku stosowania sertraliny

monitorowanie stężenia fenytoiny w celu właściwego dostosowania jej dawki. Dodatkowo

jednoczesne stosowanie fenytoiny może powodować zmniejszenie stężenia sertraliny w osoczu.

Nie można wykluczyć, że inne induktory CYP3A4, np. fenobarbital, karbamazepina, ziele dziurawca

zwyczajnego, ryfampicyna mogą zmniejszać stężenie sertraliny w osoczu.

Tryptany

Po wprowadzeniu produktu do obrotu opisywano rzadkie przypadki osłabienia, nadmiernej

odpowiedzi ruchowej, braku koordynacji, dezorientacji, lęku i pobudzenia podczas jednoczesnego

stosowania sertraliny i sumatryptanu. Objawy zespołu serotoninowego mogą również występować po

zastosowaniu innych produktów leczniczych tej samej klasy (tryptany).

Jeżeli zatem jednoczesne stosowanie sertraliny i tryptanów jest klinicznie uzasadnione, wskazana jest

obserwacja pacjenta (patrz punkt 4.4).

Warfaryna

Jednoczesne stosowanie sertraliny w dawce 200 mg na dobę oraz warfaryny powodowało niewielkie,

ale istotne statystycznie, wydłużenie czasu protrombinowego, które w rzadkich przypadkach może

zmieniać wartość INR. W związku z tym czas protrombinowy powinien być badany przed

rozpoczęciem i po zakończeniu leczenia sertraliną.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi, digoksyną, atenololem, cymetydyną

Równoczesne podawanie cymetydyny powodowało znaczny spadek klirensu sertraliny. Znaczenie

kliniczne tych zmian jest nieznane. Sertralina nie wykazuje wpływu na zdolność atenololu do

blokowania receptorów beta-adrenergicznych. Nie zaobserwowano interakcji między sertraliną

podawaną w dawce 200 mg na dobę a digoksyną.

8 Produkty lecznicze mające wpływ na czynność płytek

Podczas podawania produktów leczniczych mających wpływ na czynność płytek (np. NLPZ, kwas

acetylosalicylowy i tyklopidyna) lub innych produktów leczniczych, które mogą zwiększać ryzyko

krwawień, równocześnie z produktami leczniczymi z grupy SSRI, w tym z sertraliną, ryzyko

krwawień może się zwiększać (patrz punkt 4.4).

Substancje blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe

Produkty lecznicze z grupy SSRI mogą zmniejszać aktywność cholinoesterazy w osoczu, co wydłuża

działanie blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe wywierane przez miwakurium lub inne

substancje blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe.

Produkty lecznicze metabolizowane przez cytochrom P450

Sertralina może działać jak łagodny lub umiarkowany inhibitor cytochromu CYP 2D6. Badania

interakcji prowadzone podczas długotrwałego podawania sertraliny w dawce 50 mg na dobę wykazały

umiarkowany wzrost (średnio o 23-37%) stężenia dezypraminy w stanie stacjonarnym w osoczu

(markera aktywności izoenzymu CYP 2D6). Mogą wystąpić istotne klinicznie interakcje z innymi

substratami cytochromu CYP 2D6 o wąskim indeksie terapeutycznym, takimi jak leki

przeciwarytmiczne klasy 1C, w tym propafenon i flekainid, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i

typowe leki przeciwpsychotyczne, zwłaszcza w razie stosowania większych dawek sertraliny.

Sertralina nie hamuje aktywności izoenzymów CYP 3A4, CYP 2C9, CYP 2C19 i CYP 1A2 w stopniu

klinicznie istotnym. Potwierdzono to w badaniach interakcji in vivo z zastosowaniem substratów CYP

3A4 (endogennego kortyzolu, karbamazepiny, terfenadyny, alprazolamu), substratu CYP 2C19

(diazepamu) i substratów CYP 2C9 (tolbutamidu, glibenklamidu i fenytoiny). Badania in vitro

wykazały, że sertralina nie wywiera wpływu lub tylko nieznacznie hamuje aktywność izoenzymu CYP

1A2.

Spożywanie trzech szklanek soku grejpfrutowego na dobę prowadziło do zwiększenia stężenia

sertraliny w osoczu o około 100% w badaniu ośmiu zdrowych Japończyków, prowadzonym w

układzie naprzemiennym. Dlatego należy unikać spożywania soku grejpfrutowego podczas leczenia

sertraliną (patrz punkt 4.4).

W oparciu o badania interakcji z sokiem grejpfrutowym nie można wykluczyć, iż jednoczesne

przyjmowanie sertraliny z silnymi inhibitorami CYP3A4, np. inhibitorami proteazy, ketokonazolem,

itrakonazolem, pozakonazolem, worykonazolem, klarytromycyną, telitromycyną i nefazodonem

mogłoby wywoływać jeszcze większą ekspozycję na sertralinę. Zjawisko to dotyczy również

umiarkowanych inhibitorów CYP3A4, takich jak aprepitant, erytromycyna, flukonazol, werapamil i

diltiazem. Należy unikać stosowania silnych inhibitorów CYP3A4 w czasie leczenia sertraliną.

Stężenie sertraliny w osoczu jest zwiększone o około 50% u osób z wolnym metabolizmem z

udziałem CYP2C19 w porównaniu z osobami z szybkim metabolizmem (patrz punkt 5.2). Nie można

wykluczyć występowania interakcji z silnymi inhibitorami CYP2C19, np. omeprazolem,

lanzoprazolem, pantoprazolem, rabeprazolem, fluoksetyną, fluwoksaminą.

Metamizol

Jednoczesne stosowanie sertraliny z metamizolem, który jest induktorem enzymów metabolizujących,

w tym CYP2B6 i CYP3A4, może powodować zmniejszenie stężenia sertraliny w osoczu i potencjalne

zmniejszenie skuteczności klinicznej. W związku z tym zaleca się ostrożność podczas jednoczesnego

podawania metamizolu i sertraliny; należy odpowiednio monitorować odpowiedź kliniczną i (lub)

stężenia leku.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Nie są dostępne odpowiednio kontrolowane badania dotyczące stosowania produktu leczniczego u

kobiet w ciąży. Jednak w przeprowadzonych badaniach doświadczalnych nie obserwowano wad

9 wrodzonych wywołanych przez sertralinę. Badania na zwierzętach wykazały wpływ produktu

leczniczego na płodność, prawdopodobnie spowodowany toksycznym działaniem

farmakodynamicznym substancji na matkę oraz (lub) bezpośrednim działaniem farmakodynamicznym

substancji na płód (patrz punkt 5.3).

Dane obserwacyjne wskazują na występowanie zwiększonego (mniej niż dwukrotnie) ryzyka

krwotoku poporodowego po narażeniu na działanie leków z grupy SSRI lub SNRI w ciągu miesiąca

przed porodem (patrz punkty 4.4 i 4.8).

U niektórych noworodków, których matki stosowały sertralinę podczas ciąży, zaobserwowano objawy

odpowiadające objawom odstawienia. To zjawisko występowało również w przypadku innych leków

przeciwdepresyjnych z grupy SSRI. Nie zaleca się stosowania sertraliny w czasie ciąży, chyba że stan

kliniczny kobiety uzasadnia taką potrzebę, a potencjalne korzyści z leczenia przeważają nad

ewentualnymi zagrożeniami.

Jeśli matka kontynuuje stosowanie sertraliny w późnych okresach ciąży, zwłaszcza w trzecim

trymestrze, noworodka należy poddać obserwacji. Po stosowaniu sertraliny przez matkę w późnych

okresach ciąży, u noworodka mogą wystąpić następujące objawy: ostra niewydolność oddechowa,

sinica, bezdech, napady drgawkowe, wahania temperatury ciała, trudności z przyjmowaniem pokarmu,

wymioty, hipoglikemia, wzmożone napięcie mięśniowe, obniżone napięcie mięśniowe, wygórowanie

odruchów, drżenia mięśniowe, skurcze mięśni, drażliwość, podsypianie, ciągły płacz, senność i

zaburzenia snu. Objawy te mogą wynikać albo z działań serotoninergicznych, albo z wystąpienia

objawów odstawienia. W większości przypadków powikłania występują natychmiast lub wkrótce po

porodzie (w ciągu mniej niż 24 godzin).

Z danych epidemiologicznych wynika, że stosowanie produktów leczniczych z grupy SSRI w trakcie

ciąży, szczególnie w późnym jej okresie, może zwiększać ryzyko zespołu przetrwałego nadciśnienia

płucnego u noworodków (ang. Persistent pulmonary hypertension of the newborn, PPHN).

Obserwowano ryzyko na poziomie ok. 5 przypadków na 1000 ciąż. W populacji ogólnej występuje od

1 do 2 przypadków PPHN na 1000 ciąż.

Karmienie piersią

Opublikowane dane dotyczące stężeń sertraliny w mleku ludzkim wskazują, że do mleka przenikają

niewielkie ilości sertraliny i jej metabolitu N-desmetylosertraliny. U niemowląt karmionych piersią

stwierdzano na ogół bardzo niskie lub niewykrywalne wartości stężenia leku w surowicy, z

pojedynczym wyjątkiem niemowlęcia ze stężeniem sertraliny odpowiadającym około 50% wartości

stwierdzanej u matki (jednak bez zauważalnego wpływu na stan zdrowia tego dziecka). Dotychczas

nie donoszono o występowaniu jakichkolwiek działań niepożądanych u niemowląt karmionych piersią

przez matki stosujące sertralinę, jednak nie można wykluczyć ryzyka takich działań. Nie zaleca się

stosowania produktu leczniczego u matek karmiących piersią, chyba że w ocenie lekarza związane z

tym korzyści przewyższają ryzyko.

Płodność

Badania przeprowadzone na zwierzętach nie wykazały wpływu sertraliny na płodność (patrz punkt

5.3). Zgłaszano przypadki wskazujące, że stosowanie niektórych SSRI u ludzi ma przemijający wpływ

na jakość nasienia.

Dotychczas nie zaobserwowano wpływu na płodność u ludzi.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwanie maszyn

Farmakologiczne badania kliniczne wykazały, że sertralina nie wpływa na sprawność

psychomotoryczną. Leki przeciwdepresyjne mogą jednak zaburzać psychiczne lub fizyczne funkcje

konieczne do wykonywania potencjalnie niebezpiecznych zadań, takich jak prowadzenie samochodu

lub obsługiwanie maszyn, przed czym należy przestrzec pacjenta.

4.8 Działania niepożądane

10 Najczęstszym działaniem niepożądanym są nudności. W leczeniu zespołu lęku społecznego u 14%

mężczyzn leczonych sertraliną występowały zaburzenia seksualne (niezdolność do ejakulacji) w

porównaniu z 0% w grupie placebo. Te działania niepożądane są zależne od dawki i często mają

charakter przemijający podczas dalszego leczenia.

Profil działań niepożądanych często obserwowanych w podwójnie zaślepionych, kontrolowanych

placebo badaniach z udziałem pacjentów z ZO-K, lękiem napadowym, PTSD i zespołem lęku

społecznego był podobny do zaobserwowanego w badaniach klinicznych pacjentów z depresją.

Tabela 1 przedstawia reakcje niepożądane zaobserwowane po wprowadzeniu produktu do obrotu

(częstość nie jest znana) oraz w badaniach klinicznych kontrolowanych za pomocą placebo (z

udziałem łącznie 2542 pacjentów leczonych sertraliną i 2145 osób otrzymujących placebo),

dotyczących depresji, ZO-K, lęku napadowego, PTSD i zespołu lęku społecznego.

Niektóre niepożądane reakcje na sertralinę wymienione w Tabeli 1 mogą zmniejszać swoje nasilenie i

częstość występowania w trakcie dalszego leczenia i zazwyczaj nie wymagają odstawienia produktu

leczniczego.

Tabela 1: Działania niepożądane

Częstość działań niepożądanych zaobserwowanych w kontrolowanych za pomocą placebo badaniach

dotyczących depresji, ZO-K, lęku napadowego, PTSD i zespołu lęku społecznego.

Połączona analiza i doniesienia po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu.

Klasyfikacja Bardzo Często Niezbyt często Rzadko Częstość

układów i często (≥1/100 do (≥1/1 000 do (≥1/10 000 do nieznana (nie

narządów <1/10) <1/100) <1/1 000) może być (≥1/10)

określona na

podstawie

dostępnych

danych)

Zapalenie Zapalenie żołądka Zapalenie uchyłków Zakażenia i

jelita § górnych dróg i jelit, zapalenie zarażenia

ucha środkowego oddechowych, pasożytnicze

zapalenie gardła,

nieżyt nosa

Nowotwór Nowotwory

łagodne, złośliwe i

nieokreślone (w

tym torbiele i

polipy)

Powiększenie węzłów Zaburzenia krwi i

układu chłonnego chłonnych,

małopłytkowość *§ ,

leukopenia *§

Nadwrażliwość * , Reakcje Zaburzenia układu

immunologicznego alergia sezonowa * anafilaktoidalne *

Niedoczynność Hiperprolaktynemia *§ Zaburzenia

endokrynologiczne tarczycy * , nieprawidłowe

wydzielanie hormonu

antydiuretycznego *§

Zmniejszenie Hipercholesterolemia, Zaburzenia

łaknienia, cukrzyca * , metabolizmu i

odżywiania zwiększenie hipoglikemia * ,

łaknienia * hiperglikemia *§ ,

11 Tabela 1: Działania niepożądane

Częstość działań niepożądanych zaobserwowanych w kontrolowanych za pomocą placebo badaniach

dotyczących depresji, ZO-K, lęku napadowego, PTSD i zespołu lęku społecznego.

Połączona analiza i doniesienia po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu.

Klasyfikacja Bardzo Często Niezbyt często Rzadko Częstość

układów i często (≥1/100 do (≥1/1 000 do (≥1/10 000 do nieznana (nie

narządów <1/10) <1/100) <1/1 000) może być (≥1/10)

określona na

podstawie

dostępnych

danych)

hiponatremia *§

Bezsenność Lęk * , depresja * , Myśli i (lub) Zaburzenia Zaburzenia

psychiczne pobudzenie * , zachowania konwersyjne *§ ,

zmniejszenie samobójcze, nietypowe sny *§ ,

libido * , zaburzenia uzależnienie od

psychotyczne * , leków, lunatyzm, nerwowość,

przedwczesny depersonalizacja, zaburzenia

wytrysk koszmary senne, myślenia, apatia,

bruksizm * omamy * , agresja * ,

nastrój

euforyczny * ,

paranoja

Zawroty Drżenie, Niepamięć, Śpiączka * , akatyzja Zaburzenia układu

nerwowego głowy, bóle zaburzenia niedoczulica * , (patrz punkt 4.4),

głowy * , ruchowe (w tym mimowolne dyskineza,

objawy skurcze mięśni * , przeczulica, skurcz senność

pozapiramidowe, naczyń mózgowych omdlenie * ,

takie jak (w tym zespół hiperkineza * ,

hiperkineza, przejściowego migrena * ,

hipertonia, skurczu naczyń drgawki * ,

dystonia, mózgowych oraz położeniowe

zgrzytanie zębami zespół Call- zawroty głowy,

lub zaburzenia Fleminga) *§ , niepokój zaburzenia

chodu), koordynacji, psychoruchowy *§

parestezje * , zaburzenia mowy (patrz punkt 4.4),

zaburzenia czucia, wzmożone

choreoatetoza § , napięcie mięśni * ,

zaburzenia uwagi, objawy przedmiotowe

zaburzenia smaku i podmiotowe

związane z zespołem

serotoninowym * lub

złośliwym zespołem

neuroleptycznym,

takie jak pobudzenie,

splątanie, obfite

pocenie się, biegunka,

gorączka,

nadciśnienie tętnicze,

sztywność mięśni i

tachykardia § .

W niektórych

przypadkach miało to

12 Tabela 1: Działania niepożądane

Częstość działań niepożądanych zaobserwowanych w kontrolowanych za pomocą placebo badaniach

dotyczących depresji, ZO-K, lęku napadowego, PTSD i zespołu lęku społecznego.

Połączona analiza i doniesienia po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu.

Klasyfikacja Bardzo Często Niezbyt często Rzadko Częstość

układów i często (≥1/100 do (≥1/1 000 do (≥1/10 000 do nieznana (nie

narządów <1/10) <1/100) <1/1 000) może być (≥1/10)

określona na

podstawie

dostępnych

danych)

związek z

jednoczesnym

stosowaniem leków

serotoninergicznych.

Zaburzenia oka Zaburzenia Rozszerzenie Ubytki pola widzenia Makulopatia

widzenia * źrenic * (mroczki), jaskra,

podwójne widzenie,

światłowstręt,

krwawienie do

komory przedniej

oka *§ , anizokoria

(nierówność źrenic) *§ ,

nieprawidłowe

widzenie § , zaburzenia

wydzielania łez

Szumy uszne * Ból ucha Zaburzenia ucha i

błędnika

Zaburzenia serca Kołatanie serca * Tachykardia * , Zawał mięśnia

zaburzenia serca sercowego *§ ,

częstoskurcz

komorowy (typu

torsade de pointes ) *§

(patrz punkty 4.4, 4.5

i 5.1), bradykardia,

wydłużenie odstępu

QTc * (patrz punkty

4.4, 4.5 i 5.1)

Uderzenia gorąca * Nieprawidłowe Niedokrwienie Zaburzenia

naczyniowe krwawienia (takie obwodowe

jak krwawienia z

przewodu

pokarmowego) * ,

nadciśnienie

tętnicze * , nagłe

zaczerwienienie

skóry, krwiomocz *

Zaburzenia układu Ziewanie * Duszność, Hiperwentylacja,

13 Tabela 1: Działania niepożądane

Częstość działań niepożądanych zaobserwowanych w kontrolowanych za pomocą placebo badaniach

dotyczących depresji, ZO-K, lęku napadowego, PTSD i zespołu lęku społecznego.

Połączona analiza i doniesienia po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu.

Klasyfikacja Bardzo Często Niezbyt często Rzadko Częstość

układów i często (≥1/100 do (≥1/1 000 do (≥1/10 000 do nieznana (nie

narządów <1/10) <1/100) <1/1 000) może być (≥1/10)

określona na

podstawie

dostępnych

danych)

krwawienie z śródmiąższowa oddechowego,

nosa * , skurcz choroba płuc *§ , klatki piersiowej i

śródpiersia oskrzeli * eozynofilowe

zapalenie płuc *§ ,

skurcz krtani,

dysfonia, świst

krtaniowy *§ ,

hipowentylacja,

czkawka

Nudności, Niestrawność, Smoliste stolce, Owrzodzenie ust, Mikroskopowe Zaburzenia

żołądka i jelit biegunka, zaparcia * , ból choroby zębów, zapalenie trzustki *§ , zapalenie jelita

suchość w brzucha * , zapalenie obecność świeżej grubego

jamie ustnej przełyku, krwi w kale, wymioty * ,

zapalenie języka, owrzodzenie języka, wzdęcia

hemoroidy, zapalenie błony

nadmierne śluzowej jamy ustnej

wydzielanie śliny,

dysfagia,

odbijanie, choroba

języka

Zaburzenia czynności Zaburzenia

wątroby, ciężkie wątroby i dróg

żółciowych zdarzenia wątrobowe

(w tym zapalenie

wątroby, żółtaczka

oraz niewydolność

wątroby)

Nadmierna Obrzęk Przypadki ciężkich Zaburzenia skóry i

tkanki podskórnej potliwość, okołooczodołowy * , działań

wysypka * niepożądanych ze pokrzywka * ,

strony skóry (CDNS): łysienie * , świąd * ,

np. zespół Stevensa- plamica * ,

Johnsona * oraz zapalenie skóry,

sucha skóra, nekroliza naskórka *§ ,

obrzęk twarzy, reakcje skórne *§ ,

zimne poty nadwrażliwość na

światło § , obrzęk

naczynioruchowy,

nieprawidłowa

struktura włosów,

nieprawidłowy

zapach skóry,

14 Tabela 1: Działania niepożądane

Częstość działań niepożądanych zaobserwowanych w kontrolowanych za pomocą placebo badaniach

dotyczących depresji, ZO-K, lęku napadowego, PTSD i zespołu lęku społecznego.

Połączona analiza i doniesienia po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu.

Klasyfikacja Bardzo Często Niezbyt często Rzadko Częstość

układów i często (≥1/100 do (≥1/1 000 do (≥1/10 000 do nieznana (nie

narządów <1/10) <1/100) <1/1 000) może być (≥1/10)

określona na

podstawie

dostępnych

danych)

pęcherzowe zapalenie

skóry, wysypka

grudkowa

Bóle kręgosłupa, Choroba Rabdomioliza *§ , Szczękościsk * Zaburzenia

ból stawów * , ból zwyrodnieniowa zaburzenia kości mięśniowo-

mięśni stawów, tiki szkieletowe i

tkanki łącznej mięśniowe,

bolesne skurcze

mięśni * , osłabienie

mięśni

Częstomocz, Opóźnienie w Zaburzenia nerek i

dróg moczowych zaburzenia oddawaniu moczu * ,

oddawania moczu, skąpomocz

zatrzymanie

moczu,

nietrzymanie

moczu * ,

wielomocz,

oddawanie moczu

w nocy

Niemożność Nieregularne Zaburzenia Mlekotok * , zanikowe Krwotok Zaburzenia układu

osiągnięcia miesiączkowanie * czynności zapalenie sromu i poporodowy *† rozrodczego i

piersi wytrysku seksualnych, pochwy, wydzielina z , zaburzenia

krwotok narządów płciowych, wzwodu

miesiączkowy, zapalenie żołędzi i

krwotok z dróg napletka *§ ,

rodnych, ginekomastia * ,

zaburzenia bolesny wzwód

czynności prącia (priapizm) *

seksualnych u

kobiet (patrz

punkt 4.4)

Zmęczenie * Złe Obrzęki Przepuklina, Zaburzenia ogólne

samopoczucie * , obwodowe * , zmniejszenie i stany w miejscu

podania ból w klatce dreszcze, tolerancji lekowej

piersiowej * , zaburzenia chodu * ,

astenia * , nadmierne

gorączka * pragnienie

Zwiększenie Zwiększenie Zwiększenie stężenia Badania

diagnostyczne masy ciała * aktywności cholesterolu we

aminotransferazy krwi * , nieprawidłowe

15 Tabela 1: Działania niepożądane

Częstość działań niepożądanych zaobserwowanych w kontrolowanych za pomocą placebo badaniach

dotyczących depresji, ZO-K, lęku napadowego, PTSD i zespołu lęku społecznego.

Połączona analiza i doniesienia po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu.

Klasyfikacja Bardzo Często Niezbyt często Rzadko Częstość

układów i często (≥1/100 do (≥1/1 000 do (≥1/10 000 do nieznana (nie

narządów <1/10) <1/100) <1/1 000) może być (≥1/10)

określona na

podstawie

dostępnych

danych)

alaninowej * , wyniki badań

zwiększenie laboratoryjnych,

aktywności nieprawidłowości w

aminotransferazy wynikach badań

asparaginianowej * , nasienia, zaburzenia

czynności płytek zmniejszenie masy

ciała * krwi *§

Urazy i zatrucia Urazy

Zabieg rozszerzania Procedury

naczyń medyczne i

chirurgiczne

• * Działania niepożądane zidentyfikowane po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu

† Zdarzenie to zgłaszano dla grupy leków SSRI i SNRI (patrz punkty 4.4 i 4.6).

§ Częstość działań niepożądanych przedstawiona na podstawie oszacowanej górnej granicy 95% przedziału ufności

z zastosowaniem „Zasady 3”.

Objawy odstawienia obserwowane po przerwaniu leczenia sertraliną

Przerwanie przyjmowania sertraliny (zwłaszcza nagłe) zwykle wywołuje objawy odstawienia.

Najczęściej zgłaszanymi objawami są zawroty głowy, zaburzenia czucia (włączając parestezje),

zaburzenia snu (włączając bezsenność i intensywne sny), pobudzenie lub lęk, mdłości i (lub) wymioty,

drżenie i ból głowy. Na ogół objawy te są łagodne i umiarkowane i same ustępują, choć u niektórych

pacjentów mogą mieć ciężki charakter i (lub) trwać dłużej. Dlatego też kiedy leczenie sertraliną nie

jest już konieczne zaleca się, aby przerywać leczenie stopniowo zmniejszając dawkę sertraliny (patrz

punkty 4.2 i 4.4).

Pacjenci w podeszłym wieku

Leki z grup SSRI lub SNRI, w tym sertralina, mogą być związane z przypadkami klinicznie istotnej

hiponatremii u osób w podeszłym wieku, które mogą być bardziej narażone na to zdarzenie

niepożądane (patrz punkt 4.4).

Dzieci i młodzież

U ponad 600 dzieci i młodzieży leczonych sertraliną ogólny profil reakcji niepożądanych był

zazwyczaj podobny do zaobserwowanego w badaniach z udziałem osób dorosłych. W kontrolowanych

badaniach (n=281 pacjentów leczonych sertraliną) zaobserwowano następujące działania niepożądane:

Bardzo często (≥1/10): Bóle głowy (22%), bezsenność (21%), biegunka (11%) i nudności (15%).

Często (≥1/100 do <1/10): Bóle w klatce piersiowej, mania, gorączka, wymioty, anoreksja, labilność

emocjonalna, agresja, pobudzenie, nerwowość, zaburzenia uwagi, zawroty głowy, hiperkinezja,

migrena, senność, drżenia, zaburzenia widzenia, suchość w jamie ustnej, niestrawność, koszmary

nocne, zmęczenie, nietrzymanie moczu, wysypka, trądzik, krwawienie z nosa, wzdęcia.

Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100): Wydłużenie odcinka QT w EKG (patrz punkty 4.4, 4.5 i 5.1),

16 próby samobójcze, drgawki, zaburzenia pozapiramidowe, parestezje, depresja, omamy, plamica,

hiperwentylacja, niedokrwistość, zaburzenia czynności wątroby, podwyższone stężenie

aminotransferazy alaninowej, zapalenie pęcherza, opryszczka, zapalenie ucha zewnętrznego, bóle

uszu, bóle oczu, rozszerzenie źrenicy, złe samopoczucie, krwiomocz, wysypka krostkowa, katar,

urazy, spadek masy ciała, skurcze mięśni, nieprawidłowe sny, apatia, albuminuria, częstomocz,

wielomocz, bóle piersi, zaburzenia miesiączkowania, łysienie, zapalenie skóry, zaburzenia skórne,

nieprawidłowy zapach skóry, pokrzywka, bruksizm, uderzenia gorąca.

Częstość nieznana: mimowolne oddawanie moczu.

Działania niepożądane związane z klasą leków

Badania epidemiologiczne, przeprowadzone głównie u pacjentów w wieku 50 lat i starszych,

wykazały zwiększone ryzyko złamań kości u pacjentów stosujących leki z grupy SSRI i

trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych (ang. Tricyclic antidepressants , TCAs). Mechanizm

prowadzący do zwiększenia tego ryzyka nie jest znany.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań

niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania

produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać

wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania

Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,

Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301

Faks: + 48 22 49 21 309

Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Toksyczność

Margines bezpieczeństwa stosowania sertraliny zależy od populacji pacjentów i (lub) przyjmowania

innych produktów leczniczych. Zgłaszano zgony po przedawkowaniu sertraliny, samej lub w

skojarzeniu z innymi produktami leczniczymi i (lub) alkoholem. Dlatego w każdym przypadku

przedawkowania należy podjąć intensywne postępowanie medyczne.

Objawy

Do objawów przedawkowania należą działania niepożądane sertraliny, takie jak senność, zaburzenia

dotyczące przewodu pokarmowego (jak nudności i wymioty), tachykardia, drżenia, pobudzenie i

zawroty głowy. Rzadziej opisywanym objawem była śpiączka.

Po przedawkowaniu sertraliny, zgłaszano również wydłużenie odstępu QTc lub wystąpienie

częstoskurczu komorowego typu torsade de pointes , dlatego należy monitorować zapis EKG (patrz

punkty 4.4, 4.5 i 5.1).

Postępowanie

Brak swoistego antidotum dla sertraliny. Zaleca się zapewnić i utrzymać drożność dróg oddechowych

oraz zapewnić odpowiednie dostarczanie tlenu i wentylację, gdy jest to konieczne. Węgiel aktywny,

który można zastosować w połączeniu ze środkiem przeczyszczającym, może być tak samo lub

bardziej skuteczny niż płukanie żołądka i należy brać go pod uwagę przy leczeniu przedawkowania.

Nie zaleca się indukowania wymiotów. Zaleca się także monitorowanie funkcji serca (np. poprzez

badanie EKG) i podstawowych parametrów fizjologicznych, jak też ogólne leczenie objawowe i

podtrzymujące. Ze względu na dużą objętość dystrybucji sertraliny, małe jest prawdopodobieństwo

skuteczności wymuszonej diurezy, dializy, hemoperfuzji i transfuzji wymiennej.

17 5.

WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI),

kod ATC: N06AB06

Mechanizm działania

Sertralina jest silnym i swoistym inhibitorem wychwytu serotoniny (5HT) w komórkach nerwowych

w badaniach in vitro, co spowodowało nasilenie działania 5HT u zwierząt. Ma jedynie bardzo słaby

wpływ na wychwyt zwrotny noradrenaliny i dopaminy. W dawkach leczniczych, sertralina blokuje

wychwyt serotoniny w płytkach krwi ludzi. W badaniach na zwierzętach nie wykazano, aby produkt

leczniczy działał stymulująco, sedatywnie, cholinolitycznie lub kardiotoksycznie. W kontrolowanych

badaniach u zdrowych ochotników sertralina nie powodowała sedacji, ani nie wpływała na sprawność

psychomotoryczną. Jako selektywny inhibitor wychwytu 5HT, sertralina nie wpływa na

przekaźnictwo katecholaminergiczne. Sertralina nie wykazuje powinowactwa do receptorów

muskarynowych (cholinergicznych), serotoninowych, dopaminergicznych, adrenergicznych,

histaminergicznych, GABA ani do receptorów benzodiazepinowych. Długotrwałe podawanie

sertraliny zwierzętom prowadziło do zmniejszenia liczby i wrażliwości receptorów

noradrenergicznych w mózgu. Podobny efekt obserwowano podczas podawania innych leków

przeciwdepresyjnych i przeciwobsesyjnych.

Nie wykazano, aby sertralina powodowała skłonność do nadużywania. W kontrolowanym za pomocą

placebo, podwójnie zaślepionym, randomizowanym badaniu porównawczym skłonności do

nadużywania sertraliny, alprazolamu i d-amfetaminy u ludzi, sertralina nie powodowała dodatnich

działań subiektywnych wskazujących na możliwość nadużywania. Z drugiej strony uczestnicy badania

oceniali zarówno alprazolam, jak i d-amfetaminę znacznie wyżej niż placebo pod względem

satysfakcji związanej ze stosowaniem produktu leczniczego, euforii i możliwości nadużywania.

Sertralina nie powoduje ani stymulacji, ani niepokoju, jakie są związane z d-amfetaminą, jak też nie

wykazuje działania uspokajającego i zaburzeń psychoruchowych związanych ze stosowaniem

alprazolamu. Sertralina nie działa jako dodatnie wzmocnienie u małp rezus szkolonych w zakresie

samodzielnego podawania kokainy, jak też nie zastępuje ani d-amfetaminy, ani pentobarbitalu jako

bodźca dyskryminacyjnego u małp rezus.

Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania

Epizody dużej depresji

Przeprowadzono badanie z udziałem pacjentów ambulatoryjnych z depresją, u których wystąpiła

odpowiedź pod koniec wstępnej, 8-tygodniowej, otwartej fazy leczenia sertraliną w dawce 50-200

mg/dobę. Pacjentów tych (n=295) randomizowano do grupy kontynuującej przez 44 tygodnie

prowadzone metodą podwójnie ślepej próby leczenie sertraliną w dawce 50-200 mg/dobę lub placebo.

U pacjentów otrzymujących sertralinę zaobserwowano statystycznie istotną mniejszą częstość

nawrotów, niż wśród pacjentów otrzymujących placebo. Średnia dawka u osób, które ukończyły

badanie, wynosiła 70 mg/dobę. Odsetek osób reagujących na leczenie (określony jako odsetek

pacjentów, u których nie doszło do nawrotu choroby) w grupach otrzymujących sertralinę i placebo

wyniósł, odpowiednio, 83,4% i 60,8%.

Zespół stresu pourazowego (PTSD)

Dane połączone z 3 badań dotyczących PTSD w populacji ogólnej wskazują na mniejszy odsetek

odpowiedzi u mężczyzn niż u kobiet. W dwóch badaniach populacji ogólnej, w których uzyskano

wyniki dodatnie, odsetek mężczyzn i kobiet reagujących na leczenie sertraliną w porównaniu z

placebo był zbliżony (odpowiednio kobiety: 57,2% vs. 34,5%, mężczyźni: 53,9% vs. 38,2%).

Liczba pacjentów, mężczyzn i kobiet, w połączonych badaniach populacji ogólnej wynosiła,

odpowiednio, 184 i 430, dlatego wyniki dotyczące kobiet są lepiej ugruntowane, natomiast u

mężczyzn wyraźny jest wpływ innych zmiennych początkowych (większa częstość nadużywania

substancji, dłuższy czas trwania, źródło urazu, itp.), które korelują ze zmniejszeniem efektu działania

produktu leczniczego.

18 Elektrofizjologia serca

W szczegółowym badaniu poświęconym wyłącznie odstępowi QTc, przeprowadzonym z udziałem

zdrowych ochotników po ustaleniu się stanu stacjonarnego przy ponadterapeutycznej ekspozycji na

sertralinę (400 mg/dobę, co stanowi dwukrotność maksymalnej zalecanej dawki dobowej), górna

granica dwustronnego 90% przedziału ufności (ang. confidence interval, CI) dla czasowo sparowanej

średniej różnicy długości QTcF wyliczonej metodą najmniejszych kwadratów między sertraliną a

placebo (11,666 ms) była większa od ustalonego przed badaniem progu 10 ms w punkcie czasowym

przypadającym 4 godziny po podaniu badanego leku. Analiza zależności między poziomem

ekspozycji a odpowiedzią wykazała nieznacznie pozytywny związek między QTcF a stężeniem

sertraliny w osoczu [0,036 ms/(ng/mL); p <0,0001]. W oparciu o model zależności między poziomem

ekspozycji a odpowiedzią stwierdzono, że wartość progowa dla klinicznie istotnego wydłużenia

odstępu QTcF (tzn. dla przewidywanego 90% CI przekraczającego 10 ms) jest co najmniej 2,6 razy

większa od przeciętnej wartości C max (86 ng/mL) uzyskanej po podaniu największej zalecanej dawki

sertraliny (200 mg/dobę) (patrz punkty 4.4, 4.5, 4.8 i 4.9).

Dzieci i młodzież z ZO-K

Oceniano bezpieczeństwo stosowania i skuteczność sertraliny (50-200 mg/dobę) w leczeniu dzieci (6-

12 lat) i młodzieży (13-17 lat) bez depresji, leczonych ambulatoryjnie, chorujących na zaburzenie

obsesyjno-kompulsyjne (ZO-K). Po tygodniu prowadzonej metodą pojedynczo ślepej próby fazy

wstępnej, pacjentów przydzielono w sposób randomizowany do grup leczonych przez dwanaście

tygodni zmienną dawką sertraliny lub placebo. Początkowa dawka u dzieci (6-12 lat) wynosiła 25 mg.

U pacjentów zrandomizowanych do grupy otrzymującej sertralinę stwierdzono istotnie większą

poprawę według skali Children’s Yale-Brown Obsessive Compulsive Scale CY-BOCS (p = 0,005),

skali NIMH Global Obsessive Compulsive Scale (p = 0,019) i skali CGI Improvement (p = 0,002) niż

u tych, których zrandomizowano do grupy placebo. Ponadto zaobserwowano również tendencję do

większej poprawy w grupie leczonej sertraliną, w porównaniu do grupy otrzymującej placebo według

skali CGI Severity (p = 0,089). W skali CY-BOCs średni wynik początkowy i zmiana w stosunku do

wartości początkowej w grupie placebo wynosiły, odpowiednio, 22,25 ± 6,15 i -3,4 ± 0,82, natomiast

w grupie otrzymującej sertralinę średni wynik początkowy i zmiana w stosunku do wartości

początkowej w grupie placebo wynosiły, odpowiednio, 23,36 ± 4,56 i -6,8 ± 0,87. W analizie post hoc

osoby odpowiadające na leczenie, definiowane jako pacjenci z 25-procentowym lub większym

obniżeniem CY-BOCs (podstawowej miary skuteczności) w okresie od rozpoczęcia leczenia do

osiągnięcia zaplanowanego punktu końcowego, należeli w 53% do grupy pacjentów leczonych

sertraliną, w porównaniu do 37% pacjentów leczonych placebo (p = 0,03).

Brak długoterminowych badań klinicznych dotyczących skuteczności stosowania produktu

leczniczego w grupie dzieci i młodzieży.

Dzieci i młodzież

Brak danych dotyczących dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Badanie SPRITES dotyczące bezpieczeństwa stosowania w okresie po wprowadzeniu produktu do

obrotu

Przeprowadzono obserwacyjne badanie porejestracyjne trwające do 3 lat z udziałem 941 pacjentów w

wieku od 6 do 16 lat w celu oceny długoterminowego bezpieczeństwa leczenia sertraliną (z i bez

psychoterapii) w porównaniu z psychoterapią w zakresie rozwoju funkcji poznawczych, dojrzewania

emocjonalnego, fizycznego i płciowego. Badanie to zostało przeprowadzone w warunkach klinicznych

u dzieci i młodzieży z pierwotnym rozpoznaniem zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, depresji lub

innych zaburzeń lękowych oraz ocenionymi funkcjami poznawczymi [ocenione za pomocą testu

Trails B i wskaźnika Metacognition z Behavior Rating Inventory of Executive Function (BRIEF),

regulacja emocjonalno-behawioralna (oceniona za pomocą wskaźnika regulacji zachowania z BRIEF)

i dojrzałość fizyczno-płciowa (oceniona na podstawie znormalizowanego wskaźnika wzrostu/masy

ciała/wskaźnika masy ciała (BMI) i stadium Tannera)]. Sertralina jest zarejestrowana w grupie dzieci i

młodzieży tylko dla pacjentów w wieku 6 lat i starszych z Z-OK (patrz punkt 4.1).

Standaryzacja każdego pierwszorzędowego wyniku pomiaru na podstawie norm płci i wieku

19 wykazała, że ogólne wyniki były zgodne z prawidłowym rozwojem. Nie zaobserwowano statystycznie

istotnych różnic dla pierwszorzędowych wyników pomiaru, z wyjątkiem masy ciała. W analizach

porównawczych zaobserwowano istotny statystycznie wynik dotyczący masy standaryzowanej; jednak

wielkość zmiany masy ciała była niewielka [średnia (SD) zmiana w standaryzowanych wartościach z

(z-scores) <0,5 SD]. W przyroście masy ciała występowała zależność dawka-odpowiedź.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

U ludzi po podaniu doustnym dawki od 50 do 200 mg raz na dobę przez 14 dni maksymalne stężenie

sertraliny w osoczu występowało po 4,5 do 8,4 godzinach po codziennym podaniu produktu

leczniczego. Pokarm nie ma istotnego wpływu na biodostępność tabletek sertraliny.

Dystrybucja

Około 98% krążącego produktu leczniczego jest związane z białkami osocza.

Metabolizm

Sertralina podlega intensywnemu metabolizmowi podczas pierwszego przejścia przez wątrobę.

Na podstawie danych klinicznych i danych uzyskanych w warunkach in vitro można stwierdzić, że

sertralina jest metabolizowana na drodze licznych szlaków, w tym przez CYP3A4, CYP2C19 (patrz

punkt 4.5) i CYP2B6. Sertralina i jej główny metabolit, desmetylosertralina, są także substratami P-

glikoproteiny w warunkach in vitro .

Eliminacja

Średni okres półtrwania sertraliny wynosi około 26 godzin (zakres 22-36 godzin). Zgodnie z

końcowym okresem połowicznej eliminacji, następuje około dwukrotna kumulacja do stężeń stanu

stacjonarnego, które są osiągane po jednym tygodniu podawania leku raz na dobę. Okres półtrwania

N-desmetylosertraliny pozostaje w zakresie od 62 do 104 godzin. Zarówno sertralina, jak i N-

desmetylosertralina są u ludzi w znacznym stopniu metabolizowane, a powstające metabolity są

wydalane z kałem i z moczem w równych ilościach. Jedynie niewielka ilość (<0,2%) niezmienionej

sertraliny jest wydalana z moczem.

Liniowość lub nieliniowość

Profil farmakokinetyczny sertraliny jest proporcjonalny do dawki w zakresie dawek 50 do 200 mg.

Farmakokinetyka w szczególnych grupach pacjentów

Dzieci i młodzież z ZO-K

Farmakokinetykę sertraliny badano w grupie 29 dzieci w wieku od 6 do 12 lat i 32 nastolatków w

wieku od 13 do 17 lat. U pacjentów stopniowo zwiększano dawkę do dawki dobowej 200 mg w ciągu

32 dni, albo przez podanie dawki początkowej 25 mg i jej stopniowe zwiększanie, albo przez podanie

dawki początkowej 50 mg i jej stopniowe zwiększanie. Schematy podawania leku w dawce 25 i 50 mg

były równie dobrze tolerowane. W przypadku dawki 200 mg stężenia sertraliny w osoczu w stanie

stacjonarnym w grupie dzieci w wieku od 6 do 12 lat były o około 35% większe niż u dzieci w wieku

od 13 do 17 lat i o 21% większe niż w grupie referencyjnej osób dorosłych. Nie stwierdzono istotnych

różnic klirensu kreatyniny między chłopcami a dziewczętami. Dlatego u dzieci, zwłaszcza z małą

masą ciała, zaleca się stosowanie małej dawki początkowej i stopniowe zwiększanie dawki za każdym

razem o 25 mg. U młodzieży lek należy dawkować podobnie jak u dorosłych.

Młodzież i osoby w podeszłym wieku

Profil farmakokinetyczny produktu leczniczego u młodzieży i u osób w podeszłym wieku nie różni się

w sposób istotny od profilu farmakokinetycznego u osób dorosłych w wieku od 18 do 65 lat.

Zaburzenia czynności wątroby

U pacjentów z uszkodzeniem wątroby okres półtrwania sertraliny jest wydłużony, a wartość AUC

wzrasta trzykrotnie (patrz punkty 4.2 i 4.4).

20 Zaburzenia czynności nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek w stopniu od umiarkowanego do ciężkiego nie stwierdzano

istotnej kumulacji sertraliny.

Farmakogenomika

Stężenie sertraliny w osoczu było większe o około 50% u osób wolno metabolizujących produkty

lecznicze z udziałem CYP2C19 w porównaniu z osobami szybko metabolizującymi. Kliniczne

znaczenie tej obserwacji jest niejasne; dawkę produktu leczniczego należy dobierać w oparciu o

odpowiedź kliniczną.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane niekliniczne, uzyskane na podstawie konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących

bezpieczeństwa stosowania, toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności i potencjalnego

działania rakotwórczego, nie ujawniają szczególnego zagrożenia dla człowieka. W badaniach

oceniających toksyczny wpływ na reprodukcję przeprowadzonych na zwierzętach nie stwierdzono

oznak teratogenności ani niekorzystnego wpływu produktu leczniczego na płodność u mężczyzn.

Zaobserwowana fetotoksyczność była prawdopodobnie związana z toksycznym działaniem produktu

leczniczego na matkę. Do skrócenia przeżycia młodych osobników po urodzeniu i zmniejszenia ich

masy ciała doszło jedynie w trakcie pierwszych kilku dni po urodzeniu. Uzyskane dane wskazują na

to, że wczesna umieralność okołoporodowa wynikała z działania produktu leczniczego in utero po 15.

dniu ciąży. Opóźnienia rozwoju stwierdzane u młodych osobników urodzonych przez otrzymujące

produkt leczniczy samice wynikały prawdopodobnie z wpływu produktu leczniczego na samice, w

związku z czym nie wiążą się z istotnie wyższym ryzykiem u ludzi.

Badania przeprowadzone na gryzoniach i innych zwierzętach nie ujawniły wpływu na płodność.

Badania na młodych zwierzętach

W badaniu toksykologicznym przeprowadzonym na młodych samcach i samicach szczura sertralinę

podawano doustnie w dawkach wynoszących 10, 40 lub 80 mg/kg mc./dobę w okresie od 21. do 56.

dnia po narodzeniu, po którym następowała faza odstawienia leku trwająca do 196. dnia po

narodzeniu. U zwierząt przyjmujących różne dawki leku (samce - 80 mg/kg mc., samice ≥10 mg/kg

mc.) wystąpiło opóźnienie dojrzewania płciowego, lecz nie zaobserwowano innych oznak wpływu

sertraliny na oceniane punkty końcowe dotyczące rozmnażania u samców i samic szczura. W okresie

od 21. do 56. dnia po narodzeniu zaobserwowano także odwodnienie, zabarwioną wydzielinę z nosa

oraz zmniejszony średni przyrost masy ciała. Każde z tych zjawisk związanych z podawaniem

sertraliny ustąpiło w którymś momencie fazy odstawienia leku. Kliniczne znaczenie tych obserwacji

nie zostało ustalone.

6.

DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Wapnia wodorofosforan dwuwodny

Celuloza mikrokrystaliczna

Karboksymetyloskrobia sodowa (typ A)

Hydroksypropyloceluloza

Talk

Magnezu stearynian

Otoczka:

Hypromeloza

Tytanu dwutlenek (E 171)

Talk

Glikol propylenowy

21 6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nieznane.

6.3 Okres ważności

5 lat

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blister z folii PVC/Aluminium, w tekturowym pudełku.

Opakowania: 28 lub 84 tabletki powlekane

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego

do stosowania

Bez specjalnych wymagań.

7.

PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

KRKA, d.d., Novo mesto, Šmarješka cesta 6, 8501 Novo mesto, Słowenia

8.

NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Asentra, 50 mg: pozwolenie nr 9632

Asentra, 100 mg: pozwolenie nr 9633

9.

DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO

OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 05.12.2002 r.

Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 22.11.2013 r.

10.

DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

22